صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۴۱۸۴۱
حجت‌الاسلام کاشانی با اشاره به مبارک دانستن میلاد حضرت مسیح(ع) در قرآن کریم گفت: امیرالمؤمنین(ع) هنگامی که دیدند پیرمردی مسیحی در مدینه گدایی می‌کند، فرمودند که وای بر شما، وقتی جوان بود کار کشیدید و وقتی پیر شد رهایش کردید، از بیت‌المال برای او مقرری پرداخت کنید.
تاریخ انتشار: ۱۸:۳۲ - ۰۵ دی ۱۳۹۶

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد کاشانی، نویسنده تثلیث در قرآن و عهدین، در تشریح جایگاه مسیحیت در قرآن کریم بیان کرد: ابتدا باید سالروز میلاد عیسی مسیح (ع) را تبریک گفت، تبریکی که حضرت عیسی (ع) در خود قرآن به آن اشاره کرده است. وقتی ایشان به روایت قرآن می‌خواهد در خصوص خودشان صحبت کند می‌گوید «وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ؛ و درود بر من روزی که زاده شدم» (مریم، ۳۳) این نشان می‌دهد که روز تولد و میلاد شخصیت آسمانی آن‌قدر مهم است که خداوند از آن به سلام یاد می‌کند که به معنای صلح و آرامش است.

کاشانی افزود: در واقع وقتی ما به هم سلام می‌فرستیم، به هم آرامش صلح و سلامتی آرزو می‌کنیم؛ همان‌طور که می‌دانید بر اساس آیه «سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِیمٍ؛ از جانب پروردگار مهربان [به آنان]سلام گفته می‌شود»(یس، ۵۸) سلام قولی از خدای مهربانی و محبت است. وقتی ما از سلام صحبت می‌کنیم، از مهربانی و محبت صحبت می‌کنیم.

نویسنده تثلیث در قرآن و عهدین در پاسخ به این پرسش که ادیان جهانی امروز چه نقشی در برقراری صلح می‌توانند داشته باشند؟ گفت: باید ببینیم بزرگان ادیان از جمله پیامبر اسلام (ص) و حضرت عیسی مسیح (ع) چه نقشی در صلح داشته‌اند. این نقش بزرگان ادیان هستند که می‌توانند به پیروان خودشان این راه را نشان دهد که در صلح و سلامتی نقش داشته باشند و عیسی مسیح (ع) مانند پیامبر اسلام (ص)، پیامبر رحمت و مهربانی بود.

وی افزود: دین چیزی جز مهربانی نیست و این قولی است که هر دو پیامبر اسلام و مسیحیت آن را بیان کرده‌اند. ما در اتمام همه نمازهای روزانه می‌گوییم السلام علینا و علی عباد الله الصالحین، سلام بر ما و بر تمام بندگان صالح خدا، و وقتی ما می‌پرسیم که بندگان صالح خداوند چه کسانی هستند که به آن‌ها سلام می‌دهیم، خود قرآن پاسخ می‌دهد: «وَزَکَرِیَّا وَیَحْیَى وَعِیسَى وَإِلْیَاسَ کُلٌّ مِنَ الصَّالِحِینَ: و زکریا و یحیى و عیسى و الیاس را که همه از شایستگان بودند» (انعام، ۸۵).

کاشانی با بیان اینکه ما هر روز به حضرت عیسی (ع) سلام می‌دهیم، گفت: عیسی مسیح (ع) تنها بزرگ دین مسیحیت نیست که از بزرگان اسلام نیز هست. در حقیقت ما به پیروان مسیحیت پیام می‌دهیم که ما با شما و دین‌تان سر جنگ نداریم و هر روز به پیامبر شما درود می‌فرستیم و بیایید تا در یک زندگی مسالمت‌آمیز با هم صحبت کنیم.

نویسنده تثلیث در قرآن و عهدین افزود: ما در روایات اهل بیت (ع) داریم که طرف حساب کسی یک مسیحی یا یهودی را بیازارد ما خواهیم بود. امام علی (ع) در پیام‌شان به مالک می‌گویند که‌ای مالک قلبت را پر از رحمت و مهربانی به مرمت بکن که آن‌ها یا برادر دینی تواند و یا برادر انسانی تو. دیدگاه اسلام نسبت به سایر ادیان مانند برادر انسانی است.

کاشانی ادامه داد: روزی جمعیتی جنازه‌ای را تشییع می‌کردند و اصحاب پیامبر همراهی نمی‌کردند، پیامبر (ص) علت را پرسیدند که مگر دستور جنازه مستحب نیست و دستور داده نشده است که در آن شرکت کنید که اصحاب گفتنند که جنازه مسیحی یا یهودی است که پیامبر گفتند مگر انسان نیست و شما باید شرکت کنید. از این رو مسلمانان این وظیفه اخلاقی را دارند که در مصیبت وارد شده به ادیان دیگر به تسلی خاطر آن‌ها اقدام کنند. شاید این دستور در هیچ دینی یافت نشود و شاید اسلام در میان ادیان بیشترین توصیه را در خصوص مهربانی به ادیان دیگر توصیه کرده است.

وی ادامه داد: اگر داعش بسیاری از پیروان ادیان دیگر را کشت و کلیسا‌ها را ویران ساخت، از پیامبری به غیر از پیامبر اسلام (ص) پیروی کرده است. اسلام چنین برخوردی نسبت به ادیان دیگر ندارد. روزی امام علی (ع) دید که در کوفه کسی گدایی می‌کند؟ امام علت را از کارگزاران پرسید که گفتند او فردی مسیحی است. امام فرمود: دین او مهم نیست، او چرا این کار را می‌کند. اصحاب گفتند این فرد جوان که بود کارگری می‌کرد الان پیر و نابینا شده و گدایی می‌کند. حضرت فرمود: وای بر شما، جوان که بود از او استفاده کردید حالا که پیر شده است رهایش کردید و بعد از بیت‌المال برایش مقرری وضع کردند. این سند مکتوبی برای وجود بیمه از کارافتادگان است، فارغ از آن که دینی به غیر از اسلام داشته باشند. رفتاری که داعش دارد با این رویکرد نمی‌خواند.

کاشانی در پایان گفت: وقتی یاران معاویه خلخالی را از پای یک زن اهل کتاب در آوردند و مسلمانی به یاری او اقدام نکرد و این خبر به حضرت علی (ع) رسید، ایشان به بالا منبر رفت و گفت: خلخالی از پای زن یهودی ربوده‌اند، به خدا قسم که آن زن پناهگاهی به غیر از گریه نداشته است و اگر مسلمانی این را بشنود و از غصه بمیرد، من او را ملامت نمی‌کنم. این روایت را برای کشیشی تعریف کرده که او بسیار متاثر شد و گفت: وای که اگر علی (ع) امروز بود چه می‌خواست به داعشی‌ها بگوید. امام علی (ع) چنین خشمی در خصوص ربودن یک خلال از پای یک زن غیر مسلمان دارند، اگر امروز بودند نسبت به رفتار داعشی‌ها چه واکنشی نشان داده بودند که امروز نام خود را مسلمان گذاشته‌اند و یک شیطان را می‌پرستند.

ارسال نظرات