صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

گفت و گو با فردی که وقتی دید کار پیدا نمی‌کند شغل ایجاد کرد
10 جلسه کلاس رفتم. خرج دوره ام 350 هزار تومان شد. کار را هم با 300 هزار تومان شروع کردم. یک سال است کار می‌کنم. سود خالصم دو میلیون تومان است. بیشتر از این هم می توانم درآمد داشته باشم.
تاریخ انتشار: ۱۳:۰۴ - ۰۹ بهمن ۱۳۹۶
فرارو- اگر از زاویه اقتصاد به موضوع جامعه مدنی نگاه کنیم، «کار» و «کارآفرینی» از موضوعاتی هستند که امروز نیاز اساسی‌‌شان در جامعه احساس می‌شود. با خواندن این جمله احتمالا اولین چیزی که به ذهن‌تان می‌رسد، سرمایه اولیه باشد. خیلی ها تصور می کنند این سرمایه اولیه باید کلان باشد. اما اینطور هم نیست. فرارو با شخصی به گفت و گو نشسته است که تحصیلات دانشگاهی دارد اما وقتی متوجه شده امکان اشتغال برای او فراهم نیست خودش دست به کار شده و برای خود اشتغال ایجاد کرده است.نوش‌آفرین جریده‌دار، کارشناسی معماری دارد اما این روزها به جای آنکه کارش نمای ساختمان باشد، ذائقه آدم‌ها را بر روی لباس طراحی می‌کند. فرارو در مطلب دیگری نیز به یکی دیگر از راه های کارآفرینی پرداخته بود که می توانید آن را از اینجا بخوانید.
 
در ادامه متن گفت و گوی فرارو با نوش‌آفرین جریده‌دار را می‌‌خوانید.   
 
شما به نوعی کارآفرین محسوب می‌شوید ... .  
 
برای خودم بله.  
 
شغلی شما طراحی لباس است؟
 
من روی لباس طراحی و نقاشی می‌کنم. شغلی که به عنوان طراحی لباس می‌شناسید طراحی خود لباسی است که می‌پوشید. من اما من خیلی اوقات لباس را می‌خرم و آن را تغییر می‌دهم. روی لباس نقاشی می‌کنم و آن را می‌فروشم. کار من چاپ و نقاشی روی لباس است.  
 
چند وقت است که این کار را شروع کرده‌اید؟
 
تقریبا دو سال. اما فقط یک سال است که توانسته ام برایش وقت بگذارم.  
 
یعنی یک سال کار نکردید؟
 
من دو سال پیش برای این کار یک دوره آموزشی رفتم. وقتی دوره تمام شد با یک سرمایه بسیار کم در حد 20 شال و بلوز طراحی کردم. برای این تعداد شال و بلوز هیچ جا برای نمایش و فروش حضوری نداشتم. فقط در اینستاگرام یک صفحه باز کردم و عکس جنس‌ها را گذاشتم. کسانی هم که آنها را خریدند همه آشنا بودند. دوستان خودم، خواهرم و مادرم بودند. بعد از مدتی کمی پشیمان شدم و با خودم گفتم شاید این کار نگیرد. بعد از یک سال یک مزون پیدا کردم که بتوانم در آن فروش حضوری داشته باشم. آذر سال قبل بود که به من گفتند بیا و شو برگزار کن. کارهای قبلی‌ام را در اینستاگرام دیده بودند. جنس‌های باقی‌مانده را هم به آنها نشان دادم. گفتند هم خودشان برایم تبلیغ می‌کنند و هم خودم این کار را انجام دهم.  
 
این اولین شوی من بود. چهار روز بیشتر نبود اما خوب استقبال شد. فروش حضوری برایم خیلی بیشتر از فروش اینترنتی جواب داد. بعد از آن شو، یک سری کار برای عید آماده کردم. بعد تصمیم گرفتم که کالکشن فصلی داشته باشم. بهار، تابستان و پاییز شو گذاشتم. آخر تابستان هم به نمایشگاهی دعوت شدم که یک طرح حمایتی از هنرمندان بود. در این نمایشگاه دست ساخته های هرکس جمع‌آوری شد. هرکس هر هنری که داشت آورده بود. مثلا زیورآلات دست‌ساز زیاد بود. این روزها هم قرار است به مدت یک ماه برای زمستان کار را شروع کنم.   
 
سرمایه اولیه ای که برای فروش اول یعنی 20 شال و 10 بلوز داشتید چقدر بود؟
 
شال و بلوزهایی که خریدم همراه رنگ حدود 300 هزار تومان تمام شد. خیلی هزینه نکردم.
 
از این نمایشگاه چقدر فروش داشتید؟
 
دقیقا یادم نیست سود آن جنس‌ها را یادم نیست. اما با وجود اینکه همه کارهایم را نفروختم هم سرمایه اولیه ام را به دست آوردم هم مقداری سود کردم.  
 
الان بعد از یک سال اوضاع کسب و کار چطور است؟  
 
مقداری در فضای مجازی تبلیغات داشتم. تبلیغاتی که در اینستاگرام گذاشتم فالوور‌های زیادی را جذب کرد و باعث شد فروش اینترنتی‌ام بالا برود. حتی از شهرهای دیگر به من کار سفارش دادند و من جنس را فرستادم. تا زمانی هم که فروش حضوری داشته باشم خرید می کنند.  
 
هرکدام از شوهایی که برگزار کردید، برایتان چقدر هزینه داشته؟
 
بستگی دارد. مثلا برای یکی از شوها که قرار بود یک مغازه را با تنوع جنس بالا پر کنم، حدود یک میلیون و 600 هزار تومان سرمایه گذاشتم. آنجا خیلی فروش داشتم. این شو یک ماه طول کشید و من حدود دو میلیون و 700 یا 800 هزار تومان فروش داشتم. اما من هنوز به سود کاملم نرسیدم چون 60-70 درصد جنس‌هایم فروش رفت. باید بقیه جنس‌ها هم به فروش برسد که سود کامل را بتوانم حساب کنم.  
 
ولی همین هم سود خوبی بوده.  
 
بله. چون من قیمت ها جنس‌هایم را خیلی پایین می گذارم. چون تازه‌کارم، سود بالایی در نظر نمی‌گیرم. بهترین و گران ترین رنگ موجود را می‌خرم. برای آن لباس هایی که دوختنی است، به خیاط پول می‌دهم. یعنی خیاط هم این وسط سود می‌برد. در کل متریال اولیه‌ام گران تمام می‌شود اما سود زیادی هم در نظر نمی‌گیرم. در بهترین حالت ممکن است یک جنس را دو برابر بفروشم.  
 
بقیه نمایشگاه ها چقدر هزینه برداشته‌اند؟
 
اگر بخواهید تنوع کارتان بالا باشد، کمتر از 800 هزار تومان تا یک میلیون تومان نمی‌شود خرج کرد.  
 
با این مبلغ چقدر می‌شود لباس خرید؟  
 
خیلی کم. تنوع جنس بین 40 تا 50 جنس خام در می‌آید. مثلا می شود20 عدد تی‌شرت، 10 مانتو و 10 شال به همراه رنگ هایی که باید استفاده کنم.  
 
از این یک میلیون تومان چقدر سود درمی‌آید؟
 
سه میلیون در می‌آید که دو میلیون تومان سود خالص است. البته باز هم به قیمت جنس خام بستگی دارد. ممکن است قیمت اولیه بلوزی پایین باشد، آن موقع من می توانم از آن سود بیشتری به دست بیاورم. مثلا یک تی شرت خام را 10 هزار تومان بخرم و تی‌شرت نهایی را 40 هزار تومان بفروشم. در مقابل ممکن است تی‌شرتی را به قیمت 30 هزار تومان بخرم و مجبور باشم برای آن 50 هزار تومان قیمت بگذارم. اگر هم به خاطر گران بودن متریال اولیه جنسم را گران بفروشم کسی نمی‌خرد. به طور متوسط سود هر جنس دو برابر است.  
 
این سود از چند روز نمایشگاه در می‌آید؟  
 

شوهایی که من برگزار می کنم حداکثر یک هفته طول می‌کشد.  
 
یعنی سه میلیون تومان فروش در یک هفته؟  
 
البته اگر همه جنس ها فروش برود.  
 
به هرحال اگر کمتر از دو میلیون سود هم باشد به این معنی است که شما در یک هفته نمایشگاه از خیلی از کارمندان که یک ماه کار می کنند درآمد بیشتری دارید.
 
بله. اما در همین یک سال که من پنج نمایشگاه داشتم، درآمد خالص من حدود پنج میلیون تومان بود و من هنوز کلی جنس فروخته نشده دارم.  
 
با این حال این پنج میلیون سود سالانه برای بخش کمی از وقتی است که شما برای کار اختصاص می دهید.  
 
بله. من خیلی وقت نمی گذارم. خیلی از روزها در خانه ام.  
 
خودتان از این وضعیت راضی هستید؟
 
بله. البته من به این کار همیشه به عنوان شغل دوم نگاه می کردم. من معماری خوانده ام. برای اینکه بیکار نباشم این شغل را راه انداختم. در کل به عنوان یک شغل که به آن علاقه دارم، با آن زمانم در اختیار خودم است و بقیه زندگی ام را تحت تاثیر قرار نمی دهد راضی‌ کننده است.  
 
یعنی معتقدید که اگر به این شغل جدی و به صورت دائمی نگاه کنید، ماهانه می‌توانید بیشتر از این سود خالص دو میلیونی درآمد داشته باشید.  
 

بله. من اگر در یک محل پربازدید یک مغازه داشته باشم، می‌توانم آنقدر فروش داشته باشم که اگر هر ماه آن را پر از جنس کنم باز خالی شود.  
 
اما برای نسبت به همین درآمدی که ممکن است از مغازه داشته باشید، باید مالیات یا اجاره بدهید.
 
بله اینها هم هست.  
 
در ابتدای صحبت‌تان گفتید که از فضای مجازی استفاده کردید. آیا به شکل دیگر فعالیت مجازی هم فکر کرده اید؟ مثلا سایت طراحی کنید؟
 
به این فکر نکرده بودم. اما یکی از مشتری‌هایم که از کرمان خرید می کرد از من پرسید که فروشگاه‌تان سایت هم دارد؟ گفتم نه. ولی سایت این مشکل را دارد که باید مدام آن را بالا نگه دارید. شاید در آینده بخواهم چنین کاری انجام دهم ولی فکر می کنم فعلا زود است.  
 
کانال تلگرامی‌تان چقدر عضو دارد؟
 

خیلی عضو ندارد. حدود 90نفر. اما اینستاگرامم 1300 فالور دارد.  
 
گفتید برای شروع این شغل در یک دوره شرکت کردید. این دوره چقدر طول کشید و برایش چقدر هزینه کردید؟
 
دو سال پیش کلاس‌ یکی از طراحان معروف ایران را رفتم. کلاس ها 10 جلسه سه ساعته بودند. هزینه اش هم 350 هزار تومان شد.  
 
به این فکر کرده اید که کسی را هم به نوعی استخدام کنید؟  
 
قرار شده برای نمایشگاه عید با یکی از دوستانم فعالیت کنم. او کار گلدوزی دستی انجام می‌دهد و من به او پول بدهم. ضمن اینکه من با یک خیاط هم کار می کنم که او هم بر اساس تعداد کارهایی که انجام می دهد از فروش من سود می‌برد.  
 

 

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
نظر: