روزنامه ایران باعامل جنایت محله «گلابدره» شمیران که درتوهمی هولناک، همسر، فرزند ومادر دوست صمیمی‌اش را به شکل هولناکی کشته بود وسحرگاه دیروز در زندان رجایی شهر به دار آویخته شدگفت‌و‌گویی انجام داده است.
این گفت وگو را می خوانید:
دراین لحظات آخر به چی فکر می کنی؟فقط از آتش جهنم می‌ترسم وگرنه از مرگ هراسی ندارم.
چرا مرتکب چنین جنایت هولناکی شدی؟اشتباه کردم.توهم زده بودم.شیطان رفته بود توی جلدم.نمی دونم، نمی دونم...
اگه جای خانواده مقتول بودی می‌بخشیدی؟هرگز! من خودمو مستحق مرگ می دونم وبه آنها حق می‌دهم که قصاصم کنند.
در این مدت که زندان بودی روزها وشب‌ها چطور گذشت؟ثانیه به ثانیه با کابوس مرگ دست و پنجه نرم می‌کردم.
چرا عرق کردی؟می ترسم...
از چی؟ از مرگ؟از اینکه بعد از مرگ خانواده‌ام چطور زندگی میکنند من آبروی خانواده وفامیل را بردم.نگران سرنوشت همسرجوانم وفرزند خردسالم هستم و...
آخرین خواسته ات چیست؟من مجرم بودم ودراین هم شکی نیست.اما امیدوارم بعد ازاعدام من با خانواده‌ام کاری نداشته باشند. حرفی نزنند، کنایه نزنند و در نهایت من را حلال کنند.شرمنده خانواده و فرزندم هم هستم که فرزند، پدر و همسرخوبی برایشان نبودم.
ولی مشکل ایشون حق الناس است که باید جبران کند
آمین یا رب العالمین