«تیتر دوشنبه کیهان غلط نیست. حداکثر اشتباهش این است که تیترش یک هفته عقب است.»
محمد مهاجری در خبرآنلاین نوشت: «کیهان روز دوشنبه گذشته تیتر یک خود را به جنگ عربستان و یمن اختصاص داد. همان روز و در ساعت‌های اولیه بامداد در فضای مجازی نقدهای تندی علیه کیهان مطرح شد و غالبا آن را جنگ‌افروزانه و مخالف امنیت ملی ارزیابی کردند. هیات نظارت بر مطبوعات هم همان روز به کیهان اخطار داد. سپس دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی درخواست برخورد کرد و قوه قضاییه حکم به توقیف ۲روزه داد.
صبح سه‌شنبه کیهان همه منتقدان تیتر روز قبلش را با بولدوزر کلمات مورد حمله قرار داد و همه آنها را مدافع رژیم کودک‌کش سعودی و حامی برج‌نشین‌های دوبی و مشتی ترسو و وازده و... معرفی کرد و البته در لابه‌لای این مواضع تند، دو سه جمله حرف حساب منطقی هم وجود داشت که شنیده نشد. چرا؟ عرض می‌کنم...
از نگاه من - صرفا به لحاظ حرفه روزنامه‌نگاری و نه نگاه امنیتی که از آن سر در نمی‌آورم - تیتر دوشنبه کیهان غلط نیست. حداکثر اشتباهش این است که تیترش یک هفته عقب است. یعنی انصارالله یمن یک هفته پیش از تیتر کیهان، تهدید به حمله به دوبی و ابوظبی را مطرح کرده بود و اتفاقا رسانه‌های کشورمان نیز آن را پوشش دادند. اگر کیهان سابقه این خبر را در روزنامه دوشنبه نقل می‌کرد، برخی مخاطبان چنین برداشت نمی‌کردند که روزنامه مزبور، نه از موضع یمن که از موضع ایران حرف می‌زند.
به این ترتیب به نظر می‌رسد کیهان روز دوشنبه اشتباه حرفه‌ای مرتکب نشده و تیترش کاملا درست و قابل دفاع است. اما جان کلام اینجاست که روز سه‌شنبه با خشم تمام و ادبیاتی هر چند مالوف و همیشگی اما کاملا بی‌ربط با منتقدانش روبه‌رو شده. کیهان سه‌شنبه البته اشتباه روز قبلش را هم تصحیح کرده و صریحا اشاره دارد که تیتر کیهان برگرفته از اظهارات مسئولان انصارالله یمن است.
عصبانیت روزنامه محترم کیهان البته در جاهای دیگری هم تکرار شد و مسئولان قوه قضاییه و شورایعالی امنیت ملی و وزارت ارشاد به حمایت از دولت کودک‌کش سعودی متهم شدند که البته به مصداق «فلانی قائل به ربط نبود» اتهامات کیهان هم باربط نبود. همان طور که بدگویی‌های بسیاری از کانال‌ها در فضای مجازی علیه کیهان هم کاملا بی‌ربط بود و در آنها هم رگه های خشم هویدا بود.
در شهریور ماه ۱۳۸۰ چندتن از مدیران وقت کیهان در مشهد خدمت مقام معظم رهبری رسیدند که این بنده نیز افتخار حضور داشتم. جلسه‌ای نسبتا طولانی و بسیار ارزنده بود که فقط محتوای بخشی از آن را که تناسب با این روزهای کیهان دارد، عرض می‌کنم.
رهبر عزیز انقلاب در آن دیدار در یکی از نقدهای خود به «عصبانی بودن» برخی قلم‌ها اشاره کردند و فرمودند (نقل به مضمون) که گاهی منطق و استدلال نوشته، قوی است اما وقتی نویسنده عصبانی می‌شود، قوت استدلال هم از بین می‌رود.
کاش کیهان با عنایت به این توصیه رهبر عزیز به توضیح کاملا حرفه‌ای خود در روزنامه سه‌شنبه بسنده می‌کرد و با عصبانیت شدیدی که به خرج داد، استدلال درست و به جایش را هدر نمی‌داد.»