روز گذشته مسعود پزشکيان، نايب‌رئيس مجلس، ميهمان دانشجويان دانشگاه صنعتي تبريز بود.
به گزارش شرق، او بعدازظهر ديروز به اين دانشگاه رفت تا در مراسم معارفه انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه سهند تبريز با موضوع «نقش نظارتي مجلس در اداره امور کشور» سخنراني کند.
نماينده مردم تبريز در مجلس با انتقاد از تعداد دانشگاه‌ها، گفت: «کسي با ٨٠ ميليون نفر دوهزارو ٧٠٠ دانشگاه تأسيس نمي‌کند؛ درحاليکه ما اين کار را کرديم و به آن افتخار مي‌کنيم».
پزشکيان در ادامه گفت: «چرا بايد دو هزار دانشگاه تأسيس کنيم؛ مي‌شد صد تا دانشگاه داشتيم؛ ولي درست و حسابي. بعضي از دانشگاه‌ها سطح پايين‌تري از مدرسه دارند».
او با بيان اينکه «تصميم درست در قدم اول نياز به داده‌هاي جامع و درست دارد»، افزود: «ما داريم مديريت مي‌کنيم؛ ولي شاخه‌هاي مديريت نداريم. ورودي و خروجي مديران چقدر است. ورودي و خروجي بديهي‌ترين جزئي است که بايد داشته باشيم. مديران نمي‌دانند مشکل چيست که درباره آن برنامه بنويسند و نظارت کنند».
نماينده مردم تبريز افزود: «مجلس ساختار نظارتي دارد؛ ديوان محاسبات و کميسيون‌ها آيا اين کار را مي‌کنند؟ بله ولي غيرعلمي».
نايب‌رئيس مجلس افزود: «نزديک ٥٠٠، ٦٠٠ مورد در مجلس تحقيق شده؛ ولي يکي از آنها حل نمي‌شود؛ چون راه غيرعلمي است».
او با اشاره به اينکه «بابک زنجاني نوک کوه بود» گفت: «در زمان احمدی‌نژاد پول زيادي داشتيم و اگر ده ميليارد دلار مي‌داديم، مي‌توانستيم تمام شهرها را با قطار به هم وصل کنيم؛ ولي حالا تلاش مي‌کنيم که سرمايه‌دار خارجي بياوريم. معلوم نيست آن پول‌ها چگونه خرج شده است».
او ادامه داد: «آقاي بابک زنجاني مگر مي‌تواند کشتي را بيرون ببرد و کسي متوجه نشود؛ مگر مي‌شود؟». نايب‌رئيس مجلس همچنين با اشاره به برجام، گفت: «برجام باعث شد تا بتوانيم گاز و نفت را بفروشيم؛ درحاليکه قبلا نمي‌توانستيم بفروشيم. قبلا مي‌بردند و ما نمي‌فروختيم؛ ولي الان مي‌فروشيم».
او افزود: «من الان هم با برجام موافقم؛ چون الان داريم با عدد و رقم کار مي‌کنيم.
او در پاسخ به سؤالي درباره نظام پارلماني، گفت: «نظام پارلماني يک زيرساخت مي‌خواهد که داراي احزاب رشد‌يافته باشند که به نظرات‌شان درباره اقتصاد، آموزش و... رأي مي‌دهند. ما وقتي چنين ساختاري نداريم، چرا بايد به نظام پارلماني تبديل شويم. وقتي زيرساخت نداريم، در عمل دچار مشکل خواهيم شد».
او در پاسخ به سؤالي درباره اجرا‌نشدن اصل پانزدهم قانون اساسي و همچنين فقدان فرهنگستان زبان مادري گفت: «درباره اين موضوع چالش‌هايي است که دچار برخوردهاي سليقه‌اي مي‌شويم. با وزير آموزش و پرورش حرف زديم که بايد قانون اجرا شود و او گفت که شوراي انقلاب فرهنگي تصميم گرفته؛ درحاليکه ما قبول نکرديم. پيگير هستيم تا اجرا شود».
او در بخش ديگري از سخنانش با بيان اينکه «اگر کسي مدعي است که براي مردم بايد از زندگي بگذريم، خب بگذريم؛ ولي در حد حرف نباشد و در عمل هم اجرا شود»، گفت: «ما مقصر هر چيزي هستيم که اتفاق مي‌افتد. ٣٨ سال است که آدم‌ها را عوض مي‌کنيم، چرا عوض نمي‌شوند؟ چون ريشه‌يابي نمي‌کنيم و علمي عمل نمي‌کنيم».
او ادامه داد: «براي استخدام نبايد چون جبهه بوديم، استخدام شويم و بقيه نشوند. اين ضايع‌کردن حق است».
او همچنين گفت: «معيار عدالت، امام علي (ع) است؛ آن‌طوري که با برادرش برخورد کرد. ما اجازه نمي‌دهيم يک نماينده از شهر خودش دفاع کند؛ نمي‌گذاريم يک زرتشتي وارد شوراي شهر خود بشود؛ تا‌به‌حال شده شوراي نگهبان يک قانون را به خاطر عدالت رد کند؟ عدل ما شده آستين کوتاه جوانان و موي بيرون از روسري بانوان. خداوند به عدالت امر مي‌کند؛ در زمان امام زمان (عج) همه مردم چه شيعه، چه يهودي، چه سني، چه سياه و سفيد، به عدالت مي‌رسند؛ درحاليکه امروزه چنين مواردي ديده نمي‌شود. در شوراي نگهبان از آقاي جنتي پرسيدم آيا در قانون‌هاي داده‌شده به شوراي نگهبان گفته شده است که اين قانون بي‌عدالتي است؟ الان بدون هيچ محاکمه، بدون وکيل محاکمه مي‌کنيم. آيا اين عدل است؟ بنده با تمام وجود به اسلام، امام و... معتقدم».
او ادامه داد: «نبايد به اسم عدالت، انحصارطلبي کنيم. ما عادلانه با مردم برخورد نکرديم. ولي دائما شعار داديم. ما نبايد بدون عدالت رفتار کنيم؛ چراکه عدالت به تقوا نزديک‌تر است».
پزشکيان درباره جايگاه امروز مجلس گفت: «مجلس در رأس امور نيست. در تئوري مي‌خواهيم که اين کار را انجام دهيم و مي‌بينيم در عمل نمي‌شود. گاهي مي‌گوييم در رأس اموريم؛ ولي به نظر من مي‌بينيم که نيستیم. اشکالات زيادي هم داريم. انسان از سلول تشکيل شده و سلول‌ها هم خودشان براي يک قسمتي تقسيم مي‌شوند. مجلس از نظر تئوري و عملي سازماندهي‌شده نيست. نماينده اينجا بايد خودش زور بزند و موضوع پيدا کند».
او ادامه داد: «بايد کاري کنيم اختلاف چه در منطقه و چه در داخل کشور حل شود و مسلمانان باهم متحد شوند که اين نياز به يک قلب فراخ دارد؛ يعني تحمل».