عدم آگاهی و سهل انگاری مادر یا قصور پزشکی علامت سوال‌هایی است که این روزها نوزاد بی‌دست دلفانی در ذهن‌ها ایجاد کرده است.به گزارش تسنیم از دلفان، لیلا و صابر زوج جوان دلفانی پس از 9 ماه انتظار منتظر به دنیا آمدن ثمره زندگی‌شان بودند تا با آمدن فرزند با مهر مادری و پدری تمام داشته‌هایشان را به پایش بریزند.پس از 9 ماه انتظار بالاخره روز تولد نوزادشان فرامی‌رسد و 11مهرماه 96 پسرشان در بیمارستان ابن‌سینای دلفان متولد می‌شود، اما با تولد این نوزاد همه شگفت‌زده می‌شوند و پدر و مادر در کمال ناباوری می‌بینند که فرزندشان هردو دست را ندارد.بعد از عمل سزارین وقتی پرستار نوزاد را برای خوردن شیر در آغوش مادر می‌گذارد، بی‌هوش می‌شود چراکه مادر طاقت دیدن نوزاد بی‌دستش را ندارد.
تولد نوزاد بی دست در دلفانبه دنبال این ماجرا و به‌جای ماندن یک سؤال بزرگ که چرا ابوالفضل عبدی بی‌دست به دنیا آمد پیگیری‌ها آغاز می‌شود تا دیگر هیچ ابوالفضلی بی‌دست نباشد.صابر عبدی پدر این نوزاد و همسر لیلا محمدی می‌گوید: تقریباً دو سال است که با لیلا زندگی مشترکمان را آغاز کرده‌ام، با شور اشتیاق منتظر تولد فرزندان بودیم که تولد او به این نحو ما را شوکه کرد.
صابر 24 ساله که آرزوهای شیرین زیادی برای فرزندش داشته می‌افزاید: همسرم یک سال از من کوچک‌تر است، ما هیچ نسبت فامیلی باهم نداشتیم و هیچ‌گاه باور نمی‌کردیم چنین مشکلی برایمان پیش بیاید.وی که زندگی ساده کارگری خود را در روستای ایتیوند شهرستان نورآباد آغاز کرده عنوان می‌کند: تصمیم گرفتیم بچه‌دار شویم، چون اولین بچه‌مان بود لیلا در دوران بارداری حساسیت زیادی برای مراقب داشت.
عدم تشخیص بی‌دستی نوزاد در سونوگرافیصابر بیان می‌کند: بی‌دست بودن فرزندم را قصور پزشکی می‌دانم چون در سونوگرافی‌هایی که انجام داده بود هیچ‌وقت نگفتند فرزندم مشکل دارد.وی ادامه می هد: ایام محرم بود وقتی دیدم این طفل دو دست ندارد اسمش را به یاد حضرت ابوالفضل (ع) بی‌دست، ابوالفضل گذاشتیم.لیلا مادر این نوزاد نیز می‌گوید: زمان بارداری تحت نظر بهداشت بودم، سونوگرافی و آزمایش زیادی برای من نوشتند همه را انجام دادم، قرص ویتامین و آهن هرچه می‌نوشتند استفاده می‌کردم. وقتی سونوگرافی رفتم گفتند جنین زنده است و ضربان قلبش نرمال و طبیعی است. یک پسر سالم. اما اکنون‌که به دنیا آمده دست ندارد.
ناراحتم از اینکه فرزندم چگونه می‌خواهد غذا بخوردوی عنوان می‌کند: از اتاق عمل که بیرون آمدم بچه را برای من آوردند اما وقتی دیدم دو دست نداشت از هوش رفتم اکنون برای این بچه خیلی ناراحت هستیم از اینکه فردا چگونه بدون دست می‌خواهد غذا بخورد.این مادر که بی‌دست بودن فرزندش را قصور پزشکی می‌داند می‌افزاید: با توجه به سونوگرافی‌هایی که انجام دادم اگر مشکل داشت می‌توانستم سقط قانونی کنیم.
اما اکنون لیلا و صابر اکنون به دنبال علت ماجرا هستند تا اگر قصوری انجام‌شده، مراحل قانونی‌اش طی شود حال پزشکان صحبت از آملیا می‌کنند، بیماری محیطی که از تأثیر عوامل محیطی در دوران حاملگی از جمله مصرف داروهای تراتوژن است.پزشک متخصص زنانی که عمل سزارین لیلا محمدی را انجام داده بود نیز در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: متأسفانه این خانم تحت نظر بهداشت بوده نه پزشک متخصص، در زمان بارداری دو سونوگرافی انجام می‌دهد اما این سونوگرافی‌ها هیچ‌کدام اسکن آنومالی نبوده است.وی می‌افزاید: در سونوگرافی‌های معمولی پزشک رادیولوژی فقط وضعیت قرارگیری جنین، مایع و یک سن حاملگی را می‌گوید نه چیز بیشتری از طرفی پزشک هم معمولاً روی چیزهای دیگری دقت نمی‌کند.
انجام ندادن آزمایش‌های غربالگری و سونوگرافی‌های پیشرفتهاین پزشک متخصص زنان عنوان می‌کند: این خانواده نیز متأسفانه یا به دلیل وضعیت اقتصادی که بر منطقه نورآباد حاکم است و یا به خاطر عدم اطلاع و آگاهی به پزشک متخصص زنان ارجاع داده نشده است تا آزمایش‌های غربالگری یا سونوگرافی‌های خاص اسکن آنومالی و در مراحل پیشرفته سونوهای سه‌بعدی و چهاربعدی را انجام دهد.
وی بیان می‌کند: شبی که این خانم باردار برای زایمان بستری بود او را به خاطر دفع مکونیوم نوزاد برای انجام عمل سزارین به اتاق عمل بردیم سپس برای مادر بی‌حسی نخاع زده شد و کاملاً هوشیار بود.ولی وقتی بچه را سزارین کردیم، دیدم به بیماری آملیا مبتلا است که این صحنه برای همه پرسنل اتاق عمل ناراحت‌کننده بود.این پزشک متخصص زنان عنوان می‌کند: وقتی دیدم مادر از شدت ناراحتی دیگر نمی‌تواند خودش را کنترل کند به متخصص بی‌هوش گفتم داروهای خواب‌آور برای مادر تزریق کند تا متوجه نشود قضیه چه بوده است.
بی‌هوشی مادر با دیدن فرزند بیدستوی بیان می‌کند: مادر با داروهای بی‌هوشی خوابید. اما وقتی بچه را با پدرش نشان دادیم به‌شدت ناراحت شد به‌طوری‌که نمی‌توانست چنین قضیه‌ای را بپذیرد. بعدازاینکه مادر به هوش آمد و اثر داروهای خواب‌آور رفت او را به بخش منتقل کردیم.این پزشک متخصص زنان می‌گوید: این نوزاد به‌جز دو دست مشکل دیگری نداشت همان موقع نیز توسط متخصصان نوزاد ویزیت شد چون نیازی به بستری شدن نداشت ما برای تماس سینه‌به‌سینه و رفع گرسنگی‌اش او را به مادر تحویل دادیم تا شیرش بدهد اما مادر خیلی ناراحت بود و مدام گریه می‌کرد.وی بیان می‌کند: برای آرامش مادر از روانشناس کمک گرفتیم. این خانواده ابتدا در مرحله انکار بودند و نمی‌توانستند چنین بچه‌ای را بپذیرند ولی با مشاوره‌هایی که داده شد، خودشان کم‌کم آرامش بیشتری پیدا کردند، بچه را پذیرفتند و بردند.
گران بودن تست‌های غربالگری و سونوگرافی‌های آنومالی برای قشر ضعیف این پزشک متخصص زنان عنوان با اشاره به گران بودن تست‌های غربالگری و سونوگرافی‌های آنومالی برای قشر ضعیف و متوسط جامعه عنوان می‌کند: بنده بیشتر وضعیت اقتصادی نورآباد و روستاهای دورافتاده آن، عدم اطلاعات و آگاهی را در این مرحله مقصر می‌دانم نه پزشکان بنابراین بهتر آن است ما از این مسائل درس عبرت بگیریم و حداقل غربالگری‌ها و کارهایی که می‌توانیم قبل از بارداری برای تولد یک نوزاد سالم لازم است به مردم جامعه آموزش دهیم چون این خانواده هیچ‌کدام از آزمایشانی را که برای سلامت جنین لازم است انجام نداده بودند.رضاییان رئیس مرکز بهداشت نورآباد نیز در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: این خانم در هفته هفدهم بارداری برای انجام آزمایش به یک متخصص رادیولوژی دریکی از بیمارستان‌های دولتی خرم‌آباد مراجعه می‌کند که می‌گویند مشکلی ندارد پس‌ازآن نیز سونوگرافی دوم خود را در هفته سی و سوم حاملگی در یک مطب خصوصی در شهر نورآباد انجام می‌دهد که در هر دو هفته اگر موقعیتی بود برای سقط قانونی مشخص‌تر است.
بررسی علت در نظام پزشکیوی می‌افزاید: وقتی این بچه با این وضعیت به دنیا آمد پذیرفتن وضعیت آن ازنظر روانی برای پدر و مادر مشکل بود، شکایت کردند ما نیز در همان روز فوراً با محتویات پرونده و سونوگرافی‌های انجام‌شده به‌نظام پزشکی ارجاع دادیم، نظام پزشکی نیز پس از بررسی رأی صادر می‌کند و معلوم می‌شود قصور پزشکی و اشتباه تشخیصی بوده است یا خیر.رئیس مرکز بهداشت نورآباد عنوان می‌کند: در این زمینه با پزشک متخصص بخش خصوصی که سونوگرافی اول در آنجا انجام‌شده بود نیز صحبت کردم که گفت پایین سونوگرافی نوشته‌ایم این سونوگرافی فقط برای تعیین جنسیت است. به‌هرحال این پرونده در حال پیگیری است و به‌محض مشخص شدن نتیجه بررسی اطلاع‌رسانی می‌شود.
اون از کجا بدونه که باید بره فلان سونوگرافی؟؟؟؟؟؟؟
هرچی دکتر بنویسه میره
ببخشید که ما یاد نگرفتیم که چه طور باید بریم سونوگرافی