زمزمههاي آمدن منصور غلامي به وزارت علوم دانشگاههاي کشور را تحت تأثير قرار داده و تجمعهاي اعتراضي در گوشه و کنار ديده ميشود. از دانشگاه همدان گرفته تا اميرکبير تهران همگي در جوش و خروشاند تا صداي اعتراضشان را به گوش مسئولان برسانند.
به گزارش شرق، حجتالاسلام مازني و محمود صادقي نيز پاي صحبت تعدادي از فعالان دانشجويي معترض به عملکرد غلامي نشستهاند. فعالان دانشجويي دانشگاههاي مختلف انتقادها را با مستندات با اين دو نماينده عضو فراکسيون اميد مجلس در ميان گذاشتند و انتظارشان اين بود که «فراکسيون اميد به غلامي رأي منفي دهد».
دراينحال گفتوگوهاي جسته و گريخته نمايندگان مجلس نيز نشان از آن دارد که چندان دلِ خوشي از بيستويكمين گزينه معرفيشده وزارت علوم ندارند.
پروانه سلحشوري، رئيس فراکسيون زنان بر اين باور است که روحاني گزينه مناسبي براي وزارت علوم معرفي نکرده است. قاسم ميرزايينکو، عضو فراکسيون اميد هم تأکيد دارد به منصور غلامي رأي مثبت نخواهد داد. نظر حميده زرآبادي، ديگر نماينده عضو فراکسيون اميد، نيز چندان موافق غلامي نيست.
بااينحال منصور غلامي، مدام از اين کميسيون به آن کميسيون و از اين فراکسيون به آن فراکسيون در حال ديدار است؛ گرچه نميتوان برايندي از وضعيت رأيآوري او در بهارستان به دست آورد. در کنار منتقدان غلامي، محمود صادقي پس از ديدار با دانشجويان در توييتر خود نوشت: «امروز در ديدار با دبيران تشکلهاي دانشجويي نقدهايشان را به وزير علوم پيشنهادي شنيدم و دلايلم را براي اينکه چرا و چگونه او ميتواند قابلقبول باشد، بيان کردم».
کاکل ممنوع
گزينه پيشنهادي وزارت علوم روز گذشته در جلسه کميسيون امنيت حاضر شد و اعلام کرد که «٩٢ درصد دانشجويان به مباني ديني اعتقاد دارند و فرهنگ اسلامي بايد محور فعاليتهاي دانشگاهها شود».
او در نشست مجمع عمومي فراکسيون اميد نيز تأکيد کرده «من همان غلامي دوران اصلاحاتم؛ اما قطعا گرايش فکري و سياسي خود را در کار اجرائي دخالت نميدهم».
منصور غلامي سالها رئيس دانشگاه همدان بوده و حالا در آستانه اعتراضها به او يکي از دانشجويان همدان تصوير پلاکاردي را توييت کرده که در آن مسئولان دانشگاه از دانشجويان خواسته بودند از پوشيدن لباس تنگ و چسبان خودداري کنند. در يکي از بندهاي آن آمده «داشتن موي سر به شکل کاکل، يال يا افشان و به هر شکل که مغاير شأن دانشجو باشد، ممنوع است».
در بند ديگري آمده «پوشيدن شلوارهاي چسب و بدننما و تعمدا پاره ممنوع است». همچنين از دانشجويان خواسته شده تا از پوشيدن «البسه تنگ، نازک، سينهباز، بدننما و داراي رنگهاي نامناسب و آستينکوتاه خودداري کنند».
تعهدنامه عجيب
درحاليکه رايزنيها بر سر گزينه وزارت علوم دولت حسن روحاني بالا گرفته، اخباري از يک تعهدنامه عجيب از دانشجويان مطرح شده است. بهاينترتيب دهها نفر از فعالان دانشجويي که بهتازگي در مقاطع تحصيلي بالاتر پذيرفته شدهاند، با فراخواندهشدن به حراست يا کميته انضباطي دانشگاههاي سراسر کشور، مجبور به پرکردن فرم تعهدنامهاي شدهاند که در آن، دانشجو متعهد ميشود موازين سياسي، اخلاقي و اعتقادي دانشگاه محل تحصيل را مراعات کند و در غيراينصورت، دانشگاه حق خواهد داشت در هر مرحله از تحصيل او که باشد، او را از ادامه تحصيل منع و بدون رعايت تشريفات قانوني، او را از حق تحصيل محروم کند. مضاف بر آن، به اين دانشجويان هشدار داده شده که چنانچه اين فرم را تکميل نکنند، قبولي آنها در اين مرحله لغو و از ادامه تحصيل آنها در مقطعي که پذيرفته شدهاند، جلوگيري به عمل خواهد آمد.
پيگيري دانشجويان درباره اين تعهدنامه همچنين نشان داده «در تکميل پشت پرده اين تعهدنامهها، مشخص شده دليل ارسال اين نامه به دانشگاهها، چنين بوده که دانشجوياني که در مرحله تحصيلي قبلي از تحصيل تعليق شدهاند، حکم کميته انضباطي داشته يا جزء دانشجويان ستارهدار بودهاند، پس از انجام استعلاماتي که با ورود اين نهادها به مرجع گزينش دانشجويان همراه بوده، مشمول پرکردن چنين تعهدي ميشوند. بااينحال پيگيري ما نشان داده که بسياري از اين دانشجويان، تابهحال نه به کميته انضباطي فراخوانده شدهاند، نه حکمي براي آنها صادر شده، نه تعليقي بودهاند و نه آنکه به فرض وجود پروندهاي در نهادهاي اطلاعاتي، اطلاعي از محتوا و ماهيت اين پرونده دارند و تعهدگرفتن از آنها، متعهدشدن در قبال موضوعي است که هيچگونه اطلاعي از ريشه آن ندارند».
يکي از دانشجويان دوره كارشناسي ارشد که در سال جاري جديد همين اتفاق برايش افتاده، نيز ميگويد «در سالهاي پيشتر اين شکل تعهدنامهها صرفا براي دانشجويان دکترا بوده؛ اما حالا کارشناسي ارشدها را هم شامل ميشود که در نوع خودش اتفاق عجيبي است و بهتبع آن تعداد دانشجويان مشمول اين تعهدنامه عجيب و غريب را نيز بيشتر کرده است».
اعتراضهاي دانشجويي
دانشگاه حال و روز خوشي ندارد. قصه به امروز و ديروز برنميگردد. ماجرا شايد قديميتر از اينها باشد. داستان از همان روزي کليد خورد که مجلس نهم رضا فرجيدانا را به هزارو يک دليل به مجلس کشاند و استيضاح کرد؛ اما همه ميدانستند پشت پرده استيضاح چيز ديگري است.
اما صحن علني مجلس روند ديگري را رقم زد. گزارش متقن او هيچ جايي در گوش و چشم نمايندگان نداشت. استيضاح شد و حالا کار به جايي رسيده که بيستويكمين گزينه حسن روحاني بايد مجوز ورود به مجلس را بگيرد. خيليها روي همين عدد دست گذاشتهاند و اينکه چرا بايد از ميان آن نامها و نشانها به غلامي رسيد.
غلامي که حتي کارنامه چندان مثبتي در دانشگاه همدان ندارد. «نه! به غلامي» محدود به دانشگاه علامه، پليتکنيک و تهران نميشود، حالا صداي اعتراض دانشجويان از گوشه و کنار کشور به گوش ميرسد؛ از دانشگاه قزوين و علم و صنعت و هنر تا فردوسي مشهد.
سخنگوي فراکسيون اميد از نشست با غلامي گفت
جو جلسه خيلي به نفعش نبود
بهرام پارسايي، سخنگوي فراکسيون اميد، درباره انتقادهايي که در جلسه با «غلامي» مطرح شده بود به گفت: «بخشي از انتقادهايي که وجود دارد، نسبت به دولت است و نسبت به آقاي غلامي نيست. اينکه چرا دولت در حدي بوده که نفر بيستويکم از فهرست خود را به مجلس معرفي کرده و اينکه دولت نتوانسته اولويتهاي خود را معرفي کند، از نقدهاي مطرحشده بود».
پارسايي درباره جنس سؤالهاي مطرحشده نيز گفت: «سؤالها در بحث مديريتي، برنامهها، مطالبهها و انتظاراتي بود که از وزارت علوم وجود دارد و اينکه درباره زيرمجموعههايي که وجود دارند، چه خواهد کرد».
همچنين عملکرد «منصور غلامي» در دانشگاه همدان و اينکه چه کاري در آنجا انجام شده که توان بسطدادن به مجموعه وزارت علوم و ساير دانشگاهها را دارد، محور ديگري بود که به گفته پارسايي در جلسه مطرح شد.
نماينده مردم شيراز در مجلس همچنين درباره اينکه آيا غلامي توانست به همه سؤالها پاسخ دهد و سؤالکنندگان راضي بودند يا خير، گفت: «بعضي جاها جواب دادند. در جلسه بعد از پايان صحبتهاي وزراي پيشنهادي، دوستان نماينده صحبتي نميکنند. در مجموع در اين جلسه بحث مديريتي و انتظارات تشکلها هم مطرح شد».
او درباره نتيجه بررسيها هم گفت اگر نياز باشد وزرا به کميته فراکسيون بررسي خواهند رفت. به گفته پارسايي صبح روز يکشنبه در جلسهاي که فراکسيون پيش از جلسه رأيگيري خواهد داشت، جمعبندي و نظر نهايي اميديها مشخص خواهد شد. پارسايي جو جلسه را هم به نفع «غلامي» ندانسته و گفته «جو جلسه خيلي به نفعش نبود. شايد بسياري از سؤالهايي که از وزير علوم پرسيده شد، خيلي جديتر از وزير نيرو هم پرسيده شد. انتظارات از دولت بيشتر بود؛ چون نفر بيستويکم فهرست خود را معرفي کرده است».
او همچنين درباره جلسه با «رضا اردکانيان»، وزير پيشنهادي نيرو نيز گفت: «آقاي اردکانيان توان علمي و تجربيات خوبي دارند. با توجه به اينکه مسئله آب، يکي از بحرانهاي موجود است، ايشان مسلط و مستند به سؤالها در اين زمينه پاسخ دادند. اميدواريم از تجربيات و راهکارهاي ايشان براي حل بحران آب استفاده شود».
شخصی مانند آقای دکتر علی اکبر صالحی با توجه به مقبولیت عمومی و وجهه علمی و آزاداندیشی خاصی که دارند برای پست مهم وزارت علوم بسیار مناسبتر هستند. چرا آقای روحانی این گزینه را در نظر نمی گیرند؟