- انجمن حجتیه تشکیلات و سازمان رسمی ندارد و پس از انقلاب منحل شده است اما برخی معتقدان به آن کماکان فعالند و به صورت محدود عقاید خویش را تبلیغ می کنند.
اگرچه نمی توان ردی از فعالیت این گروه به دست آورد اما رواج برخی عقاید نزدیک به آن سبب شده است که روحانیون و سیاسیون گهگاه نسبت به فعالیت های این گروه هشدار دهند.
پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری برخی افراد نسبت به اوج گرفتن فعالیت این گروه هشدار می دهند چرا که فضای ایجاد شده پس ازانتخابات باب میل این گروه است.
به طور خلاصه حجتیه ای ها بر این نظرند که فساد باید جامعه را فراگیرد تا مقدمات ظهور امام زمان(عج) فراهم شود. در این راستا آنها با هرگونه حکومت دینی و فعالیت سیاسی مخالفند.
پس از انتخابات برخی گروه ها سخن از "انقلاب مخملی" می رانند. عماد افروغ اما با به میان کشیدن پای انجمن حجتیه معتقد است اگر انقلاب مخملی ای در راه باشد توسط انجمن حجتیه رخ خواهد داد.
افروغ هشدار می دهد که عده ای به دنبال این هستند تا تصوری از امام زمان (عج) به دست داده شود که از تصورات منصوص و معقول کاملاً به دور است.
افروغ می گوید: «وقتی ما از عقل و توانمندی‌های بشری فاصله می‌گیریم و همه چیز را احاله می‌دهیم به امام زمان (عج) حاصلش چیزی است که اصلاً نمی‌شود روی آن برنامه‌ریزی داشت. چطور بگویم فضای فعلی فضای آسانی برای بیان این مسائل نیست.»
وی درباره حجتیه می گوید: «مفهوم حق در جمهوری اسلامی و در اندیشه بنیانگذار آن در یک نگاه دو لایه‌ای چه به اعتبار اسلامیت نظام و چه به اعتبار جمهوریت آن دیده می‌شود. به نظر می‌رسد عده‌ای نگاه تکلیف گرایانه صرف به مردم دارند و با تفسیری متحجرانه و خاص از اسلام و حکومت دینی در واقع تضییع‌کننده حق مردم هستند. من فکر می‌کنم که امام در «منشور روحانیت» خود بهترین تعبیر و تفسیر را از اندیشه متحجرانه به دست دادند. اتفاقا این منشور جزو آخرین مطالب مکتوب امام است و حاصل عمر ایشان هم می‌تواند تلقی شود. کافی است که این منشور را ورق بزنیم تا ببینیم امام چه دل پردردی از دست متحجران و انجمن حجتیه ای‌ها و مدعیان ولایتی دیروز و مدعیان امروز داشتند.»
در همین راستا نیز چندی پیش نیز رسول منتجب نیا روحانی مشهور اصلاح طلب و قائم مقام حزب اعتماد ملی گفته بود «افراد انجمن حجتیه این روزها فوق‌العاده فعال شده‌اند» وی همچنین اضافه كرد: «متحجران و مرتجعان و برخی روحانیون كج‌اندیش در این تحركات اخیر نقش موثری دارند.»
از انجمن حجتیه زیاد صحبت می شود اما این گروه مرموز چیست؟
در سال 1322 پس از کودتای 28 مرداد که منجر به سرنگونی دولت دکتر مصدق شد، انجمنی توسط شیخ محمود ذاکرزاد نولایی، مشهور به «شیخ محمود حلبی» و با شعار مبارزه با وهابیت تأسیس شد. این آغاز تشکیل «انجمن حجتیه و انجمن ضدبهاییت» بود، که در جریان انقلاب اسلامی و پس از آن جنجال های فراوانی را ایجاد کرد.
مواضع سیاسی انجمن حجتیه از بحث انگیزترین مواردی است که مخالفان بسیاری را علیه انجمن، برانگیخته است. شیخ محمود حلبی که خود از مبارزان جریان نهضت ملی بود، پس از شکست نهضت ملی ظاهراً به این نتیجه می‌رسد که باید از سیاست کناره‌گیری کرد و یکسره تمام توان خود را صرف مبارزه با بهاییت کند.
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی درباره این گروه می‌گوید: «قبل از پیروزی انقلاب این‌ها داعیه‌های خاص اسلامی نداشتند، اختلافی که با ما داشتند این بود که مبارزه را بد می‌دانستند، معتقد بودند که حکومت اسلامی خالص در زمان امام زمان می‌تواند شکل پیدا کند و چون حالا نمی‌شود، پس نتیجه می‌گرفتند که خوب است که مبارزه نکنیم و با رژیم و با آنها بسازیم، وارد شویم توی جریانات و خدمت بکنیم ... منجمله‌کاری که می‌خواستند بکنند این بود که مثلاً جلوی بهایی‌ها را بگیرند. این همت آنها بود ... و چون آن کار بی‌خطر بود، خیلی‌ها استقبال می‌کردند. یعنی جوانانی بودند که داخل وجودشان تمایل به خدمات دینی بود، اما چون آن میدان باز بود، می‌رفتند آن جا و استقبال خطر نمی‌کردند.»
پس از انقلاب اسلامی مواضع این گروه اما مورد انتقاد امام خمینی قرار گرفت و ایشان اجازهٔ انتقاد علنی از ماهیت غیر سیاسی و گرایش محافظه‌کارانه انجمن در تفسیر اسلام را داد. نهایتا، پنج سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی امام در اشاره‌ای تلویحی به انجمن آنها را تهدید به برخورد کرد.
رئیس این گروه در پاسخ به امام طی بیانیه ای کوتاه خبر از تعلیق فعالیت های گروهش داد. بیانیه کوتاه حلبی که انحلال حجتیه را اعلام می‌کرد در ۵ فروردین ۱۳۶۲ در روزنامه‌ها به چاپ رسید. پس از آن جنبشی برای تصفیه وابستگان به حجتیه از نهادهای آموزشی، دانشگاهی و سیاست‌گذاری در سراسر ایران ایجاد شد.
این اما پایان کار این گروه نبود چراکه وابستگان و معتقدان آن به صورت مخفیانه فعالیت های خود را ادامه دادند و بدون نام و نشان خویش را تبلیغ نمودند و اکنون نیز بسیاری بر این عقیده اند که این گروه جای پای خود را در برخی حوزه های علمیه و مراکز حکومتی باز کرده است.
خبرهایی که گهگاه از فعالیت این گروه منتشر می شود و هشدارهایی که نسبت به گسترش عقاید انحرافی این گروه داده می شود نشان می دهد که انجمن حجتیه از میان نرفته است و عقایدش همچنان در میان برخی محافل رواج دارد.