ابتدا فالگیرهایی که در بین عوام مشهور بودند دعوت شدند اما پس از چندی به سراغ درجه‌دارانی از ارتش رفتند که مدعی قدرت ماورای طبیعی بودند.
به گزارش تسنیم، میامی هرالد یکی از اسناد خارج‌شده از طبقه‌بندی مربوط به سازمان سیا را بازخوانی کرده که نشان می‌دهد واشینگتن برای عملیات در ایران از فالگیر و طالع‌بین استفاده کرده است.
سال 1979 میلادی سفارت آمریکا در تهران از سوی دانشجویان ایرانی اشغال شد. اسناد اخیراً منتشرشده نشان می‌دهد آژانس امنیت ملی آمریکا در آن زمان از 6 طالع‌بین و فالگیر استفاده کرده تا از راه نیروهای ماورای طبیعی از مکان نگهداری و احوال 52 گروگان خود در ایران مطلع شوند.
این اقدام با اسم عملیاتی "شعله بریان" طی 200 جلسه در خانه‌ای واقع در شهر فرت مید در ایالت مریلند (همان شهری که آژانس امنیت ملی در آن قرار دارد) انجام شده و سیا و پنتاگون نیز در جریان بوده‌اند. جالب این که بعد از آزادی گروگان‌‌ها و مقایسه پیش‌گویی‌ها با اظهارات آنها مشخص شد فقط 7 پیش‌گویی درست بوده و 52 مورد نیز شامل برخی داده‌های نسبتاً درست بوده است.
این جلسات، بخشی از پروژه 20 ساله جامعه اطلاعاتی آمریکا در همکاری با 227 فالگیر و طالع‌بین طی حدود 26 هزار جلسه بوده که نهایتاً پرونده آن در سال 1995 بسته شد. یکی از افسران حاضر در عملیات شعله بریان نوشته است 45% نتایج آن درست بوده که تقریباً مشابه روش‌های دیگر برای جاسوسی است.
آژانس امنیت ملی ابتدا فالگیرهایی که در بین عوام مشهور بودند دعوت کرده اما پس از چندی به سراغ درجه‌دارانی از ارتش رفتند که مدعی قدرت ماورای طبیعی بودند.
گفته شده این پروژه زمانی آغاز شد که داده‌ها حاکی از بکارگیری افرادی با قدرت‌های ماورای طبیعی از سوی سازمان اطلاعاتی چین یا روسیه بود. اما پس از آن برای پیداکردن هواپیماهای ناپدیدشده تا یافتن مسیر دریاییِ قاچاق مواد مخدر به سراغ فالگیرها می‌رفتند. کارتر 12 سال پیش در مصاحبه‌ای فاش کرده بود محل سقوط هواپیمای آمریکایی در جمهوری آفریقای مرکزی را با استفاده از عرض و طول جغرافیایی که یک طالع‌بین در کالفرنیا نوشته بود، پیدا کرده‌‌اند.
ادوین مِی از دانشمندانی که در پروژه دخیل بوده است، اسناد منتشرشده را رد کرده است. او گفت فالگیرها اطلاعات مفیدی می‌دادند، بدون اینکه نیاز باشد شما از فرت مید به تهران بروید. اما جیمز رندی نظر دیگری دارد. او می‌گوید فقط وقت و پول خود را تلف کردیم.
دوگتی از گروگان‌های آمریکایی در تهران، خاطره‌ای نقل میکند که نظر رندی را تأیید میکند. او می‌گوید مسئولان امنیتی آمریکا بعد از شنیدن سخنان ما در مورد اتفاقاتی که در تهران افتاد، با خنده می‌گفتند «باورت نمیشه چه کار مزخرفی کردیم!»
نکته جالب اینکه دوگتی مدعی شده نوارهایی که از بازی‌های فوتبال برای آنها فرستاده شده بود، در هنگام پخش، سیگنالی را منتشر می‌کرد که توسط ماهواره قابل شناسایی بود و جامعه اطلاعاتی آمریکا را از مکان ما مطلع می‌کرد.