یادداشت دریافتی- احسان اقبال سعید*؛ زمزمه رد صلاحیت حسن روحانی ریسس جمهور مستقر در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری از زمزمه ای کم رمق ای روزها به موج رسانه ای در فضای سیاسی ایران تبدیل شده است. رد صلاحیت رییس جمهور مستقر در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه است ولی شاید تجربه رد صلاحیت رییس جمهور اسبق هاشمی رفسنجانی در دوره گذشته با در نظر گرفتن جایگاه ویژه و شان تاسیسی هاشمی در جمهوری اسلامی برخی جریانها را به رد صلاحیت روحانی امیدوار کرده باشد.
عملکرد روحانی در چهارسال ریاستش بر دولت شاید فوق العاده نباشد اما یقینا در زمره عملکردهای ضعیف که کیان کشور و نظام را به مخاطره انداخته باشد احصا نمیشود.
در مسائل کلان با سیاستهای کلی نظام زاویه نداشته است.در منقشه هسته ای در چهارچوبهای معین شده از سوی مقام معظم رهبری حرکت کرده و توافق بدون موافقت رهبری عالی نظام غیر ممکن بود.
در سوریه و بحرانهای دیگر خاورمیانه تیم سیاست خارجی اش با سیاست خارجی نظام همراهی تام داشته است. با وجود این شرایط حقیقتا چه عاملی میتواند ریسک رد صلاحیت روحانی را موجه جلوه دهد؟
رد صلاحیت رییس جمهور مستقر که اگر بهر دلیلی پیروز انتخابات سال اینده نباشد تا چندماه پس از انتخابات هم رییس دولت و دومین مقام رسمی کشور خواهد بود ودر صورت رد صلاحیت برای چند ماه یک فرد فاقد صلاحیت ریاست دولت را برعهده خواهد داشت؟؟
اگر در مورد خاص رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی بحث کهولت و شرایط جسمانی و همینطور شرایط خاص اولین انتخابات ریاست جمهوری پس از انتخابات سال هشتاد و هشت مطرح بود کدام ادله میتواند روحانی را کنار بگزارد؟
بنظر میرسد دو جریان از طرح و تبدیل این موضوع به موج رسانه ای استقبال میکنند. اول جریان اصولگرای رقیب روحانی در انتخابات سال نود وشش، طیف غلیظ این جریان که بهترین نمودش جریان پایداریست حسن روحانی و اصلاح طلبان و میانه روها و تکنوکراتهای موتلفش را جریانی خطرناک برای نظام میدانند امیدوارند با مدد دستگاههای نظارتی که گذر از آنها معمولا برای غیراصولگرایان آسان نبوده دولت را باز پس گیرند.
اما طیفهای میانه رو و عملگرای اصولگرایی مانور سیاسی هوشمندانه تری را پیش میبرند آنها نیک میدانند رد صلاحیت روحانی امر شبیه غیرممکن است اما با راه اندازی و پیگیری این موج اهداف چندگانه ای را دنبال میکنند.
اول اینکه با قوت احتمال رد صلاحیت روحانی اصلاح طلبان به فکر گزینه های احتمالی هستند تا ریسک رد صلاحیت روحانی را پایین بیاورند در این شرایط قطعا روی چهره های نامدار و رای آور جریان خود تمرکز خواهند کرد و موج رسانه ای و فعالیتهای تبلیغی را حول محور این چهره ها افزون خواهند کرد .
پس از بررسی صلاحیتها و تایید صلاحیت روحانی ائتلاف اصلاح طلبان و میانه روهای حامی دولت در شرایط دشواری قرار میگیرند از یک سو رییس جمهور روحانی یک سوی صحنه است و نامداران جریان اصلاح طلب که به صحنه امده اند و شان و وزانت سیاسی آنان کناره گیریشان به نفع روحانی را دشوار میکند.
تصور کنید دکتر عارف اینبار با خواست جریانهای اصلاح طلب برای کاستن از ریسک رد صلاحیت روحانی به صحنه بیاید فعالیت کند و یکبار دیگر از او تقاضای کناره گیری شود؟
در آن شرایط احتمالی و فرصت محدود تبلیغات بخش بزرگی از توان ائتلاف حامی دولت باید صرف اقناع و کدخدامنشی برای اجماع باشد.واز سوی دیگر تجمع و تمرکز بر روحانی هم کمرنگ خواهد شد و بازهم چون انتخابات دور قبل باید به انتظار فرج در روز آخر بنشینند.
در این میان این شایعات به مذاق گروهی از اصلاح طلبان میان مایه هم خوش آمده است این گروه که به دلیل توان و جایگاه سیاسیشان چندان جدی به بازی گرفته نشده اند فرصت را مناسب میدانند تا با طرح رد صلاحیت روحانی خود را در قامت زاپاس و منجی قرار دهند و خواهان اجماع بر روی خودشان شوند.
موفقیت چهره ای چون احمدی نژاد در انتخابات سال هشتاد و چهار بسیاری چهره ها را امیدوار به آزمودن بختشان کرده است.
به نظر می آید رد صلاحیت روحانی را باید همان مانور سیاسی جریان رقیب به حساب آورد که میتواند وقت و انرژی زیادی از اصلاح طلبان و تیم روحانی بگیرد اما نهایتا نباید چندان جدی گرفته شود.
اگر در خاطرتان باشد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال هشتاد و هشت شایعه اش سخت همه گیر شده بود که نظام از احمدی نژاد خواسته نیاید؟؟؟ تجربه میگویید چندان نباید این شایعات را جدی گرفت.
*دانشجوی دکتری مسائل ایران