به نظر می‌آید حتی کسب 7 امتیاز از سه مسابقه هم نتوانسته برخی منتقدان کارلوس کی‌روش را راضی کند.
درحالیکه تیم ملی ایران موفق شد در یک بازی برتر و حساب شده تیم ازبکستان را در زمین حریف شکست دهد، همچنان عده ای از سبک بازی تیم راضی نیستند.
برخی از کارشناسان و هواداران معتقدند که تیم ملی زیبا و چشم نواز بازی نمی کند. انتقادی که به ظاهر درست است اما در این میان چند نکته حائز اهمیت می باشد. اول این که به بازی زیبا هیچ امتیازی تعلق نمی گیرد. مطمئنا اگر تیم ایران در بازی های اخیرش سراسر هجومی و زیبا بازی می کرد اما امتیازی به دست نمی آورد، منتقدین می گفتند که بازی زیبا فایده ای ندارد مهم نتیجه است.
نکته دوم این است که طی سالیان قبل از کی روش در کدام مقطع تیم ملی فوتبالی زیبا و چشم نواز بازی می کرد که الان بعضی ها شاکی هستند؟ کی روش توانسته به تیم ایران یک انسجام و شخصیت تیمی ببخشد و ما به تبع آن توانسته ایم به قدرت اول فوتبال آسیا تبدیل شویم.
اما نکته دیگر این است که باید ببینیم سرمربی تیم، از شاگردانش چه توقعی دارد.
سبک کی روش مبتنی بر یک بازی تدافعی و استفاده از ضد حملات و ضربات شروع مجدد برای گلزنی است. دیوار بتنی خط دفاع ایران توانسته در سه بازی سخت دروازه اش را بسته نگه دارد و خط حمله فرصت طلب ما هم با استفاده از همان روش های ذکر شده، دو برد برای ایران به ارمغان آورده.
ما با اتکا به مدل فوتبالی ارائه شده توسط سرمربی پرتغالی مان توانسته ایم 1232 دقیقه در مقابل تیم های آسیایی بازنده نباشیم و در حال حاضر در صدر جدول گروه خودمان قرار گرفته ایم.
بهتر است به مربی بزرگی مثل کی روش اعتماد کنیم. حال که او یک تغییر نسل اساسی در فوتبال مان ایجاد کرده و پای جوان ها به تیم ملی باز شده و تیم ایران به یک تیم کاملا تاکتیکی و بابرنامه تبدیل شده وقت آن است که در آستانه بازی حساس سه شنبه مقابل کره جنوبی در ورزشگاه آزادی همه از تیم ملی حمایت کنند تا بتوانیم همین نتایج و عملکرد خوب را تکرار کنیم و برای اولین بار در تاریخ فوتبال کشور، دو بار پیاپی راهی جام جهانی شویم.