حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی گفت: عزاداری ما معاذ الله اگر بی‌محتوا باشد، حرف‌های سُست، حرف‌های بی‌مغز حرف‌های بی‌سند، حرف‌هایی که خدای ناکرده اختلاف‌انگیز است، وحدت را به هم می‌زند مردم را به عوامی می‌کشاند، این حرف‌ها با حرف‌های کربلا هماهنگ نیست.
به گزارش شفقنا، این مرجع تقلید در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، با توجه به در پیش بودن ماه محرم و ایام سوگواری شهادت سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام، بیان داشت: بنابراین ماه محرم که در پیش است برای ما مثل ماه مبارک رمضان است، یعنی ماه عبادت است لذا سینه زدن‌های ما، گریه‌های ما به ناله‌های ما باید طوری باشد که این نظام را حفظ کند. بخش وسیعی از فداکاری‌های این شهدا هم به وسیله همین مرثیه بود. وقتی این مرثیه ها و این عزاداری ها می‌تواند یک کشور را حفظ کند، چرا ما آن را با عظمت و جلال حفظ نکنیم؟! چرا معاذ الله آن را با بعضی از امور دیگر مخلوط کنیم؟! حرف‌های ضعیف نقل کنیم؟! چرا ما این گوهر گرانبها را ارج ننهیم؟! عزاداری ما معاذ الله اگر بی‌محتوا باشد، حرف‌های سُست، حرف‌های بی‌مغز، حرف‌های بی‌سند، حرف‌هایی که خدای ناکرده اختلاف‌انگیز است، وحدت را به هم می‌زند، مردم را به عوامی می‌کشاند، این حرف‌ها با حرف‌های کربلا هماهنگ نیست.
آیت الله جوادی آملی سپس در اهمیت ماه محرم بیان کرد: آنها که اول سالشان محرم است، آخر سال را که ذیحجه است می‌کوشند که دریابند، لذا می‌بینید ۲۴ این ماه که مباهله است برای آن حرمت خاصی قائل‌اند، ۲۵ این ماه که روز نزول هل اتی است روزه خاصی می‌گیرند، در پایان ماه ذیحجه یا روزه می‌گیرند یا تلاش و کوشش می‌کنند اعمالشان را بررسی می‌کنند که با حساب پاک وارد سال بعد بشوند.
این مرجع تقلید با بیان اینکه حزن و غمگینی انسان در ماه محرم، عبادت است، بیان داشت: در محرم فرموده اند: «نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همّه لنا عباده» فرمود این کسی که در ماه محرّم یک آهی می‌کشد این آه عبادت است این چه ماهی است! این دین می‌خواهد ماه محرم را مثل ماه مبارک رمضان ماه عبادت قرار دهد، برای مظلومیّت سالار شهیدان کسی آه بکشد عبادت است. در ماه محرم اگر انسان مهموم وغمگین شد، عبادت است؛ اهتمام ورزیدن به این که نام حسین‌بن‌علی(سلام الله علیهما) را احیا کنند، عبادت است.
او سپس ادامه داد: اگر سؤال کنند شما اصلِ عالم را از چه چیزی خلق کردید مصالح ساختمانی عالَم چیست؟ پاسخ قرآن این است که ما عالَم را از حق خلق کردیم، مصالح ساختمانی این عالم، حقیقت است یعنی اینجا جای باطل نیست؛ همان‌طوری که ساختار بدنیِ ما را به حق و به سلامت خلق کردند و دستگاه گوارش انسانی فقط غذای سالم را می‌پذیرد ، غذای باطل را بالا می آورد، نظام خلقت هم همین‌طور است. ممکن نیست کسی یک غذای مسموم را بخورد و بالا نیاورد همین طور ممکن نیست کسی راه دیگران را ببندد و بی‌حیثیت و بی‌آبرو نشود، اختلاس بکند و بی‌آبرو نشود، این نظام به حق خلق شده، هر چه انسان بخواهد این نظام را دفن کند دفن‌شدنی نیست.
آیت الله جوادی آملی سپس با بیان اینکه جریان کربلا تا ابد زنده می ماند، اظهار داشت: شما در جریان مغول و امثال مغول حوادث تلخی و جنایاتی می بینید که به مراتب سنگین‌تر از کربلا بود اما در کتاب‌های تاریخ دفن شد و نامی از اینها نیست، آن کسی که همتای قرآن و قرآن ناطق است; آنکه برابر نظام هستی حرکت می‌کند; نتیجه‌اش بقاء است، زینب کبرا با یک سوگند قاطع در شام فرمود قسم به خدا ما زنده‌ایم، هیچ ممکن نیست بتوانی نام ما را دفن کنی، این با علم غیب دارد سخن می‌گوید اینکه «أنت عالمه غیر معلمه» قسم به خدا ما زنده‌ایم!
او سپس با اشاره به تجمع میلیونی عزاداران حسینی در روز اربعین و تلاش ناموفق دشمنان اهل بیت در طول تاریخ جهت به فراموشی سپردن این نهضت، بیان کرد: مرحوم شیخ طوسی در امالی نقل می‌کند، یک پیرمردی در دربار متوکل عباسی نشسته بود گزارشگر کربلا آمد و گفت آن درخت سدر را هم قطع کردند، این پیرمرد گفت: «لا حول و لا قوه الا بالله» متوکل عباسی گفت چرا تعجب کردی؟ این پیرمرد گفت ما حدیثی از وجود مبارک پیغمبر(ص) شنیدیم که حضرت فرمود هر که درخت سدر را قطع کند ملعون است، ما تعجب می‌کردیم این درخت سدر که میوه ندارد، چرا کسی که درخت سدر را قطع می‌کند آن طور پیغمبر لعنت خدا را بر او روا داشت. اما حال که می بینیم در کربلا هیچ علامتی برای قبر سالار شهیدان نبود فقط یک درخت سدری در یک گوشه بود که زائران از طریق آن در این دشت وسیع قبر مطهر حسین‌بن‌علی را پیدا می کردند، معنای لعن پیامبر را فهمیدم! باید بدانیم که پانصد سال عباسیان با نام و قبر و تمامی شئون امام حسین علیه السلام مبارزه کردند، قبلش اموی ها و مروانی ها مبارزه کردند، اما الآن که اربعین می‌شود، حدود بیست میلیون در کنار مضجع شریف آن حضرت جمع شده و عرض ادب می‌کنند، این فراموش شدنی نیست؛ کسی که در مسیر نظام عالَم حرکت کند که حق است، او ماندنی است.
مانند چه حرف هایی کاشکی مثالی زده میشد