گر چه همیشه می‌شود راهی پیدا کرد که اخبار و اطلاعات تاکتیکی یک تیم را به دست آورد اما تلاش کی‌روش ستودنی است. با این حال در دنیای جاسوس بازی، مربیان و بازیکنان فوتبال باید یاد بگیرند که دیوارهای بتونی فقط می‌تواند جلوی نفوذ موش‌های گوش‌دار را بگیرد. هنوز سیستمی که بشود کرم درخت را خشک کند، کشف نشده است!
احسان محمدی در عصر ایران نوشت: «
1- «جاسوس اول: هر وقت تردید داری، تردید نکن! این اولین چیزیه که یادت می‌دن!
جاسوس دوم: کی یادت داده؟
جاسوس اول: یادم نمیاد! این دومین چیزیه که یادت می‌دن! (رونین - جان فرانکن هیمر)
2- کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال در اردوی ایتالیا از تاکتیک‌های ضدجاسوسی استفاده کرد. او که در بازی اول نمی‌توانست جلوی ورود تماشاگران و جاسوسان قطری و چینی را به ورزشگاه شهر Forli بگیرد، ابتکار جالبی به خرج داد و در لیست ایران نام‌هایی را گنجاند که اصلا به اردو دعوت نشده بودند! سرمربی پرتغالی در بازی دوستانه دوم تیمش علاوه بر این که درهای کمپ را به روی همگان بست، از انتشار لیست بازیکنانش در رسانه‌ها هم خودداری کرد و تنها شماره پیراهن‌ها را اعلام کرد. یک مشت عدد که به درد کسی نمی‌خورد.
او یک مار گزیده است. می‌گویند در جام ملت‌های آسیا که در استرالیا برگزار شد، یکی از بازیکنان هنگام برگزاری جلسه فنی موبایلش را روشن کرد تا نکات فنی تیم به گوش خبرنگاری که با او دوست بود، برسد. موضوعی که فاش شد و کی‌روش که معمولاً در این جلسات کسی را راه نمی‌دهد و به صورت «تاپ سکرت» با آن برخورد می‌کند تا مرز اخراج این بازیکن پیش رفت. او البته می‌داند که حریفان حالا از شیوه‌های نوین‌تری برای خواندن دستش استفاده می‌کنند.
3- در جهان هیچ رازی وجود ندارد. حرفی که بین دو نفر رد و بدل شد، دیگر راز نیست. این جمله شاید برای برخی از اهالی فوتبال که می‌خواهند با شوت محکم «بترکانند» و «جفت ساق حریف را قلم کنند» زیادی فلسفی به نظر برسد اما کمتر روزی است که در صفحه اول روزنامه‌های ورزشی از «جاسوس» نخوانیم. مربیان گاهی شکست‌های فاحش‌شان را گردن جاسوسی می‌اندازند که تاکتیک تیم را لو داده است. گر چه لو دادن تاکتیک «بزن زیرش!» در فوتبال ایرانی نیازی به جاسوس ندارد اما همیشه می‌شود گناه کار را گردن کسی انداخت که اتفاقاً هیچوقت گیر نمی‌افتد!
زمانی درز کردن نصیحت‌های تاکتیکی - تکنیکی علی پروین از رختکن به بیرون در حکم لو دادن اسرار خانواده پدرخوانده «دون ویتو کورلئونه» بود ولی حالا حتی با گرفتن موبایل بازیکنان هم نمی‌شود دهانشان را چفت و بست زد که حرف‌های رختکن را بیرون نبرند.
ژوزه مورینیو وقتی در رئال بود از این که خبر دهان به دهان شدنش با سرخیو راموس به بیرون از رختکن درز کرده بود، آن قدر شاکی بود که در کتاب خاطراتش می‌نویسد: «بازیکنان هیچ تیمی را خائن‌تر از رئال مادرید ندیده است.»
پپ گوآردیولا هم در بایرن‌مونیخ با همین مشکل روبه‌رو شد و رسانه‌های آلمان از کشف یک «موش کور» - اشاره به کسی که خبرها را درز می‌دهد - نوشتند.
گاهی هم البته کار از این بالاتر می‌گیرد. دیدیه دشان سرمربی فرانسه دو سال پیش به مقامات یوفا گزارش کرد که یک هواپیمای مجهز به دوربین فیلمبرداری در ارتفاع پائین از تمرینات تیم او تصویربرداری کرده است.
توماس مولر، بازیکن تیم ملی آلمان هم در مسابقات یورو 2016 جاسوس‌های تیم ایتالیا را در تپه‌های اطراف محل تمرین تیم دید که تلاش می‌کردند نکات تاکتیکی یوآخیم لوو را برای کونته ببرند!
4- گر چه همیشه می‌شود راهی پیدا کرد که اخبار و اطلاعات تاکتیکی یک تیم را به دست آورد اما تلاش کی‌روش ستودنی است. با این حال در دنیای جاسوس بازی، مربیان و بازیکنان فوتبال باید یاد بگیرند که دیوارهای بتونی فقط می‌تواند جلوی نفوذ موش‌های گوش‌دار را بگیرد. هنوز سیستمی که بشود کرم درخت را خشک کند، کشف نشده است!»