صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

حبیب احمدزاده در پیام مشترکی که با پرویز پرستویی آن را منتشر کرده از یک پزشک ژاپنی که هرساله میزبان جانبازان شیمیایی ایران در کشورش است؛ تشکر کرده است.
تاریخ انتشار: ۱۳:۱۸ - ۲۳ مرداد ۱۳۹۵
 حبیب احمدزاده در پیام مشترکی که با پرویز پرستویی آن را منتشر کرده از یک پزشک ژاپنی که هرساله میزبان جانبازان شیمیایی ایران در کشورش است؛ تشکر کرده است.

به گزارش ایلنا؛ متن پیام حبیب احمدزاده و پرویز پرستویی که با عنوان "انسان بودن ملیت، دین و نژاد نمی‌شناسد" منتشر شده؛ به شرح زیر است:

خانم دکتر سویا کسی  است که میزبان هرساله جانبازان شیمیایی ایران در هیروشیماست. داستان او با ما ایرانیان از آنجا آغاز می‌شود که حدود دوازده سال پیش او به همراه تعداد دیگری از صلح‌طلبان از شهر هیروشیما به ایران می‌آیند تا به مردم و دولت کشورمان بگویند که بمب اتم چه عواقب شومی دارد و از ساختن این سلاح ویرانگر بپرهیزید که خوشبختانه در بدو ورود بطرز معجزه اسایی به چند عاقل کار بلد مانند دکتر شهریار خاطری و یارانش در ایران برخورد کرده که آنان را بدون هرگونه شعار اضافه و عصبیت بی‌مورد،  به سردشت و دیدار با مردمان مجروح شیمیایی آن شهر می‌برند. این دیدار چنان تاثیری بر روح و جان آنان می‌گذارد که می‌گویند  که بمب اصلی بر سر شما خورده و نه ما چون لااقل دنیا از بمباران شهر ما خبردار شده ولی حتی ما نیز از قضیه بکارگیری این سلاح ها برعلیه مردم کشورتان خبردار نشده‌ایم.

و این زن، یعنی خانم دکتر سویا هرساله جانبازان و هنرمندان ما را به خرج خود و گروه مردمی‌اش( moct ) به ژاپن دعوت می‌کند تا در سالگرد گردهمایی جهانی بمباران اتمی هیروشیما، آنان و دردهای مردم ما را به چشم جهانیان بکشاند. و امسال سیزدهمین سالگرد همراهی او بود با مردم رنج کشیده ایران، در  جشنواره خودجوش فیلم‌های ایرانی، با نام صلح و دوستی، در شهر هیروشیما، او و یارانش به تمام معنا فرشته‌هایی هستند در هیئت انسان.

که خدا قسمتی از دلیل خلقتش را آنان می‌داند، براستی چند درصد از خود ما، سردشت و مردمانش و دردهای ناشی از بمباران شیمیایی‌اش را می‌شناسیم؟ و اگر می‌شناسیم چگونه مرهم زخم‌های آنان و  یکصدهزار مجروح شیمیایی نفس بریده کشورمان اعم از رزمنده و مردمان عادی خود شده‌ایم؟
ارسال نظرات
محبت اله زارع
۱۰:۵۰ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
سلام جناب پرستویی عزیز.
از نکته سنجی و توجهتان لذت بردم.
از خداوند سپاسگزارم که در دل برخی انسانها - همچون این خانم ژاپنی- مهری به انسانها نهاده تا گویای مظلومیتهایی باشند.
ناشناس
۱۰:۴۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
"انسان بودن ملیت، دین و نژاد نمی‌شناسد"
ناشناس
۰۹:۵۶ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
موضوع جالب و تلگنر بجايي بود. اونقدر درگير سياست بازي ها و منفعت طلبي هاي جناحي شدند و شديم كه همه چيز فراموش شده.
بهروز
۰۸:۳۶ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
هزاران لایک
ناشناس
۰۸:۰۳ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
آفرین، خدا خیرتان بده.
ناشناس
۱۵:۰۷ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۳
آفرین
ناشناس
۱۳:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۳
آفرین. یکی از رسالت‌های هنرمند و پزشک و ... همین است. نه فقط تولید حاشیه و انباشت ثروت
ناشناس
۰۸:۳۳ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۴
چقدر متن قشنگی بود.