"اورهان پاموک" سیاست را مخرب زیبایی های ادبی دانست که نویسندگان در بسیاری از زمان ها به طور ارادی خود را درگیر آن می کنند.
اورهان پاموک در مصاحبه ای گفت: «من هرگز در ترکیه به دنبال سیاست نبوده ام. هیچ برنامه یا تصمیمی هم نداشته ام که وارد سیاست شوم ،ولی گاهی پدیده های زشت می آیند و یقه آدم را می گیرد. همین اتفاق بود که در ترکیه برای من افتاد و در شرایط سیاسی گرفتار شدم.»
برنده نوبل ادبیات در ادامه خاطرنشان کرد: «سیاست زیبایی ادبیات را نابود می کند. من از دوره جوانی با نویسندگان مطرحی روبرو شدم که با وارد شدن به عرصه سیاست استعداد خود را نابود کرده اند.
اگر به بدنه اصلی رمان ها توجه کنید، متوجه می شوید که سیاست موضوع جالبی نیست و چنگی به دل خواننده هم نمی زند. عموما موضوعاتی از قبیل عشق، خوشبختی، زندگی بورژوایی، معنای زندگی و جریانات منتهی به سرخوردگی انسان، باب میل خوانندگان است.»
نویسنده رمان "برف" یادآور شد: «در نوشتن رمان سیاسی "اخلاق" چندان ارزش تلقی نمی شود. رمان برف من رمان سیاسی است اما من تا جایی که توانسته ام قضاوت اخلاقی را بر شخصیت هایم تحمیل نکرده ام. مشکل رمان های سیاسی این است که از خواننده توقع دارند قضاوت های اخلاقی شخصیت ها را بپذیرند.»
وی افزود: «اما قدرت واقعی رمان در این است که نویسنده بدون دخالت دادن قضاوت خود در شخصیت های اثر، دست به خلق اثری بزرگ زده و خواننده را مجاب کند. هنر رمان این است که براساس قابلیت و ظرفیت خاص هر فرد پاسخگوی نیاز فردی وی باشد بدون آنکه منافع شخصی را درنظر بگیرد. من شخصا رمان را برای کسی می نویسم که مثل من نیست، مثل من فکر نمی کند، از نژاد، جنس، فرهنگ و طبقه دیگری است و متفاوت از من می اندیشد و احساس می کند. البته با همه اینها او یک انسان است.»
پاموک با اشاره به قربانیان جنگ عراق تصریح کرد: «البته انسان ها همیشه این توانایی ها را ندارند. ما توانایی کشتن 200 هزار عراقی را داریم و خم به ابرو هم نمی آوریم و فقط به خواسته جورج بوش تن می دهیم.»