پدر دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا خواهان شفافیت بیشتر در گریزگاه‌های مالیاتی و برخورد با فرار مالیاتی شده است.
اما افشای اسناد جدید که به "اسناد پاناما" مشهور شده‌اند، نشان می‌دهد که پدر نخست‌وزیر بریتانیا پس از ایجاد یک صندوق سرمایه‌گذاری، یکی از مخفیانه‌ترین روش‌های تجارت برون‌مرزی را به کار گرفته بود.
یان کامرون، پدر دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا در سال ۲۰۱۰ درگذشت.
زمانی که یان کامرون می‌خواست در نشست هیئت مدیره شرکت هلدینگ بلیرمور شرکت کند، باید به سوئیس یا باهاما سفر می‌کرد.
به نظر می‌رسد نام این شرکت برگرفته از املاک آبا و اجدادی کامرون در آبردین‌شر است.
این شرکت جلسات خود را در خارج برگزار می‌کرد تا در بریتانیا مالیات بر در آمد و یا مالیات بر شرکت نپردازد.
در صورتی که این شرکت جلسات خود را در لندن برگزار می‌کرد، به عنوان یک شرکت بریتانیایی شناخته می‌شد و باید به عنوان یک شرکت بریتانیایی مالیات می‌پرداخت.
اسناد فاش شده نشان میدهند که پدر کامرون یکی از ۵ مدیر بریتانیایی بود که برای شرکت در جلسات به خارج سفر می‌کرد.
این شرکت سه مدیر در سوئیس و سه مدیر در باهاما داشت تا از نپرداختن مالیات در بریتانیا اطمینان خاطر حاصل کند.
اسناد نشان می‌دهد که این شرکت به منظور حصول بیشترین اطمینان از پنهانکاری، از سهام بی‌نام استفاده می‌کرد.
زمانی استفاده از سهام بی‌نام در معاملات برون‌مرزی به طور گسترده شایع بود، اما اکنون در بسیاری از کشورها ممنوع شده چون از آنها برای پولشویی و فرار مالیاتی استفاده می شود.
این سهام امکان مخفی نگه داشتن هویت مالکان یک شرکت و نقل و انتقال دارایی‌ها بدون بجا گذاشتن هر گونه ردی را فراهم می کند. هر فردی که اوراق این نوع سهام را در دست داشته باشد، به طور قانونی مالک آنها محسوب می‌شود.
اسناد شرکت بلیرمور نشان می‌دهد که دو کارمند بانکی در باهاما، در سال ۲۰۰۵ صاحبان ۲۳۴۷۲۸۰ سهم بی‌نام بودند. در اختیار داشتن این برگه های سهام به معنای آن بود که آنها مالک شرکت هلدینگ بلیرمور بودند.
استفاده از سهام بی‌نام به این طریق باعث می‌شد که هویت مالکان واقعی این شرکت، یعنی سرمایه‌گذاران ثروتمند شرکت هلدینگ بلیرمور پنهان بماند.
ریچارد بروکس، بازرس سابق مالیاتی که در حال حاضر برای مجله "پرایوت آی" می‌نویسد، می‌گوید که شماری از افراد از امکان پنهانکاری که سهام بی‌نام در اختیار آنها می‌گذاشت برای فرار مالیاتی استفاده می‌کردند.
او می‌گوید "سهام بی‌نام، ورقه‌ای کاغذی است که به شما می‌گویند شما سهمی از یک شرکت داید. احتیاجی به چیز دیگری به جز آن تکه کاغذ نیست که این به معنی آن است که شما می‌توانید مالکیت سهام بی‌نام خود را پنهان کنید."
بروکس می‌گوید "وقتی زمان اعلام دارایی و اموال فرا می‌رسد، اینکه بگوئید چه ثروتی و در آمدی دارید تنها به وجدان شما ربط دارد."
دولت دیوید کامرون در سال ۲۰۱۵ استفاده از سهام بی‌نام را در بریتانیا ممنوع اعلام کرد.
نخست‌وزیر بریتانیا همچنین خواهان مقابله جهانی با فرار مالیاتی شده است.
در طرح سرمایه‌گذاری شرکت بلیرمور که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، آمده است که این شرکت اطمینان خاطر حاصل خواهد کرد که اداره مالیات بریتانیا به سود این شرکت دسترسی نداشته باشد.
در این طرح آمده که روابط و مسایل این شرکت باید به نحوی مدیریت و اجرا شوند که شرکت برای مسائل مالیاتی، مقیم بریتانیا نشود.
شرکت بلیرمور در سال ۲۰۰۶ اتفاده از سهام بی‌نام را متوقف کرد، اما تا کنون هیچ مالیاتی در بریتانیا نپرداخته است.