فرارو- چندروز است که سجاد افشاریان و رام-کینگ کنار هم به روی صحنه آمده‌اند تا یک کنسرت-تئاتر متفاوت را اجرا کنند. "اسکارلت دهه شصت" یا "هرکسی یا روز می‌میرد یا شب؛ من شبانه‌روز" قرار است روایتی از نسل دهه شصت باشد؛ "نسلی که سعی می‌کند روی پای خودش بایستد و برای به‌دست آوردن جایگاهش بجنگد".
به گزارش فرارو، اسکارلتِ دهه 60، اولین همکاریِ مشترک سجاد افشاریان و گروه موسیقی رام نیست. تلفیق ادبیات و موسیقی توسط این دو نفر قبل از این و در کنسرت-تئاترِ دیگری به‌نامِ "صدسال پیش از تنهایی ما" نیز به اجرا درآمده‌‌است.
اما این‌بار به نظر می‌رسد که مخاطبان با اجرایی قوی‌تر از این دو هنرمند روبرو هستند؛ چون‌که حالا رام-کینگ با گروهی کامل‌تر به صحنه خواهد آمد و سجاد افشاریان با تجربه‌های بیشتر.
سجاد افشاریان بیش از هرچیز با بازیگری، تهیه‌کنندگی و کارگردنی تئاتر شناخته می‌شود. تئاتر "او شمالِ من، جنوبِ من، شرق و غربِ من بود" با تهیه‌کنندگی او هنوز در حال اجراست.
هرچند که خودِ افشاریان می‌گوید تئاتر حالش را خوب می‌کند، اما او یک مجموعه شعر و یک مجموعه داستان هم در دست انتشار دارد. این هنرمند همینطور دوست دارد در آینده فیلم هم بسازد.
در کنار اینها بهترین پیوند سجاد افشاریان با موسیقی را باید در مدیریت هنری گروه موسیقی "بمرانی" دید.
به همین خاطر افشاریان که همواره پیوندی ناگسستنی با ادبیات هم دارد، کنار رام-کینگ قرار گرفته تا روایتگر اسکارلت دهه شصت باشد.
اما رام-کینگ هم که چندین دهه در آمریکا به آموزش موسیقی مشغول بوده، پس از برگشتن به ایران و در کار مشترکی با افشاریان برخی از اولین قطعات موسیقی‌اش را اجرا کرده‌است.
بنابراین همه‌چیز برای کنارِ هم قرارگیری ادبیات و موسیقی توسط افشاریان و رام، آن‌هم برای چهارمین‌بار، جور شد. سجاد افشاریان درباره همکاری‌اش با رام گفته هر دوی ما از یک نسل هستیم و از مسیرهای مشترکی گذشته‌ایم.
حالا قرار است در اسکارلت دهه 60 چه‌چیزی را ببینیم و بشنویم؟ خودِ افشاریان گفته "این اجرا تحت‌تاثیر دهه‌شصتی بودن ما است، که به زعم من نسلی بیشتر دغدغه‌مند و با زندگی بیشتر درگیر است. نسلی که سعی می‌کند روی پای خود بایستد و برای به‌دست آوردن جایگاهش بجنگد".
این دهه شصتی بودن قرار است در چند بخش به مخاطب القاء شود. در ابتدا کینگ-رام به روی صحنه می‌آید و پس از آن سجاد افشاریان. این روال تا جایی ادامه پیدا می‌کند که در اوجِ اجرا رام و افشاریان هر دو با هم روی صحنه قرار می‌گیرند تا به‌خوبی تلفیق ادبیات و موسیقی را نمایش دهند.
سجاد افشاریان در بخش ادبیات متنِ "هرکسی یا روز می‌میرد، با شب؛ یا شبانه‌روز" را روایت می‌کند. این متن سه بخش با نام‌های روز(رمزِ معادله یک داستانِ عامه‌پسند)، شب(مرغ دریایی) و شبانه‌روز(مارمالاد تو دلِ عملیات) را درون خود جای داده‌است.
این سه‌بخش خواسته‌اند تا سه‌دهه را به صورت زنجیروار بررسی کنند. در واقع اسکارلت دهه 60 سه مونولوگ از سه بازیگر است.
یک استاد دانشگاهِ دهه 50، یک دانشجوی دهه 60 و نسلی که متعلق به دوران جنگ پس از جنگ و تحت‌تاثیر آسیب‌های پس از جنگ است در بخش‌ها حضور دارند. جریان عاشقانه‌ای این سه را به یکدیگر مرتبط می‌کند.
با این روایت حضور جامعه در روایت‌های افشاریان را بار دیگر می‌بینیم. او تلاش می‌کند تا عشق، ادبیات، جامعه و موسیقی را کنار هم بنشاند.
رام درباره تمِ اجتماعی آثار افشاریان گفته "سجاد به‌خوبی نبض جامعه را در دست دارد و هر قشری را درک می‌کند".
سجاد افشاریان خودش هم تاکید دارد که تمرکزش روی هم‌نسل‌های خودش، دغدغه‌ها و خلاقیت‌های آن‌هاست.
حالا به‌نظر می‌رسد افشاریان و کینگ-رام موفق شده‌اند نمایششان را برای جمعیتِ زیادی که بخش زیادی از آن‌ها نسل دهه شصت هستند اجرا کنند.
اسکارلت دهه 60 که قرار بود از 16 تا 18 دی و از 23 تا 25 دی در سالن اصلی برج آزادی اجرا شود، تمدید شده‌است. تا تعدادِ بیشتری روایتی در قالب موسیقی و ادبیات از نسل دهه شصت را بشنوند و ببینند.