برخی اظهارنظرها از سوی مسئولان تیم فوتبال المپیک کشورمان در راستای مقایسه این تیم با تیم ملی، برخی واکنش‌های رسانه‌ای را به دنبال داشته است.
در همین راستا خبرآنلاین نوشته است: در شرایطی که تیم امید روزهای مهمی را در پیش دارد، بعضی اظهارنظرها راجع به مقایسه این تیم با تیم ملی بزرگسالان باعث ایجاد اصطکاک می‌شود؛ آن هم در شرایطی که در یکی، دو ماه اخیر اعضای تیم ملی بزرگسالان هیچ‌کدام جوابی به این حرف‌ها نداده‌اند.
اگر محمد مایلی‌کهن را کنار بگذاریم و همانطور که رئیس فدراسیون فوتبال یک بار اعتراف کرد که «نمی‌شود او را کاری کرد» به او و اظهارنظرهای عجیبش توجهی نکنیم، دیگر نمی‌توان از مقایسه‌ها و اظهارنظرهای دیگر اعضای کادر تیم امید چشم‌پوشی کرد؛ مقایسه‌هایی که گهگاه بوی اصطکاک را دوباره بلند می‌کند.
همین چند روز قبل مدیر رسانه‌ای تیم المپیک در اعتراض به تغییر برنامه لیگ برتر و به تبع آن عدم همراهی شش بازیکن این تیم در سفر زیارتی به مشهد، تیم امید را دوباره با تیم ملی مقایسه کرد و گفت که برای یک بازی دوستانه تیم ملی 20 روز لیگ را تعطیل می‌کنند اما ما این چنین وضعی داریم!
این به کنار که برنامه لیگ تغییری در برنامه تیم امید به وجود نیاورد و با برنامه‌ریزی سازمان لیگ شرایط همانطور رقم خورد که تیم امید می‌خواست و تنها دود این فشردگی به چشم تیم‌های لیگ برتری رفت اما سؤال این است که اساساً مقایسه تیم امید با تیم بزرگسالان کار درستی است؟ کسی سراغ داد که مثلاً در یک کشور دیگر تیم المپیک مدام خودش را با تیم ملی بزرگسالان مقایسه کند؟ یا کسی تا به حال در خبرها شنیده که لیگی به خاطر اردوی تدارکاتی تیم المپیک آن کشور تعطیل شود؟ آیا امروز مسئولان تیم ملی جوانان و نوجوانان که سالی یک بار هم رنگ اردوهای خارجی را نمی‌بینند، باید خود را با تیم امید مقایسه کنند و مدام در رسانه‌ها از این وضعیت انتقاد کنند؟ آیا آنها هم باید مصاحبه کنند و بگویند چرا تیم امید به اردوی هلند و امارات و ترکیه می‌رود و آنها از داشتن یک اردوی درست و حسابی داخلی هم عاجز هستند؟
این را نباید فراموش کرد که لیگ برتر همین دو هفته پیش به خاطر بازی دوستانه تیم امید ایران با منتخب آنتالیا 10 روز تعطیل شد؛ آن هم در شرایطی که تیم بزرگسالان برنامه‌ای نداشت. یک بار دیگر هم لیگ سه هفته به خاطر حضور تیم امید در رقابت‌های غرب آسیا تعطیل شد و تیم ملی از آن فرصت برای برپایی اردوی دوبی استفاده کرد.
از طرف دیگر، نباید انتظار داشت که تیم ملی در بازی‌های اجباری که توسط فیفا برنامه‌ریزی کرده شرکت نکند. هر بار که در این فصل لیگ برتر به خاطر تیم ملی تعطیل شده، دلیلش این بوده که تیم ملی باید در رقابت‌های انتخابی جام جهانی یا دیدار دوستانه با ارزشی چون دیدار برابر ژاپن حاضر می‌شده و اینطور نبوده که مثلاً تیم ملی بخواهد با بی‌برنامگی حریفی درجه چندم را برای انجام بازی دوستانه انتخاب کند و به همین دلیل مسبب تعطیلی لیگ هم بشود.