پلاتفرم های جدید ایران خودرو در راهند

در يك تعريف بسيار ساده، آن چه در ظاهر خودرو ديده نمي‌شود، مثل موتور، گيربكس، شاسي، سيستم تعليق و.... پلاتفرم نام دارد.

پلاتفرم، مجموعه‌اي متشكل از بخش‌هاي فني مختلفي در خودرو است كه يكي از كليد‌هاي طلايي ورود خودروسازان به عرصه جهاني صنعت خودرو به شمار مي‌رود. طراحي پلاتفرم فرآيندي پيچيده است كه برند‌هاي معتبر جهاني سالانه ميليون‌ها دلار براي گسترش و نوسازي آن هزينه مي‌كنند. در ايران نيز سال‌هاست كه از پلاتفرم‌هاي مختلف به عنوان شاكله اصلي بسياري از محصولات استفاده مي‌شود، اما حالا خودروسازان داخلي به خصوص ايران خودرو در پي طراحي و ساخت پلاتفرمي جديد هستند تا با اتكا به آن بتوانند محصولاتي به روز در كلاس جهاني را روانه بازارهاي داخلي و خارجي كنند. به طور كلي در يك تعريف بسيار ساده، آن چه در ظاهر خودرو ديده نمي‌شود، مثل موتور، گيربكس، شاسي، سيستم تعليق و... پلاتفرم نام دارد. اما خود پلاتفرم به اندازه تعريف ما مقوله ساده‌اي نيست.

در واقع امروز پاشنه آشيل صنعت خودرو در دنيا همين پلاتفرم است، زيرا شالوده اصلي يك خودرو از پلاتفرم آن نشات مي‌گيرد.

اما به‌طور دقيق‌تر بايد بگوييم نمي‌توان اين مقوله را به صورت كلي بررسي كرد؛ به طور مثال ما در صنعت خودروي كشور در بخش پيشرانه هنوز با تكنولوژي روز دنيا فاصله داريم. بسياري از پيشرانه‌هاي ما طراحي به روزي ندارند كه با توجه به شرايط خاص خودروسازي كشور و تحريم‌ها به خصوص در سال‌هاي اخير، متخصصان داخلي سعي در به روز كردن آنها دارند.

خودروسازان ايراني در آستانه به دست آوردن تكنولوژي و دانش روز از طرف شركاي خارجي بودند كه در شرايط تحريم قرار گرفتند. ناگزير مهندسي معكوس تنها چاره راه بود. بسياري از قطعات در ايران تا مرحله طراحي جلو رفت اما ساخت قطعات طراحي شده خودش نياز به تكنولوژي صنعتي‌سازي داشت كه از جمله مشكلات ديگر خودروسازان در سال‌هاي اخير است. اين در حالي است كه خودروسازان اروپايي و ژاپني پلاتفرم‌هاي سال‌هاي گذشته خود را در اختيار چين قرار مي‌دهند و آنها با اتكا به اين پلاتفرم‌ها جلو مي‌روند.

هر چند خودروسازان داخلي مثل ايران‌خودرو هم بيكار ننشسته‌اند.

در اين راستا كيوان وزيري مدير طراحي و توسعه پلاتفرم ايران خودرو مي‌گويد: معرفي يك پلاتفرم جديد، داراي ساختار پيچيده مهندسي در طراحي و ساخت است و با توجه به هدف گذاري در سگمنت، حدود ٣٠ تا ٤٨ ماه نياز به زمان دارد. از طرفي هزينه دستيابي به پلاتفرم جديد تقريبا بين ٥٠٠ تا دو هزار ميليارد تومان است. در حال حاضر در دو فاز اين فرايند در حال اجراست.

او مي‌افزايد: در واقع ايران‌خودرو در آينده به سمت توليد پيشرانه‌هاي توربوشارژ خواهد رفت. در بخش گيربكس نيز رويكرد ما به سمت گيربكس‌هايي با تكنولوژي وCVT وDCT است. در حال حاضر با خودروسازان معتبر اروپايي و كره‌اي در اين دو حوزه در حال مذاكره هستيم و پيشرفت خوبي در مذاكرات داشته‌ايم. ما به مشتريان قول مي‌دهيم كه در صورت رفع موانع اقتصادي و صنعتي، عقب‌ماندگي‌هاي چند سال گذشته را جبران كنيم.

 وزيري اظهار مي‌دارد: ‌رويكرد ايران خودرو در مذاكرات با شركاي خارجي خريد و همكاري بر اساس پلاتفرم است، زيرا آن وقت مي‌توان خودروهاي مختلفي با استفاده از تكنولوژي روز و كيفيت مناسب در سگمنت‌هاي مختلف به بازار عرضه كرد، اما اين مهم وقتي اتفاق مي‌افتد كه ايران خودرو مالك پلاتفرم باشد.

به همين دليل در عقد قراردادهاي جديد حساسيت‌هاي زيادي وجود دارد.

مديرطراحي و توسعه پلاتفرم ايران خودرو مي‌گويد: در صورت توافق ايران خودرو با خودروسازاني غير از فرانسوي‌ها، طراحي دوباره خطوط توليد و فرايندهاي صنعتي منطبق با محصولات غير فرانسوي و كاليبره شدن اين محصولات با خطوط توليد هزينه‌هايي دارد و بايد در فرايند مذاكرات با طرف قرارداد، مسائل فني و صنعتي سازي و مواردي از اين دست را به شور بگذاريم تا در حداقل زمان به حداكثر بهره‌برداري برسيم.

اين مقام مسوول در مورد محصولات آينده ايران‌خودرو نيز خاطرنشان مي‌سازد: با توجه به شرايط فني و غيرفني اگر همه شرايط آماده باشد، در طول ٥/٢ تا سه سال آينده محصولاتي با تكنولوژي روز دنيا از سوي ايران خودرو روانه بازار خواهد شد. تفكر ما خريداري مولتي پلاتفرم است كه اجازه مي‌دهد در هر ١٨ ماه يك محصول جديد روانه بازار كنيم.

وي بر اين باور است، در نقشه راه ايران خودرو رسيدن به تكنولوژي ساخت پلاتفرم در بازه زماني پنج ساله ترسيم شده است. با اين شرايط مي‌توانيم بگوييم كه بعد از ١٠ سال ايران خودرو مي‌تواند دانش طراحي پلاتفرمش را با معتبر‌ترين خودروسازان جهان مقايسه كند.