در حاشیه شهر اهواز مناطق محرومی وجود دارند که با وجود این‌که در جوار چاه‌های نفت هستند، اما وضعیت بغرنج آن تضاد عجیبی از درد و رنج بسیار مردم در کنار ثروت ملی نفت به نمایش گذاشته است؛ مناطقی که دارای کلاس‌هایی هستند که بیش از آن‌که شبیه مدرسه باشند، مخروبه‌هایی با نیمکت‌های شکسته و اتاق‌هایی تاریک می‌نمایند که دانش‌آموزان آن در پناه کورسوی نور خورشید که از پنجره یا در کلاس فضای تاریک را قدری روشن می‌کند، الفبای زندگی را مشق میکنند تا آینده‌سازان فردای این کشور باشند.
درود بر شرف مسئولان که تماشاگران حاذقی شده اند در این سالها.
شاید فقط با 100 بشکه از نفت خودشون میشود امکاناتی برایشان فراهم کرد ....
توی یک گزارشی میخوندم که میگفت یک سوم مدارس کشور اصلا وضعیت خوبی مدارن و باید بازسازی بشن
متاسفانه ما جوری تربیت شدیم که به همینا قانع باشیم و اعتراض نکنیم و خبر داشته باشیم که بعضیها همین رو هم ندارن و از این دست حرفا
چقدر از هزینه هایی که توی این کشور میتونست واسه همینجاها خرج بشه ولی به جاش خرج ...