هارپر (راست) با قدرت خداحافظی کرد و آن را به ترودو سپرد فرارو- نخست وزیر و رهبر حزب حاکم کانادا با قبول شکست در انتخابات پارلمانی، از سمت رهبری حزب استعفا کرده است. جاستین ترودو که از مدافعان ازسرگیری روابط دیپلماتیک کانادا با ایران است، نخست وزیر کانادا شد.
با شمارش آرا در انتخابات پارلمانی کانادا و مشخص شدن پیروزی حزب لیبرال در این انتخابات، استیون هارپر، نخست وزیر و رهبر حزب محافظه کار، مسئولیت شکست این حزب را برعهده گرفته و از سمت رهبری حزب استعفا داده است. با معلوم شدن نتیجه انتخابات، جاستین ترودو، رهبر حزب لیبرال، از سوی فرماندار کل مامور تشکیل کابینه خواهد شد.
به گزارش بی بی سی، هارپر با صدور اطلاعیه‌ای، گفته است که فورا از سمت خود در رهبری حزب کناره گرفته و از اعضای حزب محافظه کار خواسته است تا انتخاب رهبر بعدی، فردی را به عنوان رهبر موقت به این سمت بگمارند.
حزب محافظه کار طی حدود ده سال گذشته قدرت را در کانادا در دست داشته و تحلیلگران کانادایی بازگشت حزب لیبرال به قدرت را نشانه خواست رای‌دهندگان برای تغییر در سیاستهای یک دهه گذشته توصیف کرده‌اند.
نظام پارلمانی کانادا از دو مجلس عوام متشکل از ٣٣٨ نماینده و مجلس سنا متشکل از ١٠٥ سناتور تشکیل یافته است. اعضای سنای کانادا توسط فرماندار کل و به توصیه نخست وزیر منصوب می‌شوند و نمایندگان مجلس عوام با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شوند. حزب یا ائتلاف حزبی دارای اکثریت کرسی‌ها در مجلس عوام دولت را تشکیل می‌دهد.
در پارلمان قبلی، حزب محافظه کار دارای ١٥٩ کرسی، حزب دموکرات نو دارای ٩٥ کرسی و حزب لیبرال تنها دارای ٣٦ کرسی بود اما به نظر می‌رسد که حزب لیبرال توانسته است اکثریت لازم کرسی‌ها را در پارلمان جدید را به دست آورد.
ترودو با برنامه ای نو وارد صحنه مبارزات انتخاباتی شد
حزب لیبرال از زمان پایه‌گذاری پارلمان کانادا در نیمه دوم قرن نوزدهم یا قدرت را در دست داشت یا به عنوان حزب دوم، نقش حزب اصلی مخالف را ایفا می‌کرد اما در انتخابات سال ٢٠١١، به رده سومین حزب در پارلمان تنزل یافت.
جاستین ترودو، ٤٣ ساله، فرزند پیر ترودو نخست وزیر پیشین کانادا، در سال ٢٠١٣ به رهبری حزب انتخاب شد و با برنامه‌ای حاوی افزایش هزینه‌های دولتی به منظور بازگرداندن رشد اقتصادی به کانادا وارد مبارزات انتخاباتی شد. بخش دیگر برنامه اقتصادی او شامل افزایش مالیات بر درآمدهای بالا به منظور تامین بخشی از درآمد لازم برای اجرای سیاست انبساط اقتصادی است.
طبق قوانین کانادا، انتخابات دوره جدید پارلمان می‌بایست حداکثر تا روز ١٩ اکتبر سال جاری برگزار شود و آقای هارپر در ماه اوت درخواست انحلال پارلمان و اعلام برگزاری انتخابات جدید را تسلیم فرماندار کل کانادا کرده بود.
پیر ترودو، پدر جاستین، در سال ١٩٦٨ به نخست وزیری کانادا رسید و به عنوان یکی از محبوب‌ترین رهبران این کشور کمابش به مدت ١٥ سال رهبری دولت را در دست داشت.
اعلام پیروزی حزب لیبرال با ناخرسندی بازارهای مالی کانادا مواجه شده که سیاستهای محافظه کارانه دولت سابق را بیشتر می‌پسندیدند.
دو نامزد ایرانی تبار انتخابات کانادا از حزب لیبرال به نام‌های مجید جوهری و علی احساسی از برندگان این انتخابات هستند.
که به نفع ایران رای دادند
ما مهم هستیم
و قدر خودمنو می دونیم
ایران یعنی عشق ، اخلاق و دوستی
حالا که داره همه چیز به نفع مردم ایران میشه باید . بفکر رفاه و آسایش مردم بویژه محرومین بود
تاسیس باید گردد
صدور ویز به اونجا
تسهیل باید گردد
وگرنه بعد از تاسیس
اشغال باید گردد
توضیح: با عرض پوزش؛ بدلیل ضرورت شعری، الف ویزا حذف شده است.
ما یک کشور از این 200 و خورده ای کشور دنیا هستیم. چرا فکر میکنیم خیلی مهم هستیم.
فقط سیاست های اشتباه داریم.
خخخخخ
مجبورید حرف بزنید؟ چرا عوامانه شعار میدید؟ مطمئن هستم اصلا متن را نخوندید
.
.
.
.
.
.
كه مي خواهد جلو موفقيتش رو بگيره ولي نمي تونه.
مجبورید حرف بزنید؟ چرا عوامانه شعار میدید؟ مطمئن هستم اصلا متن را نخوندید
دلیل اصلی شکست سنگین حزب محافظه کار کانادا و رهبر آن هارپر این نبود که مثلا بد کار کرده که اگر آن‌طور بود ۱۰ سال نمیتوانست در کشوری مانند کانادا که کوچکترین کاستی‌های سیاستمدرن هم شفاف میشود حکومت کند... دلیل شکست هارپر این هم نبود که حزب رقیب برنامه بسیار قوی دارد... آنچه همه کارشناسان می‌گویند، دلیل تنها یک چیز بود و آن تنها این اعتقاد بود که چرخش قدرت و تغییر، نیاز یک جامعه و یک مسئولیت است...۱۰ سال کاملا برای یک نفر و یک حزب کافی است... در آمریکا و چین ریاست جمهوری را قانونا به ۸ و ۱۰ سال محدود کردند و در سایر ملل خود به خود به این مکانیزم مانند کانادا رسیدند... فقط تصور کنید اگر در خاورمیانه ملتها میتوانستند به این جامعه بندی برساند، ما شاهد این فجایع بودیم؟!!.. در عراق، یمن، لیبی، تونس ، مصر .....!!!!!....آیا اگر این محدویت قانونی بود و چرخش قدرت بود ما با این جنگهای داخلی روبرو بودیم؟!.... حتی در وضعیت شخصی نیز ما به چنین فکری نیاز داریم.... مثلا بسیاری از ورزشکارها، هنرمندان و فوتبالیست‌های معروف ما ، آنقدر می‌مانند و آنقدر حتی به عنوان پیشکسوت در کار دیگران دخالت میکنند که هم به خود ضربه میزنند و همه به فوتبال کشور و باشگاه خود!... چرخش قدرت مهمترین دلیل پیشرفت و رشد و ثبات در دنیای امروز است...تمام پیشرفت کشورهای پیشرفته همین چرخش قدرت است....آیا غیر از این است؟!!!!!