همدان از گذشته به عنوان یکی از مراکز اصلی فرش دستباف در ایران به شمار می‌آمد و بسياري از فرش‌هاي مركز و غرب ايران از اين مسير راهي عراق و شهرهاي غربي و اروپايي می‌شد.
به گزارش مجله تاریخ فرادید، پس از آنکه در سال‌های 1850 کمپانی انگلیسی "زیگر" برای اولین بار با راه‌اندازی چندین کارگاه و کارخانه در سلطان آباد اراک سرمایه گذاری در صنعت فرش ایران را آغاز کرد همدان و ملایر دومین جایی بود که توجه این کمپانی خارجی را جلب کرد و خیلی زود این شهرستان به مرکز تجارت فرش در غرب کشور تبدیل شد.
آن سال‌ها در کارگاه‌های کوچک و بزرگ قالیبافی در خود ملایر و روستاهای اطراف آن تعداد زیادی به کار قالیبافی مشغول بودند و از این راه زندگی خود را تامین می‌کردند. این صنعت امروز نیز جایگاه جهانی دارد؛ چندی پیش نشان جغرافیایی فرش کبودراهنگ، ملایر و نهاوند با عنوان فرش همدان در سازمان جهانی مالکیت فکری به ثبت رسید. عکسی که در زیر می‌بینید از عکاسی ناشناس است که در عصر پهلوی اول گرفته شده و دفتر کمپانی قالی شرق ملایر و کارکنان آن را نشان می‌دهد.
پایتخت مبل و منبت ایران است.
پهلوی۴دهه حکم فرما بود بعد سال ۵۷ که انقلاب شد ، اما ۸۰سال قبلش آلمان مترو داشت!!
چرا؟
آنها به ایران و ایرانی به چشم ابزار نگاه می کردند ابزار هایی که برای رسیدن به منافع شخصی شون لازم داشتند و اصلا به فکر منافع ملی و رفاه مردم این مردم مظلوم و رنج دیده نبودند
سر و سامان دادن به يه هـنر پر درآمد تو اون نقطه و واسه اون زمان …
جالب بود ، ممنون فرارو
چه ربطی داشت؟؟؟