روابط شکننده با غرب رژیم اسراییل را به گردش به سمت کشورهای دیگر سوق می‌دهد.
به گزارش فرادید به نقل از اکونومیست، در نتیجۀ رای گیری سوم جولای در شورای حقوق بشر سازمان ملل شکی وجود نداشت. در مجموع 41 کشور به گزارشی که اسراییل را به خاطر اعمالش در جنگ غزه مورد انتقاد قرار می‌داد، رای دادند. تنها آمریکا بود که به این گزارش رای منفی داد. با این وجود، نکتۀ غافلگیرکننده این بود که در میان پنج کشوری که به این گزارش رای ممتنع دادند، هند هم حضور داشت. یک دیپلمات اسراییلی در این مورد گفت: "برای اولین بار در یک رای‌گیری مهم ضداسراییلی، هند با اعراب همراهی نکرد."
الگوهای رای دادن کشورها در سازمان ملل را نمی‌توان مبنایی برای تشخیص مناسبات ژئوپلتیک قرار داد، اما رای ممتنع هند را شاید بتوان نشانۀ کوچکی از تغییر روابط اسراییل با باقی جهان قلمداد کرد. پس از دهه‌ها که اسراییل تلاش‌های دیپلماتیک و تجاریش را بر اروپا و آمریکا متمرکز کرده بود، این کشور در حال گردش به سوی آسیا است. این تغییر جهت تازه نیست، اما این دیپلماسیِ سابقاً چراغ خاموش، اکنون در حال بروز است. این دیپلماسی با ظهور دولتهای راستگرا در هند و ژاپن، ضعیف شدن رژیم‌های نفتی عربی، و پول خرج کردنهای بی‌سابقه‌ی چین برای دستیابی به تکنولوژی‌های برتر، تقویت شده است. همچنین پیش آمدن این حس در اسراییل که روابط گرمش با متحدان سنتیش در حال به سردی گراییدن است، نیز در این سیاست نقش داشته است.
دیپلماتهای هندی زمانی به شوخی از همتایان اسراییلیشان پرسیده بودند: "وقتی که هند از شما هفت میلیارد دلار سلاح می‌خرد، رای در سازمان ملل چه اهمیتی برایتان دارد؟" اما با دولت نارندرا مودی، نخست وزیر جدید هند، معاملات اسلحه تنها بخشی از روابط دو کشور را تشکیل می‌دهد. پس از آن که بنیامین نتانیاهو، رهبر اسراییل، در انتخابات مارس پیروز شد، اوباما علناً او را به خاطر رد کردن "راه‌حل دو کشور مستقل" و صحبتهای تفرقه‌افکنانه در مورد شهروندان عرب اسراییل، سرزنش کرد. از آن طرف، مودی به سرعت در توییترش به زبان عبری به او تبریک گفت. دفتر او در حال برنامه ریزی سفر او به اسراییل برای سال آینده است. این اولین باری است که نخست وزیر هند به اسراییل سفر میکند.
شینیزو آبه، نخست وزیر ژاپن، نیز به دنبال روابط نزدیکتر با اسراییل است، که می‌تواند به معنی تعدیل حمایت سنتی ژاپن از شرکای نفتی عربی باشد. نتانیاهو ممکن است که در غرب محبوب نباشد، اما مواضع تندروانه‌اش در قبال آنچه که "تروریسم اسلامی" می‌نامد، او را در بخشهای زیادی از آسیا محبوب کرده است. از این رو تعجبی ندارد که او دیپلماتهای بیشتری را روانۀ کشورهای آسیایی میکند و وزرایش را به بازدید از این کشورها تشویق میکند. یک مقام اسراییلی از یک ملاقات نود دقیقه‌ای بسیار ویژۀ نتانیاهو با یکی از روسای دول آسیایی اینگونه تعریف میکند: "در نهایت رهبر آسیایی یک بیانیۀ یک دقیقه‌ای در مورد فلسطینی‌ها قرائت کرد که مشخص بود وزارت خارجه‌اش برایش آماده کرده بود. نتانیاهو پاسخی نداد و رهبر کشور آسیایی گفت: "خیلی خوب؛ وقت ناهار است.""
روابط اسراییل با چین کاملاً تجاری است. دهها تاجر و مقام چینی در تمام سطوح دولتی، هر ماه از اسراییل دیدن می‌کنند. سال گذشته، شرکتهای چینی حدود 4 میلیارد دلار در اسراییل سرمایه‌گذاری کردند. فیونا دارمون، یکی شرکا در یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌گوید: "حدود چهل درصد از پول صندوق سرمایه‌گذاری آخری که تشکیل داده‌ایم را سرمایه‌گذاران چینی تامین کرده‌اند. پکن آنها را تشویق کرده تا سرمایه گذاری کنند."
همه اما خوشحال نیستند. امنیتی‌های اسراییل خواهان دقت بیشتر در معاملات با چین هستند؛ افرایم هالوی، از روسای سابق موساد، هشدار داده است که مشارکت شرکتهای چینی در زیرساختهای محلی، پیامدهای "استراتژیکی" در پی دارد و اینکه چین متحد دشمن اسراییل، ایران هم هست. در طول گفتگوها با ایران، چین در کنار روسیه خواهان رفع فوری تحریم‌های تسلیحاتی بین‌المللی علیه ایران بودند.
دولت اسراییل همچنان در حال بررسی اینکه فروش چه تکنولوژی‌ها و شرکتهایی به چین عاقلانه نیست، می‌باشد. در عین حال، شرکتهایی همچون شرکت شینگجینگ، یک شرکت مشاورۀ واقع در پکن که از دولت چین ده میلیون دلار بودجه گرفته تا سرمایه‌گذاری چین را در بخش تکنولوژی اسراییل تسهیل کند، با تمام سرعت به پیش می‌تازند. ژوئلینگ چائو، از مدیران این شرکت، در طول دو سال اخیر پانزده بار به اسراییل سفر کرده است. او می‌گوید: "هیچ تعهدی وجود ندارد. دولت ما فقط به دنبال سرمایه‌گذاری بیشتر در چین است." این حرفها برای دیپلماتهای اسراییلی که در غرب کنایه‌هایی در مورد تحریم و انزوا می‌شوند، همچون یک موسیقی خوشایند است.