فرارو- ملکمحمد گفت: شبکههای مجازی نمیتوانند روابط مناسب و سالم را
نامناسب کنند. بنابراین نباید آنها را علتی در برهمخوردن روابط زناشویی
دانست، بلکه باید آنها را به نوعی هدایت کنند بدانیم.
به گزارش فرارو، تاکنون بارها درباره تاثیر منفی شبکههای اجتماعی بر روی افراد سخن به میان آمده و مسئولین اجرایی، شخصیتهای دینی و کارشناسان را نگران کرده است. بسیاری از تاثیر شبکههای مجازی بر روی کودکان و نوجوانان سخن میگویند، بسیاری دیگر از تبعات روانی آن و تعداد زیادی از آثار سوء این فضاها بر روابط زناشویی. این نگرانیها تا جایی ادامه داشت که روزبه کردونی –مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت کار و رفاه اجتماعی- در بهمن ماه 93 از تاثیر معنادار شبکههای اجتماعی مجازی بر روی طلاق و روابط زوجین اشاره کرد.
هرچند درباره تاثیر شبکههای اجتماعی مجازی بر روی روابط زناشویی پژوهش دقیقی صورت نگرفته و گفتهها بیش از هرچیز بنابر شنیدهها، دیدهها و شواهد عینی است، اما به طور کلی نمیتوان تاثیر این شبکهها بر افراد را انکار کرد. گفته میشود که 42 میلیون ایرانی در شبکههای اجتماعی فعال هستند و اخیرا دبیر کمیته فضای مجازی وزارت ورزش و جوانان گفته "ایرانیها به طور میانگین، روزانه 9 ساعت در این شبکهها حضور دارند".
با توجه به اینکه حضور ایرانیان در این شبکهها زیاد است تا چه حد احتمال میرود که روابط زناشویی به این واسطه تخریب شوند؟
دکتر مهدی ملکمحمد –روانشناس و عضو انجمن روانشناسی ایران- در گفتگو با فرارو اظهار میکند که فضای مجازی به دلیل مجازیبودنِ آن نمیتواند تاثیری منفی بر روابط واقعی بگذارد؛ چرا که قدرت آن را ندارد.
ملکمحمد ضمن اشاره به در دست نبودن آمار دقیق درباره مسائل اجتماعی ایران همچنین گفت: وجود بحرانِ آمار و نداشتن پژوهش مشخصی در بسیاری از موارد منجر میشود که ما اعداد و ارقام و نتیجهگیریهایی بدون پایه علمی ارائه دهیم.
این روانشناس همچنین در ادامه درباره تاثیر شبکههای ارتباطی مجازی بر زندگی زناشوئی توضیح داد: میتوان واکاوی این مسئله را با مثالی آغاز کرد؛ مشروبات الکی به نحوی در بدن افراد عمل میکند که در پی استفاده از آن، اگر یک فرد برونگرا باشد، برونگراتر و اگر یک فرد درونگرا باشد درونگراتر خواهد شد. شبکههای اجتماعی مجازی نیز همین کار را با افراد خواهند کرد؛ به این معنا که روابطی که در واقعیت روابطی نامناسب هستند متاثر از شبکههای مجازی نامناسب خواهند شد.
ملکمحمد تصریح کرد: شبکههای مجازی نمیتوانند روابط مناسب و سالم را نامناسب کنند. بنابراین نباید آنها را علتی در برهمخوردن روابط زناشویی دانست، بلکه باید آنها را به نوعی هدایت کنند بدانیم. این در مورد فیلمهای شبکههای ماهوارهای نیز صدق میکند؛ گفته میشود که این فیلمها خانواده و روابطه زوجین را به مخاطره انداختهاند، اما واقعیت این است که آن روابط از پیش مشکلاتی داشتهاند و شبکههای مجازی و یا فیلمهای ماهوارهای تنها به برهمخوردن آن روابط تسریع بخشیدهاند.
عضو انجمن روانشناسی ایران همچنین گفت: فردی که به واسطه رابطه با شخص دیگری در فضای مجازی به همسرش خیانت میکند، قطعا زمینه آن خیانت را در فضای واقعی داشته و در روابط نادرستی قرار گرفته بوده است. این شبکهها برای مشکلات میان زنان و مردان تنها زمینههایی برای به مرحله رسیدن اموری مانند "خیانت" هستند. فردی که در زندگی مشترکش با مشکلاتی درگیر است، هنگامی که در این فضاها قرار میگیرد بدون ترس و وحشتی که ممکن است در فضای واقعی داشته باشد، چنین اتفاقاتی را رقم خواهد زد.
ملکمحمد در انتها تصریح کرد: بنابراین این اشتباه است که بگوییم شبکههای اجتماعی مجازی در مورد روابط، میتوانند روابط مناسب را به روابطی نامناسب تبدیل کنند؛ بلکه آنها کمک میکنند که فردی که به اشتباه در رابطهای قرار گرفتهاست، خود را در فضای دیگری که گمان میکند بهتر است قرار دهد.
این اقااگر یه سری به اظهارات بنیانگذاران و گردانندگان این شبکه های اجتماعی بزنند و با اهداف آنها اشنا شوند بد نیست ، حتما نظرش عوض می شود.
ظرفیت بعضی ها کم است.
البته بعضی ها را باید استثناء کرد که بصورت اصولی کار می کنند.
هر روز شاهد از هم گسیختن روابط خانوادگی بخاطر ارتباطات اینترنتی هستیم خیانت و خیانت و خیانت .......
به قول شاعر:
ناخن سرخ دست تو، باغچه تبكرده من :-)
مرسی