فرارو- یک تئاتر موزیکال از فردا اجرای خود را آغاز خواهد کرد. محمد رحمانیان که پیش از این هم اجرای نمایش‌های موزیکال را در کارنامه خود دارد این بار به سوی کاری متفاوت قدم برداشته است. به گفته خودش تلفیقی از تئاتر و سینما که در نمایش «سینماهای من» در پردیس چهارسو بر روی صحنه خواهد رفت.
نمایش «سینماهای من» چهار اپیزود دارد که در آن با محوریت چهار سالن سینمایی قدیمی، مروری بر تاریخ سینما و در کنار آن تاریخ سیاسی- اجتماعی ایران خواهد داشت.
این نمایش همان‌گونه که از نامش پیداست، نمایشی است درباره سینما و نه فقط فیلم‌های سینما بلکه سالن‌های سینمایی که خاطرات فراوانی هم از آنان وجود دارد. به همین دلیل زمانی که خبر آماده سازی این نمایش به گوش رسید دست اندرکاران آن اعلام کردند که کسانی که شیفته سینما هستند به دیدن این نمایش بیایند.
رحمانیان اعلام کرد قصد دارد تنها در ۱۰ شب، آن هم در یک نوبت نمایش را بر روی صحنه ببرد. او گفته بود: «این زمان برای نمایش ما کافی است چون نمایش مخاطب خاص‌تری دارد و ممکن است بسیاری از تماشاگران حوصله نداشته باشند که تا پایان آن را ببینند.» اما موضوع آن از یکسو و همچنین تجربه موفق رحمانیان در ساخت نمایش‌های موزیکال از سوی دیگر باعث شد تا استقبال از پیش فروش بلیت‌هایش آنقدر بالا برود که نمایش را در ده شب اجرا به دو نوبت برساند.
به گفته رحمانیان ساخت این نمایش به یک دغدغه قدیمی برمیگردد و دو اتفاق باعث شده تا اجرای آن کلید بخورد. یکی اجرای نمایش کوتاهی در مراسم بزرگداشت سید محمد بهشتی که مدخلی بود برای پرداخت به مسائل سینمایی و دومین آن مقاله‌ای آیدین آغداشلو با نام «سینماهای من» که در آن به تعدادی از سینماهای کودکی، جوانی و می‌انسالی خود پرداخته بود. نامی که برای جدید‌ترین نمایش رحمانیان هم بسیار مناسب بود.
بنا به گفته او در این نمایش به ۴ سینمای قدیمی پرداخته می‌شود. سینما «کاپری» که اکنون به سینما «بهمن» تبدیل شده، سینما «شهر فرنگ»، سینما «رادیوسیتی» و سینما «متروپل»، ۴ سینمای قدیمی که در ۴ اپیزود از نمایش و در مقاطع مختلف به آن‌ها پرداخته می‌شود.
اپیزود سینما «کاپری» به ۱۲ سال رویایی سینمای ایران از ابتدای سال ۴۵ مربوط می‌شد در میدان انقلاب که در دو نوبت دچار آتش‌سوزی شد و بعد از انقلاب با ایجاد تغییراتی به دو سالن با نام «بهمن» تبدیل شد.
سینما «شهرفرنگ» نیز به سینمای دهه ۶۰ یعنی سال‌های ۶۲ تا ۷۲ نگاهی دارد که در سال ۴۷ کار خود را آغاز کرد، چندین بار دچار آتش‌سوزی شد و اکنون با نام سینما آزادی در خیابان شهید بهشتی واقع شده است.
سومین سینما، سینمای «رادیوسیتی» است که در سال ۱۳۳۷ افتتاح شد، اما بعد از انقلاب قرار بود تغییر کاربری پیدا کند که به نتیجه نرسیده است.
و سینما «متروپل» هم سینمای دهه ۸۰ است با نگاهی به فیلم‌های زنانه که در آن دختران جوان نقش‌های اصلی را داشتند. سینمایی که مسعود کیمیایی هم در فیلمی به همین نام به آن و چند ساختمان دیگر در خیابان لاله زار اشاره کرده که حال متروکه و یا به انبار تبدیل شده‌اند.
سامان احتشامی در این نمایش به عنوان نوازنده پیانو حاضر شده است. تعداد زیادی از موسیقی‌های متن فیلم‌های قبل و بعد از انقلاب و نیز چند فیلم خارجی برای اجرا با ساز پیانو دوباره تنظیم شده است که می‌توان به موسیقی آهنگسازانی همچون مجید انتظامی، فریبرز لاچینی، محمدرضا علی‌قلی و بابک بیات اشاره کرد.
اشکان خطیبی به عنوان مدیر طرح هم در این نمایش حضور دارد. به گقته او: «موسیقی در این نمایش آمیختگی بیشتری با کار دارد و به نظرم یک قدم به تئاتر موزیکال به آن معنایی که وجود دارد، نزدیک‌تر شده‌ایم.»
محمد رحمانیان اجرای نمایش‌های موفقی را در کارنامه خود دارد. از جمله نمایش-موسیقی‌های گذشته‌اش می‌توان به «در روزهای آخر اسفند...»، «ترانه‌های قدیمی» و «ترانه‌های محلی» اشاره کرد.
در این نمایش که بازنمایی قطعات ماندگار فیلم‌های پرخاطره ایرانی است، مهتاب نصیرپور، حبیب رضایی، بهنوش طباطبایی، افشین هاشمی، هانا کامکار، هومن برق‌نورد، فرشته حسینی، علی عمرانی حضور دارند. «سینماهای من» از سوم خرداد فقط به مدت ۱۰ شب در پردیس چهارسو بر روی صحنه خواهد رفت.