فرارو- خبرگزاری اسوشیتدپرس در گزارشی توانایی شگفت انگیز بانوی معلول ایرانی که بدون دست و پا نقاشی، خوشنویسی، قالی بافی، آشپزی و پینگ پنگ بازی میکند را به تصویر کشیده است.
به گزارش فرارو به نقل از اسوشیتدپرس، زهره اعتضادالسلطنه متولد سال ۱۳۴۱ در تهران است و به صورت مادرزادی دچار معلولیت از ناحیه دو دست است. او دوران ابتدایی خود را در مدرسه استثنایی گذارند اما از سال پنجم ابتدایی آموزش خود را در مدارس عادی ادامه داد و آن را با موفقیت به اتمام رساند. وی در رشته روانشناسی تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرده است.
او می‌گوید: «من با وجود معلولیت بدون معلم و با کمک مادر و پدرم و خواهر و برادرهایم توانستم با لذت زندگی کنم و در مبارزه با سختی‌ها به زندگی لبخند زدم و لذت بردم. اکنون می‌خواهم آنچه آموخته‌ام را در اختیار همنوعان خودم قرار دهم که می‌توان با معلولیت هم به زندگی لبخند زد و لذت برد.»
این بانوی هنرمند ایرانی عضو انجمن بین‌المللی نقاشان آلمان نیز هست و تاكنون در داخل و خارج از ایران نمایشگاه‌های مختلفی از آثار هنری خود برپا کرده است. بانوی هنرمند ایرانی خوشنویسی نیز میکند و این هنر را به کودکان توانخواه بدون دست نیز آموزش می‌دهد.
او می‌گوید:«باورم این است وقتی آهنی آبدیده شود، باارزش‌تر میشود. هر چقدر انسان هم دچار سختی و مصیبت شود، آبدیده و ارزشمندتر میشود. افرادی که با سختی به جایی رسیده‌اند تبدیل به الگو می‌شوند.»
این بانوی نقاش درباره وارد شدن به رشته نقاشی می‌گوید: «در یکی از نمایشگاه‌ها که انجمن معلولین ایران برپا کرده بود، خانمی را دیدم که با دهان نقاشی میکند. او به من گفت خیلی دوست دارید نقاشی کنید؟ گفتم بله دوست دارم، ولی باید کار سختی باشد. گفت: نه سخت نیست و مرا پذیرفت که به من نقاشی یاد بدهد. دوره‌های مقدماتی را پیش او یاد گرفتم و بعد در کلاس‌های خصوصی شرکت کردم و این هنر را کامل کردم.»
زهره اعتضادالسلطنه درباره اینکه چه طور وارد رشته پینگ پنگ شد نیز می‌گوید: «یک روز رفتم و در باشگاهی ثبت نام کردم و گفتم من استثنایی‌ام. گفتند چه کمکی می‌توانیم به شما کنیم؟ گفتم فقط میز اداری در کنار میز پینگ پونگ بگذارید، من بازی میکنم که موفق هم شدم. ولی دوست داشتم در بازی‌های پارالیمپیک شرکت کنم که فدراسیون معلولین و جانبازان با من همکاری نکرد.»
زهره اعتضادالسلطنه برای انجام کارهای روزمره خود مستقل است و حتی علاوه برکارهای خود از اعضای خانواده‌اش نیز پرستاری میکند. او درباره معلولیت معتقد است وقتی فردی دچار مشکلی میشود، باید خود را پیدا کند. ابراهیم نوروزی گزارش تصویری از زندگی این هنرمند معلول تهیه کرده است که در زیر می بینید.
در نگاهش: راهی خواهم ساخت را می‌خوانم
واقعاً بلند همتی و پشتکار این بانوی عزیز باید الگوی بسیاری از ما باشد ولی خوشبختانه ایشان پا دارند ولی در خبر آمده است "بدون دست و پا" و در حقیقت از پا به جای دست استفاده می کنند که خودش جای بسی تحسین است.
و جالبتر اینکه ایشان بدون دست آنچنان زیبا حجاب خود را رعایت کرده اند که دیگر برای افرادی که دو دست دارند جایی برای بهانه جویی نمی ماند.
خداوند به ایشان توفیق روزافزون عنایت کند.
خداوند پشت وپناه این زن باشه وایکاش مسئولین هم از ایشون عزتمندانه حمایت کنند.
خانم زهره اعتضاد السلطنه واقعا الگویی...خدا نگهدارت باشه
با اینهمه کس نیست که دیوانه نکردی
صد خانه در این داغ هوس سوخت به کلی
در شهر بگو کیست که بی خانه نکردی
تا محرم آن چشم سیاه تو نشد دل
بیگانه ام از محرم و بیگانه نکردی
از جایگه سست دل آگاه نگشتی
تا زلف پریشان خودت شانه نکردی
از کوی تو چون دور کنم این دل شیدا؟
جایی مگرم مانده که ویرانه نکردی
تنها نه من از عشق رخت شهره ی شهرم
چون سوته دلی نیست که افسانه نکردی
از صبر تو من در عجبم ای دل شیدا
خون خوردی و فریاد غریبانه نکردی
هم سوختی از آتش و هم نور گرفتی
بی بال ولی خویش چو پروانه نکردی
بدرود به غم گفتی و در حزن نماندی
بر بخت خودت گریه ی مستانه نکردی
نَبوَد چو رضا مرد ره عشق به دوران
کم گوی به او همت مردانه نکردی
خواهرم به وجودت میبالیم و افتخار میکنیم
در پناه حق همواره تندرست باشی
اکثر ما جوونا با داشتن سلامتی جسمی ،افسردگی مزمن داریم ،امیدوارم به حق علی خدا به فریاد دل ما برسه
از اینکه به نوشتن خوانندگان توجه میکنی و احترام میگذاری , ممنونم
امیدوارم خدا به همه سلامتی عطا فرماید
من تو شهرم یه نفر هست که دوتا دست ندارد ولی قهرمان شنا شده
ماشین سواریشم حرف نداره
به جای غرغر کردن کار می کنه
خیلی باحال بود
«... وقتی آهنی آبدیده شود، باارزش‌تر میشود. هر چقدر انسان هم دچار سختی و مصیبت شود، آبدیده و ارزشمندتر میشود. افرادی که با سختی به جایی رسیده‌اند تبدیل به الگو می‌شوند.»
این خانم و دیگر افرادی که با مشکلات فراوان در کنار ما زندگی می کنند به عنوان اسوه ای از صبر و مقاومت در برابر سختی های روزگار می توانند درس های خوبی به ما بدهند
البته اگر چشم دیدن و عقل عبرت پدیر داشته باشیم.
خداوندا بر داشته و نداشته هایم بر آنچه داده ای و گرفته ای بی نهایت شاکرم
در این که :
با شما هموطن هستم
در ایران زندگی می کنم
سلامتی نسبی دارم
سقفی بالای سر دارم
ایشان از نظر من کاملا سالم هستند
براي همين روم نشدم اسم خودم رو بنويسم.
اولين بار خانم اعتضاد رو در برنامه ديدني هاي شبكه دوم ديدم. خيلي دوست داشتم ايشان را از نزديك ببينم و گفتگو كنم. اين ميسر نشد تا در اوائل دهه هفتاد در نمايشگاه بين المللي تهران كه ايشان را در غرفه اي ديدم . بسيار با روحيه ، با اعتماد به نفس و خوش برخورد بودند.خانم اعتضاد مدارج عاليه خوشنويسي را هم كسب كرده اند و توانايي رانندگي با اتومبيل را هم دارند. درود بر ايشان و خانواده محترمشان
باعث افتخار و غرور ایران هستید
خخخخخخخخخخخخخخ
اشک تو چشام جمع شد... اونوقت ما با تمام سلامت مون، از پس خودمون بر نمیایم... واقعا از خودم شرم ام میاد
یادمه چندسال پیش تو تلویزیون دعوتش کردن و یکجا بغضش ترکید .مثل اینکه آزمون عملی شهری گواهینامه داده بود و اتفاقا قبول هم شده بوده ولی بهش گواهینامه ندادن.
حالا این خانم به همه چی رسیده و همه کارهاش رو داره بدون هیچ کمکی انجام میده.
قطعا اون گواهینامه نگرفتن هم به صلاحشون بوده