فرارو - فضای سیاسی کشور در دومین ماه سال به شدت انتخاباتی است. اصولگرایان برای رسیدن به وحدت می‌کوشند و اصلاح طلبان به دنبال ارایه فهرست واحد هستند. هر دو جریان نیز نگرانی‌هایی خود دارند که به نوبه خود قابل توجه و حائز اهمیت است.
به گزارش فرارو، ماه‌ها قبل از انتخابات نیروهای سیاسی کشور در حال شکل دادن به آرایش انتخاباتی خود هستند، جلسات و نشست‌های انتخاباتی با بهانه یا بی‌بهانه برگزار می‌شود. در این بین برخی نیز با رصد کردن عملکرد یا اظهارات جریان رقیب سعی می‌کنند راهی برای پیروزی خود بیابند.
اصولگرایان رسیدن به وحدت را مهم‌ترین عامل پیروزی خود می‌دانند اما با مشکلات قابل توجهی برای دستابی به این هدف مواجه هستند. جلسات با محوریت جامعتین همه طیف‌های این جریان را در بر نمی‌گیرد و وحدت با طیف نزدیک به احمدی‌نژاد نیز مورد وفاق با چهره‌های میانه رو نیست.
سوی دیگر ماجرا اصلاح طلبان هستند و تاکید بر استفاده از الگوی انتخابات ۹۲، الگویی که وقتی در کنار اظهارات رییس جمهور و دولتی‌ها قرار داده شود از سوی جریان رقیب به شائبه دخالت دولت در انتخابات بدل خواهد شد.
حرف‌های حسن روحانی در پیام نوروزی نخستین بهانه اصولگرایان برای طرح این شائبه بود و ذره بین را از همان وقتی به دست گرفتند که رییس دولت گفت «باید دست به دست هم دهیم، مجلسی را بسازیم که شایسته این ملت بزرگ ایران است و مجلس خبرگانی را بوجود آوریم که ثبات بیشتر برای کشور و آرامش بیشتر برای افکار عمومی جامعه ما بوجود آورد و این کار با همکاری یکدیگر امکان‌پذیر است».
مصاحبه‌های و اظهارات با مضمون ارایه فهرست از سوی دولت توسط برخی از نمایندگان هوادار دولت نیز این حواشی را جدی‌تر می‌کند. این در حالی است که محمد رضا تابش نماینده اصلاح طلب مجلس پیش از این به فرارو گفته بود:شان دولت دخالت در انتخابات نیست اما جریان اصلاح طلب و برخی نزدیکان به دولت از لحاظ فکری و سیاسی به هم نزدیک هستند.
دیگر چهره‌های اصلاح طلب نیز بار‌ها تاکید کرده‌اند که هر گونه فعالیت سیاسی از سوی نزدیکان به دولت با رعایت چارچوب قوانین و در قالب حزب اعتدال و توسعه خواهد بود.
با این حال سخنان اخیر جهانگیری بهانه دیگری برای اتهام زنی به دولت شد. معاون اول دولت یازدهم چندی پیش در جمع اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی گفته بود «اگر مجلس خوبی شکل نگیرد کار دولت ناتمام خواهد بود»، برخی از چهره‌های اصولگرا نیز به این مساله واکنش نشان دادند. به عنوان مثال محسن رضایی درباره این اظهارات جهانگیری گفت که «هر نوع استفاده از ثروت و قدرت در انتخابات ممنوع است و حدود و وظایف آن را باید مجمع تصویب کند.»
غلامرضا مصباحی مقدم نیز این سخنان جهانگیری را تخلف انتخاباتی دانست. پرویز سروری، قائم‌مقام جمعیت رهپویان نیز با بیان اینکه «اظهارات نوبخت درباره کار حزبی دولتمردان نگران‌کننده‌تر از سخنان جهانگیری است» گفت که «اگر در دولت‌های قبلی، تحرکات جناحی و حزبی می‌شد، به صورت پنهان صورت می‌گرفت و همه آن را نفی و رد می‌کردند، اما الان دولت این موضوع را علنا دارد ترویج می‌کند و می‌گوید عناصر مسوول دولتی می‌توانند کار حزبی در مقام دولتی خود انجام دهند.»
به نظر می‌رسد که مخالفان دولت فراموش کرده‌اند زمانی هم رییس جمهور وقت از میان نیروهای آن‌ها بود و جلساتی با چهره‌های شاخص اردوگاه اصولگرایی در پاستور - در آستانه انتخابات مجلس هشتم - تشکیل می‌داد.
اصولگرایان آن زمان حضور احمد توکلی، غلامعلی حدادعادل، حبیب الله عسگر اولادی، محمد رضا باهنر، صادق محصولی، حیدر مصلحی، علی کردان، مهدی چمران، محمد رضا رحیمی، علی زاکانی، حسین فدایی، محسن کوهکن و... را در جلسه ایی به میزبانی احمدی‌نژاد مشکوک نمی‌دیدند و شائبه دخالت دولت را طرح نمی‌کردند.
به هر حال انتقاد از اظهارات اسحاق جهانگیری معاون اول و حتی توضیحات محمدباقر نوبخت درباره آن، این نگرانی را ایجاد می‌کند که دردسری در راه است زیرا طرح اتهام مداخله دولت در انتخابات از سوی مخالفان دولت در عین حال که از قدرت جریان اصلاح طلب – به خاطر نزدیکی با دولت – می‌کاهد، به دولت نیز ضربه ایی کاری خواهد زد.
هشدارهای پیاپی در این خصوص، دولتی‌ها و جریان نزدیک به آن‌ها را نگران می‌کند که با نزدیک شدن به زمان انتخابات این فضاسازی‌های رسانه ایی جدی‌تر شود. رسانه‌های اصلاح طلب این گمانه زنی را مطرح می‌کنند که با نزدیک شدن به انتخابات بر میزان فشار سیاسی ناشی از تذکر و سوال در مجلس افزایش یابد.
جریان اصلاح طلب نیز این روز‌ها نگرانی‌های خود را دارد. چهره‌های سر‌شناس این جریان مانند همه انتخابات‌های گذشته با چالش گذر از فیلتر رد صلاحیت‌ها مواجه هستند.
علاوه بر این اتهام مداخله دولت در انتخابات و عواقب پردازش این سناریو نیز می‌تواند به یکی از چالش‌های این جریان تبدیل شود.
از سوی دیگر ائتلاف و همراهی جریان اصولگرا با تندروها و نیروهای نزدیک به احمدی‌نژاد نیز احتمال ادامه تسلط افراطیون بر قوه مقننه را بیشتر می‌کند.
سال انتخابات است و این حرف و حدیث‌ها ناگزیر است اما انتظار می‌رود که نیروهای سیاسی کشور بر شکل دادن به آرایش سیاسی خود تمرکز کنند و سعی در تخریب رقیب نداشته باشند زیرا مسایلی چون ورود پول‌های کثیف به انتخابات، ناکارآمدی تحزب در ساختار سیاسی کشور و مشکلاتی از این دست به قدر کافی نگران کننده است و مضاعف کردن مشکلات از احتمال شکل گیری مجلسی قوی، منطقی و کارآمد خواهد کاست.