فرارو- وزیر خارجه استرالیا به تهران می‌آید؛ سفری که یکی از اهداف آن پایان دادن به کابوس پناهجویان ایرانی مستقر در کمپ‌های مانوس در کشور پاپوآ گینه نو خواهد بود.
جولی‌بیشاپ، وزیر خارجه استرالیا قرار است اواخر فرودین ماه به تهران سفر کند. به گزارش گاردین او در این سفر تلاش خواهد کرد مقامات ایرانی را برای برگرداندن صد‌ها پناهجو که با درخواست اقامت آنها در استرالیا موافقت نشده است متقاعد کند.
بر اساس ادعای این نشریه انگلیسی، ایران پیش از این از پذیرش ایرانی‌هایی که با قایق خود را به استرالیا رسانده بودند و با درخواست پناهندگی آنها مخالفت شده بود را رد کرده بود.
در همین حال تونی ابوت، نخست‌وزیر استرالیا، امروز، اعلام کرد کشورش به دنبال عقد توافقی با تهران است تا پناهجویانی که موفق به اخذ اقامت در این کشور نمی‌شوند به ایران بازگردانده شوند.
به گزارش تسنیم،به نقل از ساندی مورنینگ هرالد تونی ابوت افزوده است پناهندگی برخی از کسانی که به صورت غیر قانونی و با قایق خود را به استرالیا می رسانند تایید می شود و برخی خیر. وی افزوده است: مهم است که افرادی که پناهنده نمی شوند به کشورشان برگردند، ما در این باره با دولت ایران برای بازگشت این افراد به کشورشان گفتگو می کنیم،چرا که آنها اتباع ایرانی هستند و مستحق حضور در ایران هستند.
از اینجا مانده و از آنجا راندهاز این رو برای بسیاری از ایرانی‌های که اقامت در سرزمین رویاهای خود را جستجو می‌کردند ضرب المثل «از اینجا مانده و از آنجا رانده» عینیت یافته است. این پناهجویان نه به سرزمین رویاهای خود دست یافتند و نه دیگر امکان بازگشت به ایران را دارند.
پناهجویانی که بدون داشتن ویزای معتبر و اکثرا از طریق راه‌های آبی وارد این کشور شده‌اند و از جانب دولت استرالیا «شهروند غیر قانونی» لقب گرفته‌اند و به کمپ‌های مهاجران غیر قانونی منتقل می‌شوند.
سالانه صد‌ها پناهجوی ایرانی عازم شرق آسیا می‌شوند تا از آنجا با قایق‌های چوبی خودشان را به آبهای سرزمینی استرالیا برسانند. اما در این راه تاکنون صد‌ها پناهجو در این مسیر دریایی با غرق شدن قایق‌هایشان کشته شده‌اند که دست کم ده‌ها تن از کشته شدگان ایرانی هستند.
طبق آمارهایی که در سایت پارلمان استرلیا وجود دارد، در سال‌های اخیر بخصوص بعد از سال ۲۰۰۸ حدود ۵۰ درصد از مهاجرین بصورت غیر قانونی وارد این کشور شده‌اند.
شمار قایق‌ها در سال ۲۰۱۲ و اوایل ۲۰۱۳ به شکل چشم‌گیری افزایش یافت و به همان نسبت مرگ پناهجویان در دریا هم بیشتر شد. بر این اساس آبهای اقیانوس هند، حد فاصل جزیره جاوا در اندونزی با جزیره کریسمس استرالیا به قتلگاه مسافران غیرقانونی استرالیا تبدیل شده است.
بیشتر پناهجویان که از کشورهای افغانستان، سریلانکا، عراق و ایران هستند با قایق از اندونزی به جزایر کریسمس استرالیا می‌رسند.
پال فُلی، سفیر استرالیا در تهران، مرداد ماه سال ۱۳۹۲ خبر داد که از ابتدای سال ۲۰۱۴ «۶۵۰۰ نفر از ایران با قایق و بدون ویزا» راهی آبهای استرالیا شده و خواستار ورود به خاک آن کشور بوده‌اند.
پال فلی مدعی شد که «ایرانیان بیش از همه کشورها حتی افغان‌ها مهاجرت غیرقانونی به استرالیا داشته‌اند.» او ۲۸ مرداد سال ۹۲ به ایسنا گفته بود که هم‌اینک «در اردوگاه‌های مهاجرتی استرالیا ۳۳۵۰ نفر ایرانی حضور دارند.»
به دلایل امنیتی و بهداشتی افرادی که بدون ویزا وارد استرالیا می‌شوند در ابتدای ورود به جزیره کریسمس انتقال داده می‌شوند و تحت بازرسی‌های مختلف قرار می‌گیرند.
مانوس کابوس پناهجویان غیر قانونی ایرانیمرداد ماه سال ۱۳۹۲، وزارت مهاجرت استرالیا اعلام کرد که در اجرای توافقنامه‌ای با دولت پاپوآ گینه نو، از این پس مهاجران غیر قانونی ایرانی به محض ورود به استرالیا به کمپ جزیره مانوس در شمال کشور پاپوآ گینه نو منتقل می‌شوند.
این کمپ در واقع بخشی از طرح استرالیا برای انتقال مهاجران غیرقانونی به کمپ‌های دور افتاده است تا از ورود آوارگان بیشتر پیشگیری و به نوعی آنها را از مسافرت به استرالیا منصرف کند.
در همان روزهای نخست انتقال پناهجویان ایرانی به جزیره مانوس در پی حمله اهالی این جزیره به ساکنان یکی از اردوگاه‌های پناهندگی در این جزیره یک پناهجو کشته و ۷۷ نفر زخمی شدند.
رضا براتی، شهروند ایرانی ۲۳ ساله، در این کمپ جان خود را از دست داد. وزیر وقت امور مهاجرت استرالیا، اسکات موریسون، پس از گذشت سه ماه از آن واقعه گفته بود که رضا براتی از پشت سر مورد حمله یکی از کارکنان «سپاه رستگاری» قرار گرفته که یک بنیاد خیریه مسیحی بریتانیایی است. دو مرد اهل پاپوآ گینه نو متهم به قتل وی شدند.
در سال‌های گذشته به دلیل شرایط بد اقامت در کمپ‌های جزیره مانوس، بارهای پناهجویان دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور آوارگان بار‌ها به رفتار دولت استرالیا نسبت به انتقال این پناهجویان به جزایری خارج از کشور خود که فاقد استانداردهای لازم است اعتراض کرده است.
این کمیساریا سال ۱۳۹۲ از شرایط کمپ مهاجران غیرقانونی استرالیا در پاپوا گینه نو به شدت انتقاد کرد و هشدار داد شرایط زندگی در این کمپ بسیار نامطلوب است و پناهجویان در بلاتکلیفی زندگی می‌کنند. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور آوارگان از استرالیا خواست دیگر هیچ کودکی به کمپ آوارگان در جزیره دور افتاده مانوس فرستاده نشود.
در همین سال دولت استرالیا اعلام کرده بود که متعهد به همکاری با کمیساریای عالی امور آوارگان است، این درحالی است که این کمیساریا مدت‌هاست مخالفت خود را با بررسی پرونده پناهجویان در خارج از استرالیا به ویژه «جزیره مانوس» اعلام کرده است.
با این حال خواسته مجامع بین المللی تاکنون دولت استرالیا را مجاب نکرده است که از شیوه برخورد خود با پناهجویان غیر قانونی دست بکشد. از این رو دولت استرالیا تنها یک راه را پیش روی خود می‌بیند برای آنکه به چالش پناهجویان غیر قانونی پایان دهد و آن بازگرداندن پناهجویان به کشورهای مبدا است.
در همین حال بر اساس آنچه که گاردین مدعی شده است وزیر خارجه استرالیا در سفر خود به تهران تلاش خواهد کرد که ایران را متقاعد به پذیرش پناهجویانی کند که با درخواست پناهندگی آنها مخالفت شده است.
وکلای پناهجویان می‌گویند که ایران از قبول پناهجویان رد شده که برخلاف میل‌شان از دیگر کشورها اخراج می‌شوند سر باز می‌زند.
جوکار: ایران آماده پذیرش پناهجویان غیر قانونی است این در حالی است که به گفته عضو گروه دوستی پارلمانی ایران – استرالیا، این آمادگی از جانب جمهوری اسلامی ایران وجود دارد تا در گفت‌و‌گو با مقامات استرالیایی زمینه بازگشت مهاجران غیر قانونی به کشورمان فراهم شود.
محمد صالح جوکار، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، با بیان این مطلب در گفت‌و‌گو با فرارو گفت: افرادی که اکنون در کمپ‌های پناهجویان دولت استرالیا گرفتار شده‌اند، شهروندان ایران هستند، دارای هویت ایرانی هستند و همچنان از تابعیت کشور ایران برخوردارند.
وی افزود: این افراد عمدتا برای یافتن شغل و یا ادامه تحصیل راهی استرالیا شده‌اند و به دلیل عدم آشنایی به قوانین مهاجرتی کشور مقصد عمدتا گرفتار قاچاقچیان انسان شده‌اند و با مشکلات زیادی گریبان گیر آنها شده است.
عضو گروه دوستی پارلمانی ایران – استرالیا در خاتمه گفت: از این رو از جانب جمهوری اسلامی ایران این آمادگی وجود دارد که برای تعیین تکلیف این افراد با دولت استرالیا وارد گفت‌و‌گو شویم که اگر امکان پذیرش آنها از سوی استرالیا بود وارد این کشور شوند و در غیر این صورت زمینه بازگشت آنها فراهم شود.
جل الخالق ، قانون گزاران عجب حقوقی برای خود قائل هستن!!! محروم کردن دیگران از حق بودن در سرزمین مادری !!!
اما از آن خوبتر اینه کاری کنیم که کسی نخاد از کشورش بره به هر قیمت و کیفیتی
این همه ایرانی تحقیر میشن می میرن ..کسی دلواپس نمیشه چون ربطی به دولت نداره
حالا، کسانی که اگر بدون پول و امکانات از آن جزیره فرار می کردند، به سختی های سفر برخورد کرده و هلاک می شدند.
صاحبان آن جزیره هم با افتخار وضعیت هلاک شدگان را (در تلوزیون) به ساکنان جزیره نشان می دادند و به آنان می گفتند که اگر شما ها هم از این جزیره خارج شوید به این سرنوشت مبتلا می شوید.
این وضعیت به حالتی شبیه شده بود که انگار ساکنان این جزیره گروگان هستند.