لایه‌ای نامرئی از مواد سمی و خطرناک سراسر محیط این عکس را فراگرفته و بانوان و خانواده‌هایی را که به شغل آبرومندانه «بازیافت زباله‌های الکترونیکی» مشغولند، تهدید می‌کند.
این عکس، یکی از کارگاه‌های بازیافت زباله‌های الکترونیکی را در مجموعه روستاهای گویو (Guiyu) در سواحل جنوبی چین نشان می‌دهد که یکی از مراکز اصلی بازیافت زباله‌های الکترونیکی در جهان به شمار می‌رود.
لپ‌تاپ‌ها، تلفن‌های هوشمند، مایکروفرها، یخچال‌ها و دیگر ابزارهای الکترونیکی اطراف ما مجموعه‌ای از فلزات و عناصر ارزشمند در مدارهای الکترونیکی خود دارند که مس، طلا، نقره و سرب از آن جمله‌اند. ارزش این زباله‌ها آن‌قدر زیاد است که فقط در منطقه گویو 3000 کارگاه برای بازیافت این مواد از زباله‌های الکترونیکی برپا شده است.
بیشتر این زباله‌ها البته محصول بازار داخلی چین است که در سال 2012 / 1391 بیش از 7 میلیون تن زباله الکترونیکی خروجی داشت. هرچند ارزش مادی فلزات بازیافت‌شده بسیار بالا است، اما هزینه‌های زیست‌محیطی و انسانی بازیافت زباله‌های الکترونیکی نیز بالا است: حمام اسیدی که برای استخراج این فلزات استفاده می‌شود، درنهایت وارد چرخه آب منطقه می‌شود و پلاستیک‌های سوخته‌شده نیز هوا را آلوده می‌کنند. آثار مدارهای چاپی الکترونیکی که مسمومیت عصبی به همراه دارند، در ماهی‌های منطقه مشاهده شده و سطح سرب در خون کودکان این منطقه به‌شکل غیرعادی بالا است.