فرارو- رئیس جمهور با بیان این که نقد در فضای آزاد و امن امکان‌پذیر خواهد بود، گفت: ما باید نقد را یاد بگیریم و بدانیم که به کجا رفتن مهم است نه این که دو نفر چگونه راه می‌روند.
حجت‌الاسلام و المسلمین روحانی طی سخنانی در سی و دومین دوره‌ی جایزه کتاب سال و بیست و دومین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اهمیت نقد گفت: نقد کردن ملزوماتی دارد و ای کاش در میان کتابهای امسال کتابهایی درباره‌ی نقد وجود داشت.
گزیده اظهارات روحانی را در ادامه می‌خوانیم:
- بالاتر از این باید بگویم که ای کاش جایزه‌ای را برای نوجوان و جوانی قرار می‌دادیم که بیشترین کتاب را در طول یک سال خوانده است و همچنین جایزه‌ی دیگری برای بهترین نقادان کتاب سال گذشته قرار می‌دادیم.
- البته که نقد در فضای آزاد و امن امکان پذیر خواهد بود اما باید نقد را یاد بگیریم؛ نه این که دو نفر چگونه راه می‌روند. نه این که چه جور راه می‌رود. بلکه ببینیم قدم را کجا بر می‌دارد؟ وگرنه این که نقد کنیم تند راه رفته است یا کند راه رفته، یک نفره رفته، یا سه نفره رفته نقد نیست.
- به کجا رفتن، نتیجه و به چه مقصدی رسیدن برای ما بسیار مهم است، وگرنه این که کفشش چگونه بود، رنگ لباسش چه بود، نقد نیست.
- یک مقدار هم به جوهر بپردازیم به جای این همه پرداختن به اعراض. به جای این همه صحبت کردن از کم و کیف مقداری هم به ماهیت بپردازیم.
- این شما فرهیختگان هستید که باید مقاله یا کتاب بنویسید و نقد و تحلیل کنید. حتی شما به ما بگویید نقد باید چگونه باشد نه ما به شما. من معتقدم در هر زمینه‌ای متخصصان آن زمینه و صاحب‌نظران آن بخش بهتر از دولت نظر می‌دهند.
- چرا باور نمی‌کنید راجع به هنر اصحاب هنر بهتر بلدند سخن بگویند؟ چرا با ما با آنها مشورت نمی‌کنیم. این چه جفایی است که به علم و توسعه کشور روا می‌داریم. مگر آنها که عمری در اقتصاد صرف کرده و هزاران ساعت تدریس کرده‌اند، اقتصاد را از یک مدیر معمولی بهتر نمی‌توانند تشخیص دهند؟ راه را باز کنیم، سوء ظن‌ها را کنار بگذاریم و هر کسی را با یک بهانه کنار نگذاریم
- درس خوانده‌ها، کتاب‌خوانده‌ها و حوزه‌دیده‌ها جواهرات ما هستند، یک تکه طلا از یک کوه درآورده‌ایم که عیارش کم بوده حالا می گویند در آن را ببنیدید. یک بار اشکال وجود داشته چرا ما باید از سرمایه‌ها استفاده نکنیم.
- من نمی‌گویم ممیزی باشد یا نه، بلکه می‌گویم نمی‌شود صد اصل برای ممیزی درست کنیم. دو، سه یا چهار اصل قرار دهیم. اخلاق، مقدسات، امنیت ملی و یک اصل دیگر هم شما اضافه کنید اما این ها نباید صد اصل شوند.
- زمانی تنها رسانه کتاب بود و امروز هر روز رسانه‌ی جدیدی ایجاد می شود. این قدر مته به خشخاش نگذاریم. شما بزرگان بگویید نظارت به مسائل فرهنگی چگونه باشد. گفته‌ی شما به آیین نامه و قانون تبدیل شود زیرا قانونی که ریشه‌اش نظرات صاحب نظران باشد مستحکم‌تر است. ما باید هم برای بهترین کتاب‌ها جشن بگیریم و هم برای روزی که در این کشور بیشترین جوان و نوجوان کتاب می‌خرند.