فرارو- نبرد سگ ها یکی از تفریحات رایج دربین مردم افغانستان به شمار می رود؛ تفریحی که همواره اعتراض دیده بانان حقوق حیوانات را در پی داشته است.
در كابل پايتخت افغانستان هر هفته دو بار در روز جمعه جنگ سگ ها برگزار مي شود. مسابقه بزرگ تر صبح ها در يك آمفي تئاتر در حومه شهر برگزار مي شود. همانند ساير ورزش ها در افغانستان فقط مردها مي توانند اين مسابقه را از نزديك تماشا كنند. اين مسابقه هزاران مرد و پسربچه را به اين مكان هيجان انگيز مي‌كشاند.
به رسم معمول این مسابقات دو سگ توسط صاحبان شان وارد رينگ شده و سپس آزاد مي شوند. دو سگ به جان هم مي افتند و هر كدام از آنها سعي مي كند بر دیگری غلبه کند. صاحبان سگ ها با فريادهاي خود آنها را براي ادامه جنگيدن تشويق مي كنند و يك فيلمبردار در حال ضبط اين مسابقه است. اين جنگ هم همانند ساير جنگ ها در عرض چند دقيقه زماني كه يكي از سگ ها ديگري را مغلوب مي كند به پايان مي رسد در نهايت صاحبان سگ ها آنها را از رينگ خارج مي‌كنند.
باو جودی که در این گونه مسابقات سگی به عنوان پيروز تلقي مي شود كه در طول مسابقه برتري اش را نشان دهد يا در برخي از مواقع جنگ سگ ها تا زمان كشته شدن يكي از آنها ادامه پيدا مي‌كند.
شرط بندي روي سگ ها براي اكثر افغان ها يك سرمايه گذاري پرهزينه محسوب مي شود؛ به طور میانگین در هر مسابقه رقمی بین 10 تا 50 هزار دلار بر روی سگ ها شرط بندی می شود که در کابل رقم قابل توجهی به شمار می‌رود.
جنگ سگ ها در افغانستان در دوره حكومت طالبان ممنوع شده بود. اما پس از سقوط طالبان در سال 2001 اين سرگرمي دوباره رايج شد و اكنون در شهرهاي بزرگ و اصلي افغانستان هر هفته مسابقه جنگ سگ ها در زمين هايي خاكي برگزار مي‌شود. "رحمت گول" عکاس اسوشیتدپرس از جنگ سگ ها در کابل را در زیر می بینید. گفتنی است تعدادی از عکس های زیر ممکن است برای برخی مخاطبان بیش از اندازه ناراحت کننده باشد.
فقر! ای داد
ما تاآخر امسال اینطوری نشیم صلوات!
.
.
.
سلام
شرمنده ام که به اونها هم میگن انسان...
.
.
تو که نمی فهمی بهتر از اونایی
این رسم همان Natural Selection در جامعه دامپرور میباشد که بهترین و قویترین سگها را برای مقابله با گرگ و سایر حیوانات وحشی انتخاب میکرده اند.. البته ظاهر امر به یک نوع تفریح شبیه شده!
به جای اینکارا برن مطالعه کنن بهتر نیست؟
۱- رفتن به فیلم و سالن سیما
۲- رفتن گسترده و ارزان به باشگاه تمرین، شنا، گلف،تنیس، فوتبال و... چه تماشاچی، چه انجام آن
۳-رفتن به رستورانهای ارزان با دوستان با کیفیت مناسب غذا
۴-رفتن به فستیوالها و کنسرت‌ها
۵-رفتن به کافه شاپ‌ها ، کتاب خآنه‌ها با اینترنت مجانی و بدون محدودیت در استفاده
۶- در خانه، اینترنت پر سرعت و دهاه شبکه تلویزینی که اغلب آموزنده است( با استانداردهای فرهنگی خود آنها)
۷- حداقل سالی یک یا دو سفر همه با دوستان
و....
از همه مهمتر مطمئن بودن به اینکه اگر خوب درس بخوانند و زحمت بکشن ، آینده قابل قبولی برا آنها فراهم است...
آیا فکر می‌کنید که دیگر وقتی برای جنگ سگها و یا خروس‌ها باقی می‌ماند؟!.. فقط به پرسید چند سالن سینما در تمام افغانستان دایر است!
واقعا تاسف داره