مدیر کل دفتر اطلاعات، آمار و مهاجرت سازمان ثبت احوال، گفت: سالانه ۴۱۰ هزار فرصت فرزند آوری در میان زنان هرگز ازدواج نکرده ، ۱۰ هزار فرصت در اثر فوت همسر و ۲۰ هزار فرصت بر اثر طلاق از بین می رود.
علی اکبر محزون در گفتگو با مهر، با اشاره به اینکه در بحث جمعیتی از مرحله ثبات خارج شده و به مرحله گذار رسیده ایم، گفت: آمارها نشان می دهد که بحث های تحولات جمعیتی به خصوص ازدواج، طلاق، فرزند آوری و... با مسائل فرهنگی، نگرش افراد به خانواده و بحث سبک های زندگی امروزی گره خورده است.
وی افزود: در بحث های جمعیتی یک گذار داریم یعنی از یک مرحله با ثبات خارج و به مرحله گذار می رسیم و بعد باید منتظر باشیم تحولات که تمام شد دوباره به مرحله ثبات بعدی برگردیم و یک گذار نیز در خانواده وجود دارد بطوری که آمارها نشان می دهد اکنون از حالت ثبات خارج شده ایم.
به گفته مدیر کل دفتر اطلاعات، آمار و مهاجرت سازمان ثبت احوال، جامعه شناسان عنوان می کنند که نه تنها دنیا وارد مرحله گذار خانواده شده بلکه ایران نیز متاسفانه از سال ۸۹ وارد این مرحله شده است. هدف ما این است که به ثبات در خانواده و تعادل برسیم.
وی با اشاره به اینکه با وجود بحث گذار خانواده فرصت هایی وجود دارد که نتیجه آن مثبت خواهد بود، تاکید کرد: وقتی در زمینه فرزند آوری و آسیبهای تک فرزندی به خانواده ها اطلاعات داده می شود؛ آنها در تصمیم خود تجدید نطر می کنند و در نهایت منجر به افزایش فرزندان می شود. فرصتهایی نیز هستند که چنانچه به موقع رسیدگی نشود به فرصت سوزی تبدیل می شوند مانندفرصتها و طرحهایی که هم اکنون وجود دارد و چنانچه دیر اجرایی شود باعث بروز مشکلاتی خواهد شد.
محزون به آخرین سرشماری مرکز آماز ایران اشاره کرد و گفت: تحلیل های انجام شده نشان می دهد که در میان زنان ۱۵ تا ۴۹ سال که پتانسیل بالقوه برای باروری دارند ۶ میلیون و ۶۶۰ هزار نفر هرگز ازدواج نکرده اند و فرصت فرزند آوری ۴۱۰ هزار نوزاد که می توانست از این زنان متولد شود از دست رفته است. این آمارها با محاسبه الگوی فعلی نرخ باروری که ۱.۷ تا ۱.۸ بوده و در حال حاضر زیر سطح جانشینی قرار داریم محاسبه شده است.
وی گفت: ازدواج زنان هرگز ازدواج نکرده در سن باروری، فرصتی است که می تواند با برنامه ریزی های لازم و ارائه تسهیلات و رفع موانع و همچنین مواردی که سیاستهای کلی جمعیت در نظر گرفته شده در زمینه فرزند آوری به بالفعل تبدیل کرد.
مدیر کل دفتر اطلاعات، آمار و مهاجرت سازمان ثبت احوال با اشاره به اینکه سالانه ۱۵۵ هزار طلاق در کشور ثبت می شود که پیشگیری از آن می تواند باعث شود خانواده ها به فرزندآوری روی آورند، تاکید کرد: بر این اساس سالیانه ۱۰ هزار فرصت فرزندآوری به واسطه طلاق هایی که انجام می شود از دست می رود.
وی به بخش دیگری که منجر به عدم فرزند آوری می شود اشاره کرد و گفت: بخشی از ازدواج های دفعات دوم به بعد که بعد از فوت همسر و طلاق انجام می شود هم باعث فرصت سوزی در فرزند آوری می شود.
محزون با تاکید بر اینکه ۳.۴ درصد ازدواج سالانه مردان و ۲.۵ درصد ازدواج سالانه زنان بعد از فوت همسر یا طلاق انجام می شود، اظهار داشت: همچنین مشخص شد که ۳۷۰ هزار زن در سن باروری با فوت همسرخود، ۱۰ هزار فرصت فرزند آوری را از دست داده اند.
وی تاکید کرد: همچنین ۳۴۹ هزار زن در سن ۱۵ تا ۴۹ سالگی که بر سر طلاق همسر خود را از دست داده اند فرصت های فرزندآوری در میان آنها از بین رفته به طوری که براساس آمارها ۲۰ هزار فرصت سالانه تولد در میان این زنان از بین رفته است.
به گفته مدیرکل مطالعات آمار ثبت احوال، در مجموع ۴۴۰ هزار فرصت فرزند آوری و ظرفیت بالقوه ای در اثر زنان هرگز ازدواج نکرده، فوت همسر و طلاق وجود دارد که سالانه از بین می رود.
واقعاً برای کسانی که فرزند به دنیا می آورند مخصوصاً زوج های جوان یا کسانی که دو قلو، سه قلو و یا بیشتر فرزند به دنیا می آورند چه کار امکاناتی فراهم می کنید؟
کدام یک از مخارج سنگین بیمارستان، زایمان، نگهداری بچه، مخارج مهدهای کودک و پیش دبستانی بر عهده دولت می باشد؟
از این که این سوالات پرسیده می شود مخالف بچه آوری نیستم و خیلی علاقه مند هستم. اما نگرانی بزرگ خیلی از خانواده ها از مخارجی سنگین غیر از این مواردی است که نام بردم. می باشد. به عنوان نمونه کارمندان دولتی با دوتا سه بیمه مختلف هنوز پوشش کامل مخارج درمانی و بیمارستانی صورت نمی گیرد. با این وضعیت شما فقط نگران برای کسانی هستید که زندگی شان به هم خورده و شرایط فرزند آوری ندارند پس اینهایی که شرایط آن را دارند هیچ توجهی به آن نمی شود .
شما باید به این مساله که خیلی مهم و حجم بیتشری از جمعت برای فرزندآوری را در اختیار دارند توجه ویژه داشته باشین.
بدبختی اینه که درصد زیادی از کارهای پژوهشی و تصمیم گیری هایی که در مورد مسائل مهم در کشور گرفته می شود سلیقه ای، شخصی و از روی ناآگاهی و بی خبری انجام می گیرد. با این وجود مشکلات هم چنان باقی است و بیشتر و بیشتر می شود.
من امیدی ندارم با توجه به پیشرفتی که در دنیا صورت می گیرد ما به راحتی بتوانیم هم گام با آنها حرکت کنیم چون نمی خواهیم. برای رهایی از مسائل و مشکلاتی از هر نوع یک خواستن و عمل کردن وجود دارد که ما به این دو موضوع کاملاً مصلحتی نگاه می کنیم.
شما هم با من هم نظر هستین؟