روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
در يكي از محافل مذهبي تهران، تعداد معدودي از عزاداران با سبك جديدي به سينه‌زني پرداخته‌اند كه نه تنها هيچ شباهتي به سينه‌زني ندارد بلكه نوعي رقص محسوب مي‌شود!
در فيلمي كه از اين محفل به شبكه‌هاي مجازي راه يافته، فضاي مجلس سياهپوش شده ديده مي‌شود و شعارهاي عزاداري حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام نيز بر ديوارهاي آن نصب گرديده و مداح جلسه اشعاري را با آهنگ خاصي مي‌خواند كه عزاداران منطبق با آن آهنگ در داخل مجلس دايره‌وار به حركت در مي‌آيند و به جاي سينه زدن با بلند كردن يك پا و بردن دست‌ها به بالاي سر و كوبيدن آنها به يكديگر بدن خود را به حركت در مي‌آورند و بعد از يك قدم جلو رفتن هر دو نفر از آنها رو به روي هم قرار مي‌گيرند و دست‌هاي خود را درحالي كه تا جلوي شكم‌هايشان پائين مي‌آورند بار ديگر آنها را به هم مي‌كوبند. اين حركت، در طول مدت باصطلاح عزاداري تكرار مي‌شود و كساني كه اين حركت را انجام ميدهند دايره‌وار در صحنه مي‌چرخند.
به نظر مي‌رسد نظارت بر عزاداريها توسط دستگاه‌هاي ذي‌ربط به منظور جلوگيري از انحراف ضروري است.
یا حسین مظلوم خودت ما را از شر انحراف نجات بده.
بايد فيلمش ديده شه
نمیشه روی همه چی نظارت کرد بعضی موقع ها شعور فردی و اجتماعی باید بالا باشد یا بالا برود
در حرکت آخر دو دست کاملا”کشیده بالای سر رفته و در حالی که پای چپ بصورت خمیده بالا نگه داشته شده دو سنگ به هم زده می شود سپس پای چپ بر روی زمین قرار می گیرد و ضربات مجددا” آغاز می شود.
اين حركت جديدي نيست، همين اثبات مي كنه كه خبرگذاري جمهوري اسلامي اصلا نمي دونه چي به چي هست و الكي دنبال بهانه هست.
براي اطلاعات بيشتر مطلب زير رو بخونيد.
سنگ زنی که با نام های دیگری مانند کَرب زنی(در بعضی از نقاط گیلان و مازندران) و چَق چَقی زنی (نائین و محمدیه استان یزد) بعنوان یکی از مجموعه روش های عزاداری، به شیوه ای گفته می شود که اجرا کنندگان این مراسم درحین خواندن مرثیه در سوگ امام حسین (ع) همراه با ریتم خاص نوحه، با زدن دو تکه چوب دایره ای شکل به یکدیگر همراه با حرکت های همگون و ریتمیک به عزاداری می پردازند. گر چه وجه اشتراک این مراسم در تمامی نقاط استفاده از دو تکه چوبی است که به هم می زنند. اما در اجرا و زمان آن تفاوت های قابل توجهی به چشم می خورد. فلسفه انجام این مراسم بنا به روایات شفاهی موجود در مناطق برگزار کننده، نمادی است از سنگ بر سر زدن به عزای امام حسین(ع) که به مرور زمان چوب جایگزین سنگ شده است. عده ای نیز فلسفه این کار را نمایش و اعتراض گروهی در روز عاشورا در مخالفت با شمر به قصد تاختن اسب بر پیکر امام حسین(ع) می دانند.
http://www.72aref.ir/?p=62227
به کجا میرویم داعشستان
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
در ضمن مثال حضرت موسي و شيوه ارتباط با خدا رو يادتون نره كه خدا به موسي چي گفت...
آسیب شناسی هیاتهای مذهبی
در مورد عزاداری به سبک فوق خواهشمندم دوستانی که این مطلب رو نوشتند اصلا بعد از متوجه شدن مطلب رو پاک نکنند،فقط مقداری توضیح بعد از این مطلب بدهند کافی است:
در این مورد عزاداری که من نیز دقیقا نمیدونم برای کدام منطقه ایران هست ولی نام این عزاداری را سنگ کوبی میگویند که در دوست عزاداران سنگ میباشد و در موقعی که دستت بالای سر و در جلو و پشت سر میباشد به هم میکوبند،خود من این عزاداری را در 28 صفر در حرم مطهر امام رضا علیه السلام دیدم که بعد از آن با این نوع عزاداری آشنا شدم.
با تشکر