«اصل نحس دانستن ماه صفر به واقعه‌ای تاریخی بازمی‌گردد». این را یک کارشناس علوم قرآنی در خصوص «چرایی نحس دانستن ماه صفر» بیان کرده است.
حجت الاسلام محمود اصغرنژاد در گفت‌وگو با «شبستان» پیرامون این واقعه تاریخی می‌گوید: چهار ماه از سال قمری، ماه حرام شمرده می‌شود که عبارتند از رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم. عرب‌ها در این ماه‌ها جنگ و کشتار نمی‌کردند و میان آنها آتش بس برقرار بود. ماه رجب که فاصله‌ای کوتاه بود، هیچ اما این سه ماه دیگر که به صورت متوالی و پشت سر هم قرار دارند موجب می‌شد که بسیاری از کینه‌ها، عداوت‌ها و دشمنی‌های عرب در دل بماند و یکدیگر را به شروع ماه صفر که ماه‌های حرام تمام می‌شد، تهدید می‌کردند و با شروع این ماه، جنگ و خونریزی و بدبختی شروع می‌شد و از این‌روی عرب، ماه صفر را ماه نحس و بدبختی می‌دانست.
وی می‌افزاید: ما اصلا روایتی نداریم که به نحس بودن ماه یا روزی اذعان داشته باشد بلکه بالعکس از نحس شمردن ایام خدا نهی شده است.