فرارو- سوم آذر (24 نوامبر) هم آمد و خبری از "توافق جامع" نیامد. با وجود شش روز مذاکره سخت و فشرده هنوز دود سفیدی از فراز هتل کوبورگ وین برنخاسته است تا به این ترتیب تنها اتفاق محتمل پیش روی مذاکرات "تمدید" یا یک "توافق سیاسی" باشد چرا که دیگر فرصتی برای رسیدن به "توافق جامع" وجود ندارد.
به گزارش فرارو، هفتمین روز مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 با ورود آخرین وزیر خارجه کشورهای عضو گروه 1+5 با دیدارهای دوجانبه و چند جانبه آغاز شد.
وانگ لی، وزیر خارجه چین، آخرین وزیر خارجه ای بود که صبح امروز و در آخرین روز مذاکرات هسته ای ایران و گروه +5 پیش از پایان ضرب الاجل تعیین شده خود را به وین رساند تا از نزدیک در جریان روند مذاکرات قرار گیرد.
یکشنبه شب هم وزرای خارجه کشورهای اروپایی خود را به وین رساندند و در ضیافت شام فیلپ هامون وزیر خارجه انگلیس در سفارت این کشور در وین حضور پیدا کنند و آخرین تحولات مذاکرات را مورد بررسی قرار دهند.
سرگئی لاوروف وزر خارجه روسیه هم صبح دیروز به وین رفت تا به این ترتیب از امروز مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در وین با حضورتمامی وزرای خارجه عضو گروه 1+5 برگزار شود. مذاکراتی که البته در شش روز گذشته هیچ پیشرفتی نداشته است.
البته ممکن است دو طرف در برخی مسائل توانسته باشند به درک مشترک برسند که این در نوع خود پیشرفت محسوب می شود اما اگر مبنا رسیدن به توافق جامع باشد هنوز در این باب پیشرفتی حاصل نشده است.
شکاف میان ایران و گروه 1+5 هنوز پر نشده است و اختلافات همیشگی در مذاکرات پابرجا است. دو طرف در خصوص مسائل اصلی از جمله ظرفیت غنی سازی ایران و سرنوشت تحریم ها هنوز نتوانسته اند به راه حل تازه ای دست پیدا کنند.
اگر چه ممکن است در مورد سایر موضوعات و اختلافات از جمله راکتور آب سنگین اراک و تاسیسات فردو، ابعاد نظارت بر برنامه هسته ای ایران تفاهماتی حاصل شده باشد اما به دلیل آنکه مبنای رسیدن به توافق جامع یا همه یا هیچ است دو طرف هنوز زمان را برای کشیدن سوت پایان مذاکرات مناسب تشخیص نداده اند.
بر همین اساس با حل نشده باقی ماندن اختلافات اصلی میان ایران و گروه 1+5، گزینه های مختلف برای بررسی دو طرف یک به یک روی میز مذاکره قرار گرفت. از اعلام شکست و تعلیق موقت مذاکرات گرفته تا توافق کلی (سیاسی) و تمدید زمان مذاکرات.
دو گزینه نخست یعنی اعلام شکست مذاکرات و یا تعلیق موقت مذاکرات، به دلیل وجود اراده قوی در دو طرف برای استفاده حداکثری از فرصت تاریخی به وجود آمده برای حل و فصل موضوع هسته ای ایران حتی پیش از طرح جدی خود به خود کنار رفت.
بر این اساس در آخرین روز مذاکرات هسته ای در وین تنها دو گزینه پیش روی وزاری خارجه 7 کشور حاضر در وین مانده است که روی آن توافق کنند، یا توافق سیاسی و یا تمدید مذاکرات.
توافق سیاسی، توافق کلی و شفاهی (non paper) است که شامل تمامی موضوعاتی که روی آن اتفاق نظر وجود دارد می شود اما هنوز توافق جامع محسوب نمی شود و موضوعات مورد اختلاف جایی در آن ندارد.
در این توافق دوطرف فرصتی را تعیین می کنند تا در یک بازه زمانی کوتاه مدت، زمینه رسیدن به توافق جامع را فراهم کنند و متن پیش نویس را به رشته تحریر در آوردند. این توافق بر پایه توافق مقدماتی ایران و گروه 1+5 در ژنو3 موسوم به برنامه اقدام مشترک نیز قرار نیز بنا گذاشته شود و به نوعی توافقی جدید خواهد بود.
اما این گزینه را وزیر خارجه چین به محض ورود به وین کنار زد. وانگ لی در بدو ورود به وین درباره مذاکرات هسته ای ایران اعلام کرد که یا باید به توافق جامع رسید یا تمدید مذاکرات. این سخنان حاوی این معنا بود که چین از توافق سیاسی حمایت نخواهد کرد.
بر این اساس با کنار گذاشته شدن گزینه توافق سیاسی توسط چین به نظر می رسد که در آخرین روز مذاکرات تمدید مذاکرات محتمل ترین گزینه است چرا که دیگر در ساعات باقی مانده تا پایان سوم آذر و آخرین روز ضرب الاجل دستیابی به توافق، فرصت نگارش متن توافق جامع وجود ندارد و دو طرف باید این فرصت را در زمان و احتمالا مکان دیگر جستجو کنند.
(فرارو! اینا رو بندازش تو بخش در انتظار بررسی؛ اگه به نظرت توهین آمیز بود بندازش تو بخش غیر قابل انتشار؛ آفرین! )
اگر جز این میکرد باید شک میکردیم