فرارو- شهرت خوانندگان پس از یک مرگ تراژیک، تنها منحصر به مرتضی پاشایی نیست. اول آذرماه سالروز تولد خواننده ای است که مرگ دلخراشش تصنیفی را از او جاودانه کرد که تا امروز شنوندگان مغموم خود را دارد: ایرج بسطامی.
تصنیف «گلپونه ها» با آن شعر غمگینش (من مانده ام تنهای تنها ...) در سال 82 وقتی بر سر زبان ها افتاد که ایرج بسطامی در زلزله بم جانش را به همراه خانواده اش از دست داد. خبر مرگ او به اندازه خود زلزله تکان دهنده و آن وضعیت بحرانی هم بهترین زمینه برای همه گیر شدن آن تصنیف بود.
او از شاگردان طراز اول محمدرضا شجریان بود و از همانجا با هنرمند فقید پرویز مشکاتیان آشنا شد. مرحوم مشکاتیان در خصوص آشنایی اش با او گفته بود: «اولین بار ایرج بسطامی را در خانه محمدرضا شجریان دیدم. من پشت در کلاس آواز استاد شجریان نشسته بودم تا هنرجوها مرا نبینند. از آن جا بود که از صدای بسطامی خیلی خوشم آمد.»
در دوران جدایی میان مشکاتیان و شجریان، ایرج بسطامی بر جای استاد نشست و چهار اثر درخور با مشکاتیان منتشر کرد. تصنیف «وطن من» در اثری به همین نام از سوی یونسکو، سرود ملی اعلام شد و مشکاتیان همراهی بسطامی را در این کار مایه افتخار خود می دانست.
او پس از انتشار چند اثر با آهنگسازانی دیگر، ناگهان همانند پرویز مشکاتیان به انزوا رفت و تا آخر عمرش در شهرستان بم در حالی که از خانواده مرحوم برادرش سرپرستی می کرد در تنهایی و فقر خانه کاهگلی پدری اش زندگی کرد.
كسانی كه صدای بسطامی را در زمان حیات او از نزدیك شنیده بودند معتقدند كه این صدا هنگام ضبط در استودیو بیش از نیمی از مرغوبیتش را از دست می داد و می بایست آن را به صورت زنده و از نزدیك شنید.
آنچه در ادامه می شنوید تصنیف «وطن من» از ساخته های هنرمند فقید پرویز مشکاتیان با صدای مرحوم ایرج بسطامی است.