فرارو- هر قدر کنسرت های سینا سرلک در ایران معدود بوده اما او در انتشار آلبوم رکورد قابل ملاحظه ای دارد: 15 آلبوم در چهار سال. او جزء محدود شاگردان محمدرضا شجریان است که دو سال آموزش صدا سازی دیده است. طی این دو سال او جمله‌بندی‌های تحریری و چگونگی استفاده از قسمتهای مختلف دستگاه صوتی، تکنیکهای «چکشی»، «بلبلی»، «دوتایی»، «تکی»، و تحریرهای «بالارونده» و «مخفی» را فرا گرفته است و پس از آن او شش سال دیگر دستگاه‌ها و ردیف‌های آوازی را آموخته است.
آشنایی سرلک با استاد شجریان بر می گردد به جشنواره موسیقی نواحی در سال 72 که در 11 سالگی در رشته آواز و تنبک به مقام اول رسید. در آنجا توسط مرحوم استاد حاج قربان سلیمانی به استاد شجریان معرفی شد و پس از آن هر هفته سه شنبه ها از الیگودرز به تهران می آمد. شجریان در جلسه اول با او شرط می کند که در صورتی به او آموزش می دهد که موسیقی بختیاری را حفظ کند. سرلک همچنین در تنبک شاگرد جمشید محبی و مرحوم ناصر فرهنگ فر بوده و مدتی نیز نزد کیوان ساکت تار نواخته است.
تجربه های متفاوت او با گروه رومی به سرپرستی پدرام درخشانی نظرات متعدد و بعضا متضادی را بر انگیخته است. فاضل جمشیدی (خواننده) و علیرضا میر علینقی (منتقد) از گرایش او به موسیقی پاپ در آواز انتقاد کرده اند. سرلک اما معتقد است که کارش با استقبال زیادی مواجه شده و گذر زمان نظر مخالفین را تغییر خواهد داد.
در سال 91 او برای اقامتی چهارساله به امریکا سفر کرد اما پس از یک سال نیم به ایران بازگشت. او در این مدت در دانشگاه نبراسکا در مرکز امریکا شهر اوماها، آواز تدریس کرد و در ارتباط با بخش موسیقى این دانشگاه و بخش‌هاى دیگر، به دنبال کارهاى جدید و همکارى براى تولید و اجراى آثارى جدید بود. اما خود گفته است که فضای کاری در آنجا مناسب نبوده و تنها حول محو موسیقی تلفیقی می گشته است.
آنچه در ادامه می بینید اجرای گروه اینک به آهنگسازی حامد فکوری خوانندگی سینا سرلک در تالار وحدت در مهرماه سال 90 است.