فرارو-تنبک نوازی نوین در موسیقی ایرانی قدمت چندانی ندارد اما در همین مدت کوتاه شیوه های نواختن این ساز چنان رشدی داشته است که امروزه صدایی که از این ساز می شنویم با 50 سال گذشه آن قابل مقایسه نیست.
از میان نوازندگان تنبک نام پژمان حدادی هم به واسطه دامنه فعالیت ها و هم به خاطر شیوه نوازندگی اش بیش از سایرین به گوش مخاطبین آشناست. همنوازی او با حسین علیزاده در تور-کنسرت های داخل کشور که این روزها نیز در حال برگزاری است و عضویت در گروه دستان او را بر سر زبانها انداخته است.
آنطور که خود در مصاحبه ای گفته است از همان دوران كودكي (7-6 سالگي) در زير زمين منزل مادربزرگش تمپوي سفالي شكسته‌يي بود كه پوستش هم پاره بود و با پافشاريش، اهل خانه پوست آن را عوض كردند و او ساعت‌ها روي مقوايي در گوشه حياط مي‌نشسته و با اين تمپو براي خودش مي‌نواخته است.
در 10 سالگی نزد اسدالله حجازی (شاگرد استاد حسین تهرانی و نوازنده باسابقه تار) اولین درس های تنبک را فرا می گیرد و پس از دو سال به مدت کوتاهی نزد بهمن رجبی آموخته های خود را گسترش می دهد. با مهاجرت به آمریکا در سن 20- 19 سالگی یادگیری تنبک را از طریق گوش دادن به نوار ادامه می دهد و شنیدن ساز مرحوم ناصر فرهنگ فر نگاهش به تنبک نوازی را دگرگون می کند. آشنایی او با طبلا (ساز کوبه ای هند) دریچه تازه ای از موسیقی تلفیقی را به روی او باز کرد.
همنوازی با حسین علیزاده و عضویت در گروه دستان نقاط عطفی در سابقه تنبک نوازی او محسوب می شوند. آشنایی او با علیزاده در امریکا باعث شد تا او به صورت جدی تری فعالیت های حرفه ای اش را دنبال کند و عضویت در گروه دستان جان تازه‌ای به این گروه داد. اولین اثر دستان پس از ورود حدادی «سه نوازی» نام گرفت که مخاطبین موسیقی نخستین بار صدای تنبک حدادی را در این کار شنیدند.
پژمان حدادی در سال ۲۰۰۰ به همراه بهنام سامانی، رضا سامانی، حکیم لودین، جاوید افسری راد و مرشد مهرگان، ترکیب جدید گروه ساز‌های کوبه‌ای ضربانگ را که پیش از آن با حضور مرتضی اعیان و سیاوش یزدانی فرد فعالیّت داشت و به دلیل مهاجرت اعضای گروه برای مدتی فعال نبود را تشکیل داد که حاصل آن اجراهای بیشماری در اروپا، آمریکا، هنگ کنگ، و بسیاری از فستیوال‌های موسیقی معتبر جهانی بود.
آنچه در ادامه می بینید قطعه ترکمن با ساز شورانگیز توسط حسین علیزاده است که پژمان حدادی او را با تنبک همراهی کرده است. این اجرا در سال گذشته در تبریز ضبط شده است.