فرارو- هفته اول لیگ؛ پرسپولیس با ارائه یک نمایش ضعیف مقابل نفت تهران متوقف میشود اما علی دایی در کنفرانس بعد از بازی، داور را عامل اصلی از دست رفتن 3 امتیاز میداند. ظاهرا اعتراض به داوری تبدیل به ابزاری برای توجیه ضعف فنی مربیان در فوتبال ایران شده است.
به گزارش سرویس ورزشی فرارو، علی دایی را همه با اعتراضهایش میشناسند و این که هیچ وقت زیر بار قبول اشتباهات فنی و تاکتیکی خود نمیرود. در دایره فکری آقای گل فوتبال جهان، مردان سیاهپوش مستطیل سبز اصلیترین نقش را در عدم کسب نتیجه تیمهای تحت هدایت او دارند.
اما در دو سال اخیر این اتفاق تنها منحصر به دایی نیست. امیر قلعهنویی هفته گذشته با نتیجه سنگین 3 بر یک مقابل زردپوشان اصفهانی شکست خورد. خط دفاع این تیم عملکردی شبیه به فاجعه داشت و خط هافبک آبیپوشان حتی یک موقعیت خطرناک روی دروازه سپاهان ایجاد نکرد. مهاجمان استقلال نیز عملا فرصتی جدی برای تهدید دروازه شهاب گردان نداشتند. با این حال سرمربی این تیم در نشست خبری، محوریت صحبتهای خود را بر روی عملکرد علیرضا فغانی قرار داد و حتی با طعنه گفت: «ما مربیان باید لال شویم.»
قلعهنویی در حالی این صحبت را انجام داد که به زعم تمامی کارشناسان و حتی پیشکسوتان استقلال حتی اگر آن پنالتی مشکوک برای سپاهان گرفته نمیشد باز هم استقلال نمیتوانست برنده از زمین خارج شود.
در فصل گذشته تنها مربی لیگ برتری که هیچ گاه به داوری اعتراض نکرد، حسین فرکی بود. مرد آرام نیمکت فولاد حتی در اوج بحران داوری لیگ سیزدهم و روزهای پرالتهاب بعد از محرومیت محسن قهرمانی باز هم ترجیح میداد داوران را متهم نکند و در نهایت توانست جام قهرمانی را نیز بالای سر ببرد.
اما مربیان علمگرایی چون مجید جلالی و منصور ابراهیمزاده که از لحاظ فنی و تئوری فوتبال وضعیت بهتری نسبت به همتایان خود در لیگ برتر دارند نیز از اشتباهات داوری به عنوان دستاویزی برای توجیه شکستها و ناکامی خود استفاده میکردند.
جام جهانی 2014 برزیل به جرأت ضعیفترین داوری تاریخ معتبرترین تورنمنت فوتبالی جهان را داشت. اشتباهات فاحش از همان دیدار افتتاحیه آغاز شد و حتی در نتیجه چند بازی، تأثیر مستقیم گذاشت. تیم ملی کرواسی با اشتباه فاجعهبار یوئیچی نیشیمورا مقابل برزیل شکست خورد و با همین سوت تأثیرگذار از صعود به دور بعد باز ماند.
با این حال نیکو کواچ در کنفرانس خبری بعد از بازی گفت: «به نظر من برزیل نیاز به کمک داور ندارد. آنها تیم قدرتمندی هستند و من بار دیگر تاکید میکنم که نمیخواهم داور را مقصر این باخت بدانم.»
اما جو سنگین فوتبال ایران علیه داوری که محسن ترکی و سعید مظفریزاده، دو داور برتر لیگ را مجبور به خداحافظی کرد باعث شده مربیان خارجی نیز به خود این اجازه را بدهند که درباره داوران نظر بدهند و انگشت اتهام خود را به سوی آنها بگیرند.
دراگان اسکوچیچ که جزو مربیان موفق حاضر در لیگ ایران بوده در فصل قبل بارها علیه داوری مصاحبه کرد و مدعی شد قاضیان میدان، چندین امتیاز را از تیم او گرفتهاند. زلاتکو کرانچار که تحول فنی عظیمی در سپاهان ایجاد کرده و این تیم را قهرمان لیگ برتر نیز کرده برخلاف روزهای ابتدایی، حالا علیه داوران مصاحبه میکند.
کارلوس کیروش بدون شک جزو مربیان صاحب سبک و با کلاس بالای جهانی است که کارنامه او نیازی به بازگو کردن ندارد. او در اولین روزهای حضور در ایران همانند دوران فعالیتش در اروپا با داوران و حتی رسانهها برخوردی محترمانه و حرفهای داشت اما این فضا او را نیز تغییر داده تا جایی که در بازی مقابل آرژانتین و بعد از صحنه مشکوک به خطا که روی اشکان دژاگه اتفاق افتاد، شدیدترین اعتراضات را انجام داد.
کیروش در دیدار مقابل کره جنوبی در مسابقات مقدماتی جامجهانی 2014 به دلیل همین اعتراضات از کنار زمین اخراج شد و بعد از بازی صراحتا اعلام کرد که این کار حربهای برای تأثیر گذاشتن روی تصمیمات داور بوده است. موضوعی که نشان میدهد او نیز به فضای فوتبال ایران خو گرفته و خود را با آن وفق داده است.
در این که داوری ایران سیری نزولی داشته و مردان سیاهپوش اشتباهات تأثیرگذاری به خصوص در فصل گذشته داشتهاند غیرقابل انکار است. وضعیت به قدری وخیم است که برای قضاوت در دربی هفتاد و نهم پایتخت به غیر از علیرضا فغانی، هیچ گزینه طراز اول دیگری وجود ندارد اما اعتراضات مربیان عملا تبدیل به ابزاری برای فرافکنی و توجیه ضعفهای فنی خود شده است. از سوی دیگر این اعتراضات ناخودآگاه بر روی داوران تأثیر میگذارد و آنها بیآنکه بخواهند در دیدارهای بعدی تیم مربی معترض بااحتیاط سوت میزنند. احتیاطی که گاهی به سوتهای جانبدارانه برای همان مربی بدل میشود.
شرفی: همه دستشان در جیب یکدیگر است!
اصغر شرفی ریشه این مشکل را در ساختار فوتبال ایران میداند و معتقد است که این مسئله فراتر از چیزی است که در ظاهر دیده میشود. این مربی سابق فوتبال در این باره به فرارو میگوید: «در این فوتبال کدام چیز سر جای خود قرار دارد که ما بخواهیم از داوری انتظار داشته باشیم. بازیکنان، مربیان، مدیران و داوران هیچ یک به صورت اصولی رشد نکردهاند و به همین دلیل تفاوت فاحشی با استانداردهای روز دنیا دارند. وقتی فصل گذشته پشتپردههای داوری به آن شکل تا حدودی فاش شد و حتی گفتند که تعدادی از اعضای فدراسیون هم در تبانیها نقش دارند، پس این موضوع نشان میدهد همه دستشان در جیب یکدیگر است!»
شرفی ادامه میدهد: «مربی دیواری کوتاهتر از داور پیدا نمیکند و باخت خود را بر گردن او میاندازد. چون اگر بخواهد از بازیکن، مدیر یا هر کس دیگری چیزی بگوید، طرف مقابل میگوید من هم از تو چیزهایی میدانم و در نتیجه همه کاسهها بر سر داور شکسته میشود.»