اگر ده سال قبل به کسی می‌گفتند روزی خواهد رسید که زاینده رود و دریاچه ارومیه خشک خواهند شد، کسی باور نمی‌کرد. در ایران سرنوشت رود و دریا و دریاچه، سرنوشت تلخی است. زاینده‌رود که خشکید و دریاچه ارومیه هم دیگر آبی ندارد و نوبت به دریای خزر رسیده است اما به گونه‌ای دیگر.
آلودگی‌های ناشی از عملیات اکشتاف و استخراج نفت و گاز، نزدیکی کارخانجات به رودخانه‌ها و ورود فاضلاب‌های تصفیه نشده به دریا، ماهیگیری بی‌رویه، بی‌توجهی مسافران و گردشگران در حفظ محیط زیست و بطور کلی آلودگی‌های صنعتی، کشاورزی، میکروبی و بیولوژیکی به شکلی جدی این دریا را تهدید می‌کند
دیگر خبری از ماهی‌های نزدیک ساحل نیست و تور ماهی‌گیر جای ماهی، زباله صید می‌کند، هر روز بخشی از شن های ساحلی را به منظور پروژه های عمرانی به مکان های دیگر حمل می‌کنند و فاضلاب های شهری از کوتاه ترین مسیر به دریا می‌رسند.
عکس‌ها از : حمیدرضا دستجردی، ایسنا
اين تصاوير ميتوانند بيانگر احساس مردمان يك كشور به وطنشان باشد.
با نشاندادن اين عكسها و عدم حفظ محيط زيست توسط خود مردم ؛وطن دوستي هرچه ايراني در دنيا هست داره زير سوال ميره.
ارمغان ما به آیندگان !!!