سازمان کشورهای صادرکننده نفت(اوپک) در تازه ترین بولتن آماری سالانه خود گزارش داد که ایران در سال 2013 ، هشتمین صادرکننده سازمان اوپک بوده و شش درصد مجموع درآمد این سازمان را به خود اختصاص داده است.
به گزارش ایسنا به نقل از دبیرخانه اوپک، ایران پس از کشورهای عربستان، عراق، امارات، کویت، نیجریه، آنگولا و ونزوئلا، هشتمین صادرکننده بزرگ نفت اوپک در سال 2013 لقب گرفته است.
این درحالی است که درآمد حاصل از صادرات نفت ایران در سال 2013 به 61 میلیارد و 923 میلیون دلار رسیده که شش درصد کل درآمد اوپک در این سال است.
عربستان در سال 2013 با فروش 321 میلیارد و 723 میلیون دلار نفت، 29 درصد مجموع درامد اوپک، امارات با کسب 126 میلیارد و 307 میلیون دلار، 11.5 درصد درآمد اوپک، کویت با کسب 108 میلیارد و 482 میلیون دلار، 9.9 درصد، عراق با 89 میلیارد و 402 میلیون دلار هشت درصد کل درآمد اوپک را به خود اختصاص داده اند.
در این فهرست پس از عراق، نیجریه با صادرات 89 میلیارد و 314 میلیون دلار نفت در رده پنجم بزرگترین صادرکنندگان اوپک، ونزوئلا با فروش 85 میلیارد و 861 میلیون دلار در رده ششم، آنگولا با صادرات 67 میلیارد و 829 میلیون دلار در رده هفتم، قطر با صادرات 62 میلیارد و 519 میلیون دلار در رده هشتم قرار دارند و ایران نیز با کسب 61 میلیارد و 923 میلیون دلار در رده نهم درآمدهای بزرگترین صادرکنندگان اوپک قرار گرفته است.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت در گزارش خود افزود که تحریمها درآمد نفتی ایران را طی دو سال گذشته تقریبا نصف کرده است.
ایران قبل از شروع تحریمها، در سال 2012 با کسب 101 میلیارد و 468 میلیون دلار چهارمین صادرکننده بزرگ اوپک، در سال 2011 با فروش 114 میلیارد و 751 میلیون دلار دومین صادرکننده اوپک و در سال 2010 با فروش 72 میلیارد و 221 میلیون دلار سومین صادرکننده اوپک بود.
ایران طی شش ماه گذشته در حال گفتوگو با قدرتهای جهانی برای رسیدن به یک توافقنامه نهایی درباره برنامه هستهای خود بوده است، اما به رغم امضای توافق موقت در ماه نوامبر، دو طرف هنوز موفق به برطرف کردن اختلافات خود نشدهاند.
در عین حال شاید جواب بدی کشور های دیگه از حوزه های مشترک بیشتر از ما بهره برداری می کنند. باید بگم این 6 درصد کاملا حوزه های مشترک رو پوشش میده و حتی بسیار هم فراتر میره
درضمن برداشت بیش از حد و با سرعت کشورهای عربی باعث شده حوزه هاشون کور بشن
اگر خوب بود آمریکا و چین می تونستند تو صدر صادرکننده ها قرار بگیرند ولی اونها همون سالهای ابتدایی قرن نفت یعنی سال 1911 در چاههاشونو بستند.
ما بالاخره می بایست از یه جایی شروع می کردیم و منابع دیگری غیر از نفت بخصوص منابع مالیاتی پیدا کنیم.
این حتی به شفافیت اقتصادی و جلوگیری از فساد هم منجر میشه
بنابراین نه تنها جای نگرانی بلکه جای خوشحالی و صد البته کار و زحمت زیاد داره
چرا همه چیز رو با عینک سیاسی میبینید عملکرد اقای زنگنه تو این 11ماه منفی بوده کارکنان مناطق عملیاتی هم از ایشون سابقه خوبی در رابطه با مدیریت منابع انسانی در ذهن ندارند