مردی که در پی
اختلاف مالی با برادرش او را با هفت‌گلوله به قتل رسانده است، وقتی پای
میز محاکمه رفت از اولیای‌‌دم درخواست بخشش نکرد تا هرچه زودتر قصاص شود.
به گزارش خبرنگار ما، جلسه رسیدگی به این پرونده صبح دیروز با خواندن
کیفرخواست توسط نماینده دادستان در شعبه113 دادگاه کیفری استان تهران به
ریاست قاضی حسین اصغرزاده برگزار شد. نماینده دادستان گفت: متهم که رامین
نام دارد 28شهریور سال گذشته برادرش سعید را با شلیک هفت‌گلوله به قتل
رساند. وی بلافاصله بعد از شلیک بازداشت شد و در بازجویی‌ها به قتل اعتراف
کرد. با توجه به گفته‌های مقرون به واقع متهم، بازسازی صحنه جرم، کشف
آلت‌قتاله و همچنین دیگر مدارک ارایه‌شده از سوی دادسرا و شواهد موجود در
پرونده، درخواست صدور حکم قانونی را دارم. ضمن اینکه تاکید می‌کنم متهم
سوابقی نیز دارد.
در ادامه فرزندان مقتول در جایگاه حاضر شدند و درخواست قصاص کردند. آنها
گفتند به هیچ‌وجه حاضر به گذشت نیستند. پسر بزرگ مقتول گفت: «عمویم رامین
هیچ مشکلی با پدرم نداشت. پدرم با عمه‌ام اختلاف داشت. ما حاضر به گذشت
نیستیم.»
سپس متهم در جایگاه قرار گرفت. او گفت: «اتهام قتل را قبول دارم و هرچه در
دادسرا گفته‌ام درست است. من خارج از کشور زندگی می‌کردم. سال 72 به ایران
آمدم. برادرم به من کمک کرد خانه بخرم. او آپارتمانی برایم خریداری کرد،
دو میلیون‌تومان از پول را پدرم و شش‌میلیون‌تومان را هم برادرم داد.
همچنین همسر برادرم کمک کرد من ازدواج کنم. سعید را دوست داشتم و مشکلی با
هم نداشتیم تا اینکه متوجه شدم برادرم آپارتمانی که پنج‌میلیون‌تومان ارزش
دارد با من هشت‌میلیون‌تومان حساب کرده است. سر این موضوع با هم اختلاف
پیدا کردیم. مدتی بعد برادرم به من گفت آپارتمانش را خالی کنم. جایی نداشتم
بروم گفت به من ربطی ندارد برو در قبرستان چادر بزن باید خانه من را خالی
کنی. می‌گفت خانه را لازم دارد. با او صحبت و التماس کردم خانه را از من
نگیرد. وضعیت بدی داشتم اختلافات ادامه داشت. در این مدت برادرم با کد
اقتصادی من فرش‌های زیادی فروخته بود و من به دارایی خیلی بدهکار شده
بودم. آنقدر وضعیتم بد شده بود که مرتب به اداره دارایی و دادسراها
رفت‌و‌آمد داشتم. برادرم زیر بار نمی‌رفت و پول را نمی‌داد. خودم هم
فرش‌فروشی داشتم هرچه درمی‌آوردم باید برای بدهی می‌دادم. رفت‌و‌آمد به
دادسرا و دارایی کلافه‌ام کرده بود. به برادرم می‌گفتم باید خودت این
بدهی را بدهی اما زیربار نمی‌رفت و چون کد اقتصادی هم برای من بود پای
خودم گیر بود. هر روز بیشتر از روز قبل در این وضعیت بد فرو می‌رفتم. همین
هم باعث شد تصمیم نادرستی بگیرم.»
متهم درباره قتل گفت: «مدتی قبل از این حادثه متوجه شدم برادرم در ماشینش
سلاح دارد. آن را به همراه چند فشنگ از داشبورد برداشتم و جایی دفن کردم.
وقتی درگیری و اختلاف من و برادرم بالا گرفت از شدت ناراحتی سلاح را از
جایی که دفن کرده بودم بیرون آوردم. روز حادثه با سلاح سراغ برادرم رفتم.
او در ماشین نشسته بود بعد از اینکه با هم بحث کردیم خواستم شیشه ماشین را
با شلیک گلوله خرد کنم و او را بترسانم دستم را که روی ماشه گذاشتم هفت
گلوله شلیک شد و برادرم جانش را از دست داد.»
متهم در ادامه گفت: فرزندان برادرم از اختلاف من و پدرشان خبر داشتند.
آنها می‌دانند چقدر گرفتار شده بودم ضمن اینکه برادر دیگری هم دارم که مرا
تحریک می‌کرد. می‌دانست با سعید اختلاف دارم. کار به جایی رسیده بود که
سعید از من شکایت کرده و به خاطر اینکه در آن آپارتمان زندگی می‌کردم از من
اجرت‌المثل خواسته بود چون خانه به نام او بود نه من. با همه اختلافاتی
که با هم داشتیم برادرم را دوست داشتم و نمی‌خواستم او را از دست بدهم و به
خاطر اتفاقی که افتاده است خیلی ناراحت هستم.
متهم حاضر نشد از فرزندان برادرش درخواست بخشش کند و گفت: در زندان عذاب
زیادی می‌کشم، وجدانم یک لحظه من را راحت نمی‌گذارد. وقتی آنقدر زجر می‌کشم
چرا باید درخواست بخشش کنم؟ بهترین راه این است که هرچه زودتر حکم قصاص
اجرا شود تا راحت شوم. من خودم به اجرای حکم راضی هستم و به فرزندان برادرم
هم حق می‌دهم که از دستم ناراحت باشند و حاضر به گذشت از خون پدرشان
نباشند. بنا بر این گزارش هیات قضات بعد از پایان دفاعیات متهم و
وکیل‌مدافع او برای صدور رای دادگاه وارد شور شدند.