کتاب "شاملویی که من می‌شناختم” نوشته محمد محمد علی با همکاری انتشارات کتابسرای تندیس منتشر شد.
به گزارش نخستان، شاملویی که من می‌شناختم، شامل گفت و گوهای محمد محمد علی با شاملو و همچنین نوشته‌هایی از شاملو برای محمد علی است.
این کتاب بخش‌هایی چون: «شاملویی که من می‌شناختم»، «شاملویی که دیگران می‌شناختند»، «بار دیگر شاملویی که من می‌شناختم»، «مقدمه اول بر دریچه‌ای گشوده بر ادبیات امروز ایران»، «من این‌جایی هستم، چراغم در این خانه می‌سوزد»، «گزین‌گویه‌های احمد شاملو در گفت‌وگو با محمد محمدعلی»، «متن جامانده»، «زندگی‌نامه احمد شاملو»، «باز هم شاملویی که من می‌شناختم» و «عکس‌ها»، را در شامل شده است.
محمدعلی در بخشی از یادداشت خود نوشته است:
تلخ‌ترین شعرهای احمد شاملو از دل ترس‌ها و وحشت‌ها بیرون آمدند و به تحسین زندگی و ستایش هستی ایستاد. به خوانندگانش تسکینی نداد چرا که در پی به هم ریختن و آشفتن و بیدار کردنشان بود. شعر برای او ماجراجویی جذابی بود در اقلیم‌های جدید. برخورد شجاعانه‌اش با زبان، او را به اعماق می‌برد. با ادبیات قرن بیستم زندگی می‌کرد و هرگز به تکرار خود نیندیشید. برای نیما احترام قائل بود، ولی هرگز راه و روش او را در شعر الگوی خود قرار نداد. چه اشعاری که خوب سروده شده‌اند، دیگر نیازی به تکرارشان نیست. او از اینجا آموخت که ادبیات ماندگار وجهی انتقادی و پرخاشگر دارد.