فرارو- اولین شکست تاریخ اروگوئه برابر کاستاریکا با تلخ‌ترین شکست این تیم همراه شد؛ اروگوئه که پیش از در 8 بازی‌اش برابر کاستاریکا 6 پیروزی و 2 تساوی در کارنامه داشت فکرش را هم نمی‌کرد که بازیکنان گمنام کاستاریکا موی دماغش شوند.
حتی وقتی در نیمه اول کاوانی اروگوئه را از روی تقطه پنالتی پیش انداخت، تصور هم‌تیمی‌هایش این بود که این آغازی برای یک برد پر گل است.
اما با شروع نیمه دوم سناریو فرق کرد، ابتدا کمپل در دقیقه 54 کار را به تساوی کشاند و بعد هم دوارته و اونیا در دقایق 57 و 84 دو گل دیگر زدند تا کاستاریکا به چیزی که استحقاقش را داشت برسد.
کاستاریکا با این برتری در گروه مرگ خودش را در حد یک مدعی معرفی کرد.
پیش از شروع جام وقتی اسم تیم‌ها مشخص شد، حتی خوش‌بین‌ترین هواداران کاستاریکا هم فکرش را نمی‌کرد که روزی تیمش در گروهی که به غیر از اروگوئه انگلیس و ایتالیا هم قرار داشته باشد، شانسی برای به دست آوردن امتیاز داشته باشد.
با این حال هم‌تیمی‌های کمپل از جذابیت پنهان فوتبال استفاده کردند و با تحمیل شکست سنگین 3 بر 1 بر اروگوئه راه را برای رویاپردازی شاگردان اسکار تابارس بستند؛ تابارسی که شاید حالا افسوس این را بخورد که ای کاش ریسک کرده بود و سوارس را به ترکیب تیمش فرستاده بود.