چند روز پیش زمانی که خبر درگذشت محمدرضا لطفی قلب و روحمان را آزرده کرده بود، اتفاق تلخ دیگری برای موسیقی افتاد، اما ما نفهمیدیم و شاید خیلی از ما از این خبر ساده گذشتیم.
به گزارش ایسنا، در یکی از روزهای اردیبهشت یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان پیشتاز در زمینه موسیقی مدرن خیلی بی‌سر و صدا موسیقی را تنها گذاشت.
«عطاالله خرم»، آهنگساز پرکار و آفریننده ملودی‌های جاودانه ایرانی به علت بیماری سرطان چند روز پیش از درگذشت «محمدرضا لطفی» چشم از جهان فرو بست.
عطاالله خرم، نوازنده ویلن و آهنگساز در سال ۱۳۰۵ در تبریز چشم به جهان گشود. چندی گذشت و او به همراه خانواده به رضاییه «ارومیه» کوچ کرد. مقداری نواختن سازهای موسیقی را در آن دیار فرا گرفت و سپس سوی پایتخت رهسپار شد و نزد ابوالحسن صبا موسیقی کلاسیک ایرانی را فراگرفت و نزد «روبن گریگوریان» سازهای مدرن را آموخت.
او نزدیک به ۴۰۰ آهنگ در ایران برای شمار زیادی از هنرمندان ایرانی ساخت و سابقه همکاری با محمدرضا شجریان را نیز داشت که البته بسیاری از این آثار امروزه از رایو و تلویزیون ایران پخش می‌شوند و بیادگار برای ما مانده‌اند.
او علاوه‌بر آهنگ‌های بیشماری که ساخت، در کار سینما و نیز به ویژه در ساختن آگهی بازرگانی بسیار پرکار بود.
بیشتر کارهای او با ویگن دردریان اجرا شدند و دوستی استوار و ریشه‌داری بین آن دو سر گرفت که تا پایان عمر دوام یافت. آهنگ «شادوماد» از آهنگ‌های به‌یادمانی ویگن دردریان و تنظیم عطاالله خرم است که بر روی ملودی فولکلوریک محلی با کلامی از سیروس آرین پور همراه شد و تا امروز بر سر زبان‌هاست.
عطاالله خرم همچنین چندین آهنگ برای ایرج خواجه‌امیری ساخت. آهنگ «لاله و گل» با سروده بهادر یگانه از کارهای به‌یاد ماندنی از این سه هنرمند است.
در زمره آثار او می‌توان از «بارون بارونه»، «لاله و گل»، «مهتاب»، «دو کبوتر»، «کجاوه» و نیز ترانه «پرستو» با صدای منوجهر سخایی یاد کرد. خرم مدت‌ها رهبر ارکستر جاز رادیو ایران بود.
وی سال‌های پیش از مرگ را در لس‌آنجلس زندگی می‌کرد و نیز چند جلد کتاب (گلستان موسیقی و همچنین ردیف‌های موسیقی ایرانی) در مورد تاریخ موسیقی ایران منتشر کرد.
عطاالله خرم سرانجام در سن ۸۷ سالگی بر روی تخت بیمارستان در حالیکه از بیماری سرطان رنج می‌برد، از دنیا رفت.