فرارو- محمدرضا لطفی - نوازنده‌ی پیشکسوت تار صبح روز جمعه، 12 اردیبهشت‌ماه از دنیا رفت.
این هنرمند که مدتی بود با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کرد، بامداد روز جمعه 12 اردیبهشت‌ماه در سن 68 سالگی و در بیمارستان پارس دار فانی را وداع گفت.
محمدرضا لطفی، در سال ۱۳۲۵ در گرگان زاده شد، تحصیلات عمومی خود را در همان شهر گذراند، در سر آغاز جوانی به تهران آمد و نخست در هنرستان شبانه موسیقی به فراگیری نواختن تار پرداخت. او از استادان خود در هنرستان، علی اکبر شهنازی و حبیب‌آلله صالحی ردیف آقا حسینقلی را آموخت و از سوی دیگر با مبانی موسیقی علمی و نظرات موسیقیدانان نوآور آشنا شد.
لطفی سپس از هنرستان شبانه به هنرستان روزانه نیز راه پیدا کرد و در ارکستر صبا که زیر نظر "حسین دهلوی" اداره می‌شد، به عنوان نوازنده تار به کار پرداخت. بعد از آن او با ردیف شناس معروف، عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف‌های آوازی و تصنیف‌های قدیمی در حافظه مانده او را فراگرفت.
لطفی از دو استاد سنتی و مدرن: "نورعلی خان برومند" و "محمد تقی مسعودیه" درس گرفت و بعد در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی به کار پرداخت و همزمان نزد "سعید هرمزی" سه تار نوازی خود را پیش برد.
لطفی از سال ۱۳۵۱ در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران، به کار پژوهشی در زمینه موسیقی بومی ایران پرداخت و از سال ۱۳۵۳، به عضویت هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا در آمد و یک دو سالی بعد گروه موسیقی "شیدا" را بنیاد نهاد.
حسین علیزاده و محمدرضا لطفی از بنیانگذاران گروه هنری چاووش در اوایل انقلاب ایران بودند.
او به یاری همین گروه و به یاری خوانندگانی چون محمد رضا شجریان و شهرام ناظری توانست آفریده‌های خود را آن گونه که می‌خواست به اجرا درآورد.
لطفی در سال‌های پس از انقلاب با گرد هم آوردن و همکاری شماری از نوازندگان گروه‌های "شیدا" و " عارف" گروه تازه‌ای را با عنوان "چاووش" بنیان نهاد، ولی سرانجام چون بسیاری از موسیقیدانان شرایط تازه کار و زندگی را تاب نیاورد و چند سال بعد در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت و گروه فرهنگی شیدا را تاسیس کرد و فعالیت هنری اش را در آنجا ادامه داد.
او بعد از سالها دوری، در سال 84 دوباره به ایران بازگشت و تا زمان درگذشتش در مکتب خانه میرزا عبدالله به تدریس علاقه مندان موسیقی و برگزاری کنسرت مشغول شد. در زیر تعدادی از عکس های آلبوم زندگی این استاد برجسته موسیقی را مرور می کنیم.
محمدرضا لطفی در سنین جوانی
محمدرضا لطفی در دهه 50
اجرای محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگفر در جشن هنر شیراز، 1355
محمدرضا لطفی و حسین علیزاده
ارشد طهماسبی، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده
محمدرضا لطفی در کنار شهرام ناظری، محمدرضا شجریان و خانواده کامکار
محمدرضا لطفی و حسین علیزاده
محمدرضا لطفی در کنار هوشنگ ابتهاج
هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان
محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی
حسین عمومی، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، محمد قوی حلم، همایون خسروی
محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار
محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار در سال های پایانی عمرش
محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سنتور
محمدرضا لطفی در حال نوازندگی پیانو
محمدرضا لطفی در حال نوازندگی نی
محمدرضا لطفی در حال نواختن چنگ
محمدرضا لطفی در دفتر کارش در مکتب خانه میرزا عبدالله
دیدار محمدرضا لطفی، محمدرضاشجریان و حسین علیزاده در تیرماه 89
محمدرضا لطفی و هوشنگ ابتهاج
یکی از آخرین کنسرت های لطفی در مرداد 92 در کرمان
یکی از آخرین کنسرت های محمدرضا لطفی
محمدرضا لطفی آهنگساز و نوازنده ایرانی
دویه روزی قفسی ساخته انداز بدنم
ای خوش آن روز
که پرواز کنم تا بردوست
به امیدسرکویش،پروبالی بزنم.
لطفی متعلق به باغ ملکون بود وبه آنجا رفت که درآرامش بسرببرد.
روحش شاد ویادش گرامی باد
روحت شاد استاد عزیز
چند امامی هستی؟
امروز روز شهادت امام دهم شیعیان بود
دریغ از یک تسلیت
یه نوار مشکی
واقعا متاسفم برات
خدابیامرزدت مرد بزرگ
اشک اشک و اشک در فراع آن زخمه ها
:-(
http://musiceiranian.ir/53022-shajarian-148.html
من آمدم به امیدت تو هم خدایی کن
به بوی دلکش زلفت که این گره بگشای
دل گرفته ما بین و دلگشایی کن
دلی چو آینه دارمپ نهاده بر سر دست
ببین به گوشه چشمی و خود نمایی کن
ز روزگار میاموز رسم بی وفایی را
خدای را که دگر ترک بی وفایی کن
بلای کینه دشمن کشیده ام ای دوست
تو نیز با دل من طاقت آزمایی کن
شکایت شب هجران که میتواند گفت
حکایت دل ما با نی کسایی کن
بگو به حضرت استاد ما به یاد توایم
تو نیز یادی از آن عهد آشنای کن
نوای مجلس عشاق نغمه دل ماست
بیا و با غزل سایه هم نوایی کن
ولی خیلی زود داغون شد.
68 سال سنی نیست.
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف می سازد و باز بر زمین میزندش
http://musiceiranian.ir/53022-shajarian-148.html
صدا وسیمای ضرغامی دیشب حتی اشاره هم در خبر ساعت 22 نکرد
هنرمندان این مملکت و عاشقان هنر و ادب فارسی عزادارند
محمدرضا لطفی منو به یاد کنده کاری سربازان هخامنشی تو تخت جمشید میندازه. فکر می کنم به هم شبیهن!
حالا نمیدونیم مقصر نشناختن ما کیه شما یا ما ؟
عاقلان نقطه پرگار وجودند، ولی //
عشق داند که در این دایره سرگردانند
ولی تا کی وقتی یکی میمیره آلبوم عکس میزارین، گفتگوی منتشر نشده میزارین، آلبوم خصوصی میزارین، حرفهاش و منتشر میکنین...بابا تا زنده است مگه چی میشه...
گریه و قطرات اشک
گریه و قطرات اشک
گریه و قطرات اشک
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
چرا لطفی باید حدود 30 سال از بهترین دورانی که می تونست کلی کار انجام بده توی آمریکا زندگی کنه و آخر عمرش برگرده وطن؟
چند سال هست که استاد شجریان در ایران کنسرت نداشته یا آلبوم جدیدی بیرون نداده؟
همین هفته پیش بود که خبر ممنوع الکاری ایرج چاپ شد.
من ز بی همنفسی ناله به دل می شکنم
عجیب دلم گرفته ...
روحت شاد بزرگمرد
صد بوسه ز مهر بر جبین میزندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
میسازد و باز بر زمین میزندش