چرا سفر می‌کنیم؟ با چه کسانی سفر می‌کنیم؟ و... ما باید پیش از سفر پاسخ‌های خوبی برای هر کدام از این پرسش‌ها داشته باشیم، زیرا به ما کمک می‌کند بهترین انتخاب، بیشترین بهره‌مندی پس از سفر، بالاترین میزان رضایت وپس از آن بیشترین بازده کاری را داشته باشیم.
در ادبیات، ضرب‌المثل‌ها، قصه‌ها و نقل قول‌های ما بسیار به اهمیت سفر اشاره شده است و بسیاری از بزرگان ما تمامی دوره عمر خود را در سفر سپری کرده‌اند، اما این روزها سفر دیگر تنها به‌منظور تجربه اندوزی نیست بلکه به دلایل دیگری از جمله سپری کردن اوقات فراغت و لذت بردن از زندگی و... نیز هست، اما چرا ما سفر می‌کنیم؟ چرا در خانه استراحت نمی‌کنیم؟ چه چیزی را در سفر جست‌وجو می‌کنیم که در محیط زندگی‌مان نمی‌توانیم بیابیم. آیا به دنبال تغییر هستیم یا آگاهی یا شاید هم نشاط حاصل از این دو. برقراری روابط جدید می‌تواند دلیل دیگری برای سفر باشد. عکاسی، وقت‌گذرانی، شادی حاصل از همسفری با دوستان و تمامی اینها و بسیاری دیگر می‌تواند دلایل خوبی برای سفر باشد.
اما اگر همین سفر آگاهانه و با شناخت و اطلاعات لازم انتخاب نشود می‌تواند آثار عکس و سوئی در پی داشته باشد، و تبدیل به خاطره‌ای ناخوشایند از تجربه‌ای تلخ شود. بدیهی است هرگونه سفری، روش‌ها و دانسته‌های خود را می‌طلبد که در جایگاه خود بسیار با اهمیت است.
نکته حائز اهمیت دیگر دگرگونی حاصل از سفر است. ما در سفر یاد می‌گیریم چگونه در شرایط پیش‌بینی‌نشده بهترین تصمیم را بگیریم. چگونه از لحظاتی که دیگر تکرار نمی‌شود بیشترین استفاده را بکنیم. چطور هم در لحظه حضور داشته باشیم و لذت ببریم و هم شرایط خوشی دیگران را فراهم کنیم.
جدا از شرایط ذهنی که باید برای سفر مهیا شود، مطمئنا این سفر میسر نخواهد شد مگر با استفاده از امکانات مدرن امروزی که مهم‌ترین آن وسایل حمل و نقل است، اما همین امکان که ما را به جهان پیوند می‌زند هم می‌تواند مواقعی دلیل اصلی ناگواری‌های بسیاری شود که کمترین آن، خراب شدن ماشین در جاده است. حال در این شرایط می‌توان رفتارهای متفاوتی داشت؛ می‌توان با راننده ماشین به شدت برخورد کرد که چرا تمهیدات لازم را در نظر نگرفته؟ چرا ماشین را قبلا تعمیر نکرده ؟ و الی آخر. از سوی دیگرمی‌شود از اینکه امکان پیاده شدن و استراحت کردن فراهم شده، لذت برد. با دقت بیشتری به محیط پیرامون نگاه کرد و به‌رغم آنکه شرایط شاید به نفع ما به نظر نرسد مقهور آن نشد.
پس از حمل و نقل، مهم‌ترین بخش سفر محل اقامت است. این محل اقامت بسته به نوع سفر می‌تواند از هتل گرفته تا خانه‌های محلی و کمپینگ باشد و در هر کدام از این مراکز اقامتی می‌توان شرایط متفاوتی را تجربه کرد. با توجه به شرایط چهار فصل کشور ما بسیاری از شهرها و در نتیجه مراکز اقامتی تنها در 2 ماه یا تا چهار ماه در سال پذیرای گردشگران و در نتیجه در مابقی فصول این مراکز کاملا بدون استفاده هستند و بدیهی است امکانات مناسبی در حد مراکز که تقریبا همیشه فعال هستند نداشته باشند. حال ما می‌توانیم اگر چیزی مطابق میل ما نبود پیوسته شرایط را برای مسوولان آن مرکز سخت‌تر کنیم و همینطور همسفرانمان را درگیر این موضوع کنیم وهم می‌توانیم شرایط جدید را به نحو شایسته‌ای مدیریت کنیم که به همه از جمله خودمان خوش بگذرد.
البته تمام آنچه گفته شد به معنای رفع مسوولیت از مثلا واحد حمل و نقل سفر یا اقامتگاه‌ها یا... برای ارائه خدمات در حد استاندارد نیست، مطمئنا همیشه وضعیت مطلوب و درست، تلاش برای ارائه بهترین خدمات مطابق وعده‌هایی است که داده شده و گردشگر بر اساس آن برنامه‌ریزی می‌کند، در واقع در این یادداشت نیز با فرض و اصل گرفتن چنین موضوعی نوشته شده است، اما عکس‌العمل‌ها در شرایط پیش‌بینی نشده، شیرینی‌های غافلگیرانه‌ای را نصیب ما می‌کنند که بخش جدایی‌ناپذیر سفر است.
*یاسمن کاشیان راهنمای تور