فرارو- یک استاد دانشگاه گفت: «اگرچه کارگر با افزایش ساعات کاری، دستمزد اسمی خود را افزایش می دهد و می تواند قدرت خرید خود را حفظ کند، اما اوقات فراغت خود را از دست می دهد که می تواند در بهره وری کار تاثیرگذار باشد و همچنین یکسری ناهنجاری های اجتماعی را به دنبال داشته باشد.»
پرونده دستمزد کارگران برای سال آینده سرانجام با نهایی‌شدن 25درصد افزایش پیشنهادی دولت بسته شد. بر اساس مصوبه جدید شورایعالی کار، حداقل دستمزد سال آینده مشمولان قانون کار از 487هزارو125تومان به 608هزارو900تومان افزایش یافت.
سطح رفاه طبقه کارگر جامعه در سال 93 کاهش خواهد یافتدکتر علی دینی ترکمانی استاديار دانشگاه و عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی
در گفتگو با فرارو گفت: «حداقل هزینه یک خانوار کارگر در شهر تهران حدود 800 هزار تا یک میلیون تومان است. به این اعتبار حداقل درآمد تعیین شده (608 هزار تومان) قطعا پایین تر از هزینه یک خانوار حداقل در شهر تهران خواهد بود.»
وی ادامه داد: «از سوی دیگر میزان رشد اسمی دستمزدها کمتر از میزان رشد تورم امسال است و احتمالا سال آینده هم با اجرای فاز دوم هدفمندی بعید است هدف گذاری دولت برای نرخ تورم (25 درصد) تحقق پیدا کند و نرخ تورم از 35 درصد فعلی به حدود 38 تا 40 درصد افزایش خواهد یافت.»
وی افزود: «به این اعتبار نرخ تورم در سال آینده اگر 35 یا حتی 30 درصد باشد، دستمزد واقعی نیروی کار پایین خواهد آمد؛ چرا که نرخ رشد اسمی دستمزد پایین تر از نرخ رشد تورم خواهد بود. لذا از این منظر می توان پیش بینی کرد سطح رفاه طبقه کارگر جامعه در سال 93 کاهش خواهد یافت.»
این استاد دانشگاه اظهار کرد: «البته ما در سال های گذشته هم با چنین موضوعی روبرو بودیم، اما اتفاقی در جامعه ما رخ داده که ممکن است در سال آینده هم تشدید شود و آن این است که هم طبقه کارگر و هم طبقه کارمند برای آنکه درآمد خود را به حول و حوش خط فقر و یا کمی بالاتر از آن برسانند ناچار می شوند ساعات کار خود را افزایش دهند.»
وی ادامه داد: «به عبارت دیگر با اضافه کاری روی به دو شیفت و حتی سه شیفت کار کردن می آورند و بدین ترتیب با افزایش ساعات کار و کاهش اوقات فراغت به نوعی فقر فراغت جایگزین فقر معیشتی می شود؛ اگرچه ممکن است در برخی موارد هر دو باهم نیز وجود داشته باشند.»
وی افزود: «لذا اگرچه کارگر با افزایش ساعات کاری، دستمزد اسمی خود را افزایش می دهد و می تواند قدرت خرید خود را حفظ کند، اما اوقات فراغت خود را از دست می دهد که می تواند در بهره وری کار تاثیرگذار باشد و همچنین یکسری ناهنجاری های اجتماعی را به دنبال داشته باشد.»
دینی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش صورت گرفته در دستمزد کارگران برای سال آینده کافی است؟، گفت: «در اینکه افزایش 25 درصدی دستمزدها در کنار تورم بالای 30 درصد به معنای کاهش واقعی دستمزدها خواهد بود تردیدی نیست؛ منتهی اگر دستمزها بخواهد بیش از این افزایش یابد جامعه کارفرمایان با مشکل مواجه خواهد شد.»
به نظر شم این عکس گویای وضعیت کارفرمایان هست ؟
ولی سوال اینجاست چرا کاری نمی کنند؟
به عنوان مثال:
1) مالیات حقوق بگیر دولتی 150 هزار تومان
مالیات حقوق بگیر خصوصی 275 هزار تومان
2) افزایش حقوق حقوق بگیر دولتی 20 درصد
افزایش حقوق حقوق بگیر خصوصی 14.5 درصد
3)ساعات مفید کار روزانه در بخش دولتی به روایت آمار کمتر از یک ساعت
ساعات مفید کار روزانه در بخش خصوصی بالای 6 ساعت
4) حقوق بگیر دولتی (مخصوصا از نوع دو نیم میلیون تومنی به بالاتر )از انواع مزایا از جمله استخر های مجانی ، ویلاهای کنار دریا و . . . برخوردارند
حقوق بگیر بخش خصوصی نه تنها این مزایا رو نداره بلکه نگران این هست که آیا سال بعد اخراج میشه یا اینکه به کارش میتونه ادامه بده
5) . . . .
آخه این انصافه ؟ این عدالته؟ خون دولتی ها از خصوصی ها رنگین تره؟
جالبه که بدونید تمام تصمیم گیریهایی که باعث تفاوتهای بالا شده توسط مدیران دولتی که حقوقشون بالای دو نیم میلیون تومنه گرفته شده!!!!!!!!!!!!!!
تا جاییکه ما می دونیم کارمند دولت جز کم در آمدترین اقشار هستند.
به عنوان کسی که بیشتر از ۲۰ سال در آمریکا و کانادا زندگی کرده و سالها نیز در آسیا و اروپا زندگی و سفر کرده ، به عرضتان میرسانم که تعطیلات در ایران اگر کمتر از آمریکا ، کانادا، ژاپن و یا چین نباشد قطعاً بیشتر نیست، به عنوان مثل در آمریکا و کانادا روزهای شنبه و یکشنبه هر هفتره قطعاً مدارس، دانشگاه‌ها ، ادارات دولتی و بخش عمومی تعطیل مطلق است، حتی مطب پزشکان نیز تعطیل متعلق است، یعنی 2 روز در هفته،که میشود ۱۰۴ روز در سال، تعطیلات سال نو نیز مانند ایران دقیقاً ۳ هفته است، یعنی مدارس از ۱۸ یا ۱۹ دسامبر تعطیل میشوند و تا حدود ۵ تا ۶ ژانویه تعطیلا هستند یعنی دقیقاً ۳ هفته و در این بین روز ۲۳ تا ۲۷ دسامبر به دلیل کریسمس تعطیل است و روز یک ژانویه به دلیل سال نو و تعطیلات ما بین مانند ایران چون مدارس تعطیل است عملا هیچ کار اصلی صورت نمی‌گیرد و فقط بانکها و ادرار ت با حداقل ظرفیت و پرسنل کار میکنند، تازه در اینجا تعطیلات زمستانی نیز دارند به نام مارس برک که الان مدارس و دانشگاه یک تا دو هفته تعطیل مطلق هستند، چند هفته دیگر تعطیلات اد‌ی پاک است که دوباره ۴ تا ۵ روز تعطیل مطلق است، و به اضافه اینها در طول سال مناسبتهای زیادی است که تعطیل است ولی در اینجا با تیز هو شی ترتیبی دادند که بیشتر مناسبتها در روز دوشنبه تعطیل باشد و به اصطلاح خود لانگ ویکند(تعطیلی آخر هفته طولانی) دارند که حداقل در طول سال ۶ تا ۷ هفته است که دو شنبه‌ها نیز تعطیل است و از این طریق به خانواده‌های اجازه میدهد که برای ۳ تا ۴ روز بتوانند به سفر بروند و به صنعت هتلدری و سفر نیز کمک شود، باور کنید که تعطیلات اینها بسیار بیشتر از ایران است. البته در مورد چین و ژاپن نیز کمابیش همین امر صادق است، مثلأ در مورد چین اعلام شد که امسال تعطیلات سال نوع چینی از یک هفته به دو هفته افزایش یافته که با توجه به تعطیلات سال نو میلادی و تعطیلا فستیوال ماه در پاییز، و سایر تعطیلات مانند هفته طلایی باز هم از ایران بیشتر است، تنها تفاوت اصلی بین این کشورها و ایران این است که مواردی از کارها که مربوط به سرگرمی مردم است مانند روزنامه‌ها و نشریات دارای انتشارت ویژه در تعطیلات آخر هفته و یا تعطیلات رسمی هستند و به اصطلاح کارشان بسیار بیشتر است که در ایران بر عکس است و همه نشریاتی خود را موظف به تعطیلی میدانند!!
در سال 92 هر نماینده حداکثر78 روز کار کرده وبقیه سال رو تعطیلات بوده میزان در آمدش هم که الی ماشاءالله...