روز
یکشنبه 13بهمن گزارشی با عنوان «نشستن بر صندلی شاگرد بدون انگیزه»
درباره کاهش سهمیه بنزین مربیان آموزشگاه‌های رانندگی منتشر شده بود که
واکنش «کانون آموزشگاه‌های رانندگی کشور» را نیز به همراه داشت. در واکنش
این کانون، نویسنده تلاش کرده است به نقل‌قول‌های مقامات دولتی پاسخ دهد.
در ادامه متن کامل این نوشته را می‌خوانید:
مدیر محترم و مسوول روزنامه «شرق»
سلام علیکم
احتراما با توجه به چاپ مقاله‌ای در صفحه 10 روزنامه شماره 1943 مورخ
یکشنبه 92/11/13 تحت عنوان (نشستن بر صندلی شاگرد بدون انگیزه) و با عنایت
به مفاد قانون مطبوعات نظر به اینکه درج بعضی از مطالب اعلام‌شده توسط
معاونت محترم صنایع و انرژی ستاد مدیریت حملونقل سوخت کشور منجمله صدور
کارت سوخت برای خودروهای لوکس توسط صنف آموزشگاه‌های رانندگی و یا برای هر
ساعت آموزش 150تومان هزینه سوخت موردنیاز است برخلاف واقع و پیکره قداست
مجموعه آموزشگاه‌های رانندگی و مربیان زحمتکش این صنف است که در امر ارتقای
فرهنگ ترافیک و آموزش به شهروندان و فرزندان این مرز و بوم تلاش می‌کنند.
لذا استدعا دارد نسبت به چاپ جوابیه ذیل در پاسخ به موارد ذکرشده اوامر
مساعدت و مقتضی صادر فرمایند.
1- جناب آقای حسین هاشمی، سرپرست محترم معاونت صنایع و انرژی ستاد سوخت
کشور خودروهایی مثل تاکسی، آژانس، وانت‌بار و اورژانس را جزو خودروهایی که
خدمات عمومی ارایه می‌دهند دانسته لکن خودروهای آموزش رانندگی توجیه منطقی
خدمت به عموم دیده نشده و دلیل آن را دریافت هزینه‌های خود از مردم
می‌دانند و لذا بدین دلیل آن را نیازمند به دریافت سهمیه سوخت یارانه‌ای
ندانسته و برای هر ساعت آموزش با خودروهای آموزش 150تومان هزینه سوخت
پیش‌بینی کرده‌اند و از آموزشگاه‌ها درخواست شده که با مربیان خودروهای
آموزشی تعامل بیشتری داشته و از کمیسیون 36درصدی که دریافت می‌نمایند آن را
تقلیل دهند تا هزینه مربیان کاهش یابد.
از آنجایی که درج مطالب فوق‌الذکر توسط مسوول محترم ذکرشده از دیدگاه
کارشناسی غیرقابل قبول می‌باشد آن نظر گزارشگر محترم را به موارد ذیل جلب
می‌کند:
براساس ارزیابی‌های صورت‌پذیرفته برای یک ساعت آموزش رانندگی که اغلب با
دنده سنگین 1 و 2 حرکت می‌کنند حداقل 5/1 لیتر بنزین مورد نیاز است که با
150تومان هزینه پیش‌بینی‌شده قابل قیاس نیست.
2- خودروهای تاکسی و آژانس، اتومبیل، کرایه و یا آمبولانس‌های شرکت‌های
خصوصی برای خدماتی که به مردم ارایه می‌دهند مگر دستمزد و کرایه دریافت
نمی‌کنند؟ ضمن اینکه وظیفه ذاتی این مشاغل حمل مسافر از مکانی به مکان دیگر
و حمل بیمار بوده در صورتی که آموزشگاه‌های رانندگی با توجه به اهمیتی که
در امر آموزش و ارتقای فرهنگ ترافیک ایفا می‌کنند براساس مقررات جاری از
سوی راهنمایی و رانندگی ناجا باید حداقل 130متر فضای اداری و هزینه‌های
اجاره مکان، دارابودن یک‌نفر مدیر، یک‌نفر جانشین مدیر، کاربر یک، کاربر
دو، مسوول ثبت‌نام، پرداخت هزینه‌های بیمه، مالیات مشاغل بالا، پرداخت
مالیات مربیان را برعهده داشته باشند و این مهم در شرایطی است که در پرداخت
مالیات‌های مربوطه هیچ‌گونه تعدیلی از سوی سازمان‌های مالیاتی صورت
نمی‌پذیرد.
3- آیا می‌توان وظایف خطیری که برعهده آموزشگاه‌های رانندگی نهاده شده را
با سایر مشاغل و صنوف دیگر منجمله آژانس و تاکسی مقایسه کرد؟ مگر مسوولان
محترم توصیه بر رعایت مقررات و کاهش تصادفات نمی‌کنند؟ آیا می‌دانید که
پایه و اساس رانندگی در آموزشگاه‌ها توسط آموزش‌های تئوری- به ویژه
آموزش‌های عملی صورت می‌پذیرد؟ مگر می‌توان این شغل خطیر را از زمره خدمات
به شهروندان نادیده گرفت حتی نرخ آموزش رانندگی همه‌ساله توسط وزارت صنعت،
معدن و تجارت توسط کمیسیون‌های محترم نظارت تعیین و ابلاغ می‌شود و این شغل
را در زمره سبد خانوار و در اولویت شماره یک قرار داده‌اند فلذا در
نظرگرفتن این شغل در راستای عدم خدمت به عموم جامعه دور از انصاف و عدالت
اجتماعی خواهد بود.
4- تصادفات رانندگی برآیند عوامل مختلفی شامل جاده، وسیله نقلیه، عامل
انسانی و گاهی ترکیبی از عوامل ذکرشده می‌باشد که برابر نظریه کارشناسان
70درصد تصادفات به عامل انسانی و رانندگان مرتبط می‌باشد و بر هیچ‌کس
پوشیده نیست که آموزش صحیح و اهمیت‌بخشیدن به آن تنها راه ارتقای فرهنگ
ترافیک و اعتلابخشیدن به اهدافی که در این مسیر وجود دارد خواهد بود. در
آیین‌نامه و مقررات راهنمایی و رانندگی حدود 27مورد علت تصادفات ذکر شده
حال بیان این نکته که فقط با گفتن و صرفا پرداختن به آموزش تئوری می‌توان
هنرجویان و متقاضیان گواهینامه رانندگی را توجیه کرد. اگر فقط با گفتن و
تذکر می‌شد از تصادفات جلوگیری کرد، پس باید با درج این همه مقالات و
تذکرات از صداوسیما حداقل تصادفات را شاهد بودیم نه اینکه متاسفانه در صدر
کشورهای تصادف‌خیز دنیا قرار بگیریم.
پس می‌توان نتیجه گرفت که این حلقه مفقوده صرفا در بخش آموزش تئوری خلاصه
نمی‌شود بلکه آموزش عملی بخش مهم دیگری در این مقوله است که هنرآموز هم
بایستی بداند و هم آن را لمس کند بی‌توجهی به امر آموزش رانندگی و قطع سوخت
مربیان متاسفانه باعث دلسردی مربیان زحمتکش آموزشگاه‌ها شده و در نهایت
کاهش کیفی آموزش و بالارفتن آمار تصادفات حاصل این تصمیم‌گیری مسوولان
محترم خواهد بود؛ در صورتی که با آموزش کافی و ایجاد دلگرمی برابر اصول
بین‌المللی و اخذ الگوگرفتن از سایر کشورهای پیشرفته می‌توان از افزایش
تصادفات در این مرزوبوم جلوگیری نمود.
5- در پاسخ به صدور کارت سوخت خودروهای «پرادو» و «زانتیا» توسط صنف
آموزشگاه‌های رانندگی باید یادآوری کرد که صنف آموزشگاه‌ها به غیر از ارایه
مشخصات خودرو پراید درخواست صدور کارت سوخت برای خودروهای غیرآموزشی را
ننموده زیرا در فهرستی که ارایه می‌نماید مشخصات کامل خودرو از جمله
«پین‌کد» خودرو که کلیه اطلاعات خودرو در آن ذکر شده ارسال می‌شود و چنانچه
برای خودروهای لوکس کارت سوخت آموزشی صادر شده، مسوولیت و جوابگوی آن
برعهده سازمان‌های اجرایی است که مبادرت به صدور کارت سوخت برای این قبیل
خودرو کرده‌اند.
محمدرضا استادی
عضو هیات‌مدیره کانون آموزشگاه‌های رانندگی کشور