فرارو- مانی دقیقی؛ حد و مرز انتقاد پذیری دولت کجا است؟ آیا دولت تدبیر و امید از شنیدن انتقادات فراری است؟ یا به عکس آنچه که موجب تکدر خاطر دولت می شود غرض ورزی های سیاسی و جناحی و به کمین نشستن و مچ گیری های منتقدان است.
از یک سو کنش منتقدان نسبت به عملکرد دولت و از سوی دیگر واکنش دولت نسبت به انتقادات ظرف شش ماهی که از عمر دولت یازدهم می گذرد، نشان می دهد که شاید گزاره دوم به واقعیت نزدیک تر باشد.
حسن روحانی، دولت خود را دولت انتقاد پذیری معرفی کرده است. بر همین اساس از ابتدای تشکیل دولت تدبیر و امید بارها از سوی او و همراهانش اعلام شده است که از طرح انتقادات استقبال می شود و دولت دست منتقدان را به گرمی می فشارد.
با این حال برپایه سخنان روز گذشته رییس جمهوری در جمع دانشگاهیان، به نظر می رسد که دولت یازدهم میان نقدها، تفاوتی قائل است و بیش از پیش از نقدهایی استقبال می کند که سازنده باشد.
نقد سازنده، نقدی است که تلاش دارد تا نشان دهد می‌توان مقصود یا هدف یک کار را با یک رویکرد جایگزینِ بهتر برآورده کرد. در این حالت، نقد کردن الزاما به معنای «اشتباه شمردن» نیست و هدف یک کار مورد احترام است، بلکه اعلام می‌شود که همان هدف را می‌توان از یک راه دیگر، به شکلی بهتر به دست آورد.
بر همین اساس حسن روحانی خواستار آن می شود که اساتید و دانشگاهیان پا در عرصه نقد بگذارند، چرا که آنها عموما از یک سو به دلیل ویژگی های که دارند از جمله آگاهی، برخورداری از علم کافی و دارا بودن نگاه همه جانبه و از سوی دیگر نداشتن منفعت های شخصی و گروهی، نقدشان سازنده است.
هر چند روحانی همان جریاناتی که از ابتدای تشکیل دولت برپایه منافع شخصی، گروهی و جناحی به کمین نشسته اند تا هر آنچه که از جانب آنها خوشایند نیست را به نقد بکشند را از انتقاد کردن برحذر نمی دارد، حتی اگر نقد آنها، منفی و یا مخرب باشد.
نقد منفی، نقدی است با هدف اعلام اعتراض به موضوعی، آن هم فقط برای آنکه نشان داده شود، آن موضوع اشتباه و نادرست است. اغلب، این نوع نقد را معادل «حمله‌ی شخصی» تفسیر میکنند.
هدف نقد مخرب هم نابود کردن طرف مقابل است. نقد مخرب تلاش می‌کند، که دیدگاه مقابل را بی‌اعتبار و بی‌ارزش نشان دهد. در بعضی شرایط، نقد مخرب کاملا غیرقابل توجیه است و از جنس اذیت و آزار یا تهدید به حساب می‌آید.
دولت روحانی، معتقد است که عمده نقدهایی که تاکنون علیه دولت مطرح شده است به خصوص در موضوع توافق هسته ای ایران و گروه 1+5 در ژنو، در چارچوب نقدهای منفی و مخرب بوده است.
منتقدان توافق ژنو، حتی پیش از آنکه تیم مذاکره کننده هسته ای ایران تشکیل شود، به هر نوع اقدام احتمالی آن اعتراض داشتند. از انتقال پرونده هسته ای از شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه و تشکیل تیم مذاکره کننده جدید گرفته تا تبیین سیاست های هسته ای جدید ایران در مذاکرات و توافق با طرف های مقابل در چارچوب برنامه اقدام مشترک، همواره زیر تیغ منتقدان بوده و هست.
با این حال آنها هیچگاه نگفتند دولتی که با کوهی از مشکلات روبرو است و تلاش دارد بحران های پیش رو را که عمدتا میراثی است از دولت گذشته به خصوص در حوزه های اقتصادی و روابط بین الملل را چه طور و چگونه باید حل کند.
این دسته از منتقدان که در گذشته تمام قد پشت دولت قبل ایستاده بودند و هر اقدام آن را مورد تایید قرار می دادند که نتیجه اش هم شده است بحران های کنونی و هدایت کشور به لبه پرتگاه، بدون ارایه راهکار تنها انتقاد می کنند و کار دولت را زیر سوال می برند.
منتقدانی که چوب نقد منفی و تخریب آنها همواره بالا است، تنها نگاه و تمرکزشان به مذاکرات هسته ای نبوده است. آنها از ابتدای تشکیل دولت در کمین نشسته اند تا در هر بزنگاهی که از نظر آنها دولت پایش را کج گذاشت و عملی را بر خلاف میل و مذاق آنها انجام داد صدای اعتراض خود را بلند کنند.
این دست از منتقدان اگر نقدشان هم درست باشد اما به دلیل شیوه ای که پیش می گیرند سبب می شود که نقدشان رنگ و بوی تسویه حساب سیاسی به خود بگیرد.
نمونه اش همین موضوع اعطای سبد کالا به شهروندان است که شیوه اعطای آن را کمتر کسی تایید کرده، هر چند نسبت به اصل اعطای آن اختلاف نظرات جدی وجود دارد.
برخی معتقدند که در اعطای چنین سبدی تردیدی وجود ندارد چرا که مطابق آمارها، دهک های پایین دچار فقرغذایی هستند و یارانه نقدی دریافتی صرف امور دیگر زندگی شان می شود و کفاف تامین مواد غذایی را نمی دهد. در چنین شرایطی هم دولت چاره ای ندارد اقدامی کند اما آن اقدام نمی تواند که پرداخت یارانه نقدی بیشتر باشد، چرا که افزایش یارانه نقدی، تبعاتی دارد از جمله افزایش نقدینگی و رشد تورم. بنابراین برای دولت چاره ای باقی نمی ماند جز اعطای سبد کالا.
با این حال همین عده که بر ضرورت اعطای سبد کالا تاکید می کنند که به نوعی از حامیان دولت هم محسوب می شوند، نتوانسته اند در برابر شیوه انتخابی دولت برای اعطای سبد کالا سکوت کنند. بر این اساس با وجود حمایتی که از دولت می کنند، زبان به انتقاد گشودند و با نقدی سازنده، خواستار تغییر روش اعطای سبد کالا شدند.
اتفاقا دولت به این نقدها به سرعت واکنش نشان داد و امروز حسن روحانی در جلسه هیات دولت، ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را مسئول ساماندهی وضعیت اعطای سبد کالا کرد.
اما آنهایی که هدفشان از نقد تخریب است، باز هم به جای ارایه راهکار به دولت به منظور رفع فقرغذایی دهک های پایین جامعه با نقدهای خود تلاش می کنند که این اقدام دولت را از ریشه بزنند.
آنهایی که پوزش رییس جمهور از این شیوه توزیع سبد کالا را طلب می کنند و خواستار مجازات و یا دستکم توبیخ و برکناری عوامل موثر در آنچه تحقیر اقشار محروم و مستضعف خوانده اند شدند، معلوم نیست در دولت گذشته کجا بودند و چطور آن موقع مهر سکوت بر لب زده بودند که امروز به واسطه 8 سال سوء مدیریت، قانون گریزی، بی تدبیری در روابط بین الملل و استقبال از تحریم های بی سابقه، شرایطی برای مردم ایجاد شده است که برای دریافت سبدی نه چندان با ارزش اینگونه به زحمت بیفتند. بنابراین بهتر است ابتدا عاملان بروز این شرایط و سپس حامیان آنها که امروز ژست منتقد به خود گرفتند در پیشگاه مردم عذر خواهی کنند.
کاملا هم طرفدار جناب دکتر روحانی و دولت اعتدال ایشان هستم.
در اینکه بسیاری از منتقدان کنونی هم از روی حب و بغض شخصی و گروهی و جناحی و .. دارند در واقع نق مزنند و دسیسه میکنند هیچ شکی ندارم!
به رغم همه ی اینها باید اینها باشند و دولت وظیفه دارد از همه ی اینها تشکر هم بکند! بلی تشکر بکند!
اصلا تفاوت یک دولت ملی و یک رییس جمهور عالم و دانشمند با غیر آن در همین است!
دمکراسی برای اعمال نظر اکثریت نیست برای دفاع از نظر اقلیت است! تا اقلیت در همهمه ی صدای اکثریت گم نشود.
امروز که قدرت در اختیار عقلا و اعتدالیون است باید این رفتارهای دمکرات چنان نهادیبنه شود که دیگر شاهد اختناق و حاکمیت اقلیت بر اکثریت نشویم.
امروز باید این ارزشها در عمل تمرین بشوند.
کیهان امروز بزرگترین خادم دولت اعتدال است! باور کنید. نه از روی ارادت که اتفاقا از سر لجاجت و شاید هم عنادت!
اما اینکه نقد چیست و سازنده و ناسازنده دارد بیشتر حرف است. نقد یا تفسیری علمی از اوضاع هست یا نیست. اگر نبود دیگر اسمش نقد نیست. اسمش مچ گیری است و اتفاقا کارکرد اصلی رسانه و دولت در سایه؛ مچ گیری است نه تفسیر حقانی واقعیات.
اینها باید به صورت ناجوانمردانه ترین و مهلکترین ادبیات به ایرادگیری و مچ گیری بپردازند تا دولت بداند در یک جام شیشه ای قرار دارد.
یادمان باشد "قدرت فساد آور است"
پس هیچ کس را بت نکنیم که بعد ناگزیر بشویم بت دست ساز خودمان را بشکنیم! با تاسف.
یک دوستدار حقیقی جناب روحانی شجاع و عالم.
البته حالا مونده، باید بابت اهانت ها ی بعدی هم عذر خواهی کنن
بدترین نوع دیکتاتوری اون دیکتاتوری هست که به نام آزادی و تحمل مخالف اعمال می شه
وقتی رئیس جمهور یه مملکت مخالفانش رو "کم سواد" خطاب می کنه، باید فاتحه آزادی رو برای اون دولت خوند!!!!!
اما نقدا همین عذرخواهی بابت افتضاح سبد کالا رو به فال نیک می گیریم
امیدواریم عقلانیت و انصاف در دستور کار دولت قرار بگیرد.
الانم برمیداری این نظر منو تایید میکنی و نظری رو که توش نقد کردم همچنان بایکوت میشه
شمارو به خدا تعصبه بیجانداشته باشید.
همه مشکلاتوببینید
خیلی ها وقتی میشنون یه حرفی زده شده، میگن گویندش کیه؟ اگه گویندش همفکرشون باشه میگن حرفش حتما خوب و درسته و اگه گویندش مخالفشون باشه میگن حتما هرچی گفته غلطه
6 ماه بعد .......................
ظریف پس از مذاکرات در جمع خبرنگاران :
با تدبیر دکتر روحانی ودولت تدبیر امید پس از 4 روز مذاکره مقرر شد دیگر موشک سجیل یا موشک فجر و هر چه از این قبیل است را نسازیم بجاش دولت امریکا و 5+1 پذیرفتند تفنگ بادی را به رسمیت بشناسند این پیروزی بزرگ را به همه تبریک میگویم
دکتر حسن : توافق ژنو 7 تعظیم دولت های غربی برابر ما بود!!!
چند سوال و نقد سازنده :
شما که انتظار ندارید احمدی نژاد بیاد طرح توزیع سبد کالا رو بده؟
یعنی توزیع سبد کالا این قدر سخته؟؟
جناب روحانی که رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع و رییس شورای عال امنیت ملی بوده اند که باید به پیچیده ترین سیستم های مدیریت توزیع اشراف داشته باشند
این دولت در وعده های انتخاباتی اش قضیه سبدکالا رو مطرح کرده بود یعنی از اون موقع به فکر بوده اند حالا چرا نتیجه این شده؟
در مورد ژنو هم هر وقت ایشون کل توافقنامه اصلی ژنو رو به طور شفاف منتشر کردند اونوقت نقد های سازنده هم میکنیم وگرنه بر چه اساس میشه صحبت کرد؟
در مورد احمدی نژاد و نقدش هم بگم که اصول گرایان بیشترین نقد ها رو به ایشون داشتن سر همین قضیه هم اتحادشون به هم خورد و دولت اعتدال رای آورد
در دولت احمدی نژاد 100% همه چیز خوب نبود 100% هم همه چیز بد نبود
چند نکته + از دولت احمدی نژاد
این قضیه کات سوخت و دادن یارانه و هسته ای شدن و مقاومت در برابر فشارهای خارجی و فضایی شدن و ساخت و ساز سد و جاده سازی به مقدار مطلوب بوده
نکات - هم که به اندازه کافی بهش پرداخته شده
با تشکر از وقتی که گذاشتید
حرف دل ما
حتما احمدي نژاد زنگ زده گفته به كارگران در به در سبد كالا نده!!!
عامل شلوغی این صفها گرسنگی و فقری هست که از دولت قبل به این مردم ارث رسیده
میدونی چرا این شکلیه چون روحانی تصورشم نمیکرد که رییس جمهور بشه ...
اگر توقع مردم از دولت بالا نبود، الان در صف ایستادن توسط شماها به عنوان روش مدرن مدیریت در پایان نامه های دانشگاه ها اثبات و معرفی میشد.
مگه رییس جمهور مملکت اختیار و خبر از این اتفاق به این بزرگی نداره
مگه رییس جمهور گزارش نمی گیره؟؟؟
یادمان باشد از کار و حرف درست حمایت ،و از نادرست بیزاری بجوییم. انسان ممکن الخطاست.
پس هر خطایی که تا 8 روحانی از این دولت به اصطلاح تدبیر و امید سر بزنه یه بهانه ای دارین که گردن دیگران بندازین!!!!!!!!!!؟؟؟
اگر این قدر شما ها بی منطق و بی استدلال هستین
پس مثل خودتون میشه گفت هر چی اشتباه تو دولت احمدی بوده به خاطر آمار های دروغ و خرابکاری دولت قبله!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟
هر حرت امثال شما که جواب نداره !!؟؟؟
ولی بدان به جای توجیه!!!؟؟؟ بگین یک اشتباه بود و دیگه تکرار نمیشه
بالاخره باید برای انجام دادن یه طرح بزرگ باید این آمار تحلیل و بررسی میشد
نقد نقده حتی اگر سازنده نبود نباید به نقاد توهین کرد وگرنه از نقد سازنده ناراحت نشدن که شاهکار نیست
هر چند این نقد که گفتید بی سوادها سازنده بود